شهادت حضرت فاطمه (س) حسن خلج شب نهم فاطمیه اول سال 1398

نبوت ناتمام است و علی تنهاست بی زهرا ولایت کشتی گم گشته در دریاست بی زهرا چنان که فاطمه را بی علی کفوی نیست علی آری علی یکتای بی همتاست بی زهرا نه جنت را نه کوثر را نه غلمان را نه حورا را نه دنیا را نه عقبی را نخواهم خواست بی زهرا مبادا ناقة او پا گذارد دیر در محشر که حتی انبیا را بانگ وانفساست بی زهرا

بگذار تا که روضه بخوانم از آن غروب از آن غروب تلخ که شام عزا رسید یادم نمیرود چه در آن کوچه ها گذشت من غرق خنده حیف غمی جان فزا رسید با مادرم که یاس تر از هر فرشته بود رد می شدیم تا که به ما بی حیا رسید دیوار سنگ و سطح زمین سنگ و کوچه سنگ نامرد سنگدل به ما ناگهان رسید دست سیاه از سر من بی هوا گذشت دستی به روی مادرمان بی هوا رسید دگر زبان مرا نی توان گفتن هست نه گوش جان تو را طاقت شنفتن هست که هر چه باز بگویم غمم فزون گردد دلم ز قصه این غصه غرق خون گردد بس است شرح ستم های مردم مهمل تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل