8 ربیع الثانی، ولادت امام حسن عسکری (ع)، محمدرضا طاهری و مجید بنی فاطمه

نه صبر به دل مانده نه در سینه قرارم بگذار چو آتش زجگر شعله برآرم گر زحمتت افتد که نهی پای به چشمم بگذار که من چشم به پایت بگذارم خجلت کشم از دیده و از گریه عمرم گر پیشتر از آمدنت جان بسپارم حیف از تو عزیزی که منت یار بخوانم لیکن چه کنم جز تو کسی یار ندارم

الا که موسم شادی و همدلی آمد زمان ناد علیاً سینجلی آمد زمین سامره را سینه منجلی آمد دهم ولی خداوند را ولی آمد که دومین حسن از چهارمین علی آمد بر آن علی به گل روی این حسن صلوات ولّی ذات خدا شاه انس و جان است این جهان جان نه، که جان همه جهان است این چراغ اهل زمین ماه آسمان است این به جسم شرع و تن اهل دین روان است این امام ما پدر صاحب الزمان است این بر آن امام و بر این صاحب زمن صلوات چراغ دیده رخ دلربای این پسر است تمام عالم خلقت برای این پسر است چو ذات حق به دل خلق جای این پسر است دل شکسته دلان آشنای این پسر است سخن اگر به مدیح و ثنای این پسر است به صفحه و قلم و منطق و سخن صلوات وزیده بوی گل مهر او ز هر چمنی نیافریده خداوند همچو او حسنی خوشا زبان و خوشا منطق و لب دهنی که در ثنای وجودش برآورد سخنی به یاد رویش هر جا که هست انجمنی سزد که خلق فرستد بر انجمن صلوات فدای لیلة میلاد و صبح آمدنش جمال آینة ذات حیّ ذوالمننش به باغ وحی دمد بوی گل ز پیرهنش وجود مهدی موعود سرو نسترنش به باغبان و بر این سرو نسترن صلوات

آن قدر آمدند و گرفتارتان شدند خاک شما شدند و هوادارتان شدند زیباترین اهالی دنیای عشق هم یوسف شدند و گرمی بازارتان شدند لطف شماست این که تمامی انبیاء بالاتفاق سائل دربارتان شدند آنها که پای منت چشم کریمتان بی سر شدند تازه بدهکارتان شدند این بالها که زیر تب عشق سوختند خاک تبرک در و دیوارتان شدند نفرین به آن که تو را سر سری گرفته یا هر که حاجت از حرم دیگری گرفته آن که مرا فقیر حرم می کند تویی یک التماس پشت درم می کند تویی آن که در این زمانه ی بی اعتبار ها با یک سلام معتبرم می کند تویی آن که برای پر زدن سامراییم هر شب دعا برای پرم می کند تویی آن که مرا برای خودش خانه ی خودش با یک نگاه در به درم می کند تویی آن که تو را همیشه صدا می کند منم آن که مرا همیشه کرم می کند تویی شکر خدا گدای امام حسن شدم خاکی ترین کبوتر بام حسن شدم ای جلوه ی خدایی بی انتها حسن خورشید روشن سحر سامرا حسن بی تو عبودیت به خدا بت پرستی است نور خدا مکمل توحید ما حسن امشب عروج زخمی بال مرا ببر تا سامرا، مدینه، نجف، کربلا حسن در بین خانواده ی زهرا ی مرضیه باید شود تمام علی زاده ها حسن زنجیره ی محبت زهراست دین من با یک حسین و چهار علی و دو تا حسن سوگند می خوریم خدا لشکری نداشت روی زمین اگر حسن عسکری نداشت تو کیستی که سائل تو جبرئیل شد دست فرشته پای ضریحت دخیل شد تو کیستی که جد نجیب پیمبرت مهر تو را به سینه گرفت و خلیل شد تو کیستی که حضرت موسی عصا به دست ذکر تو را گرفت اگر مرد نیل شد اصلی که پا گرفت بدون تو فرع فرع فرعی که پا گرفت کنارت اصیل شد تنها خدا به خانه ی تو آفتاب داد بعداً تمام زندگیت نذر ایل شد امشب دعا کنید ظهوری کند مرا تا این که مهمان حضوری کند مرا امشب دعا کنید بیاید نگار ما آیات روشنایی شب های تار ما امشب دعا کنید بیاید در این خزان فصل گلاب فاطمه فصل بهار ما امشب دعا کنید بیاید گل خدا تا این که این بهار بیاید به کار ما امشب دعا کنید بیاید ز راه دور مرکب سوار آل علی، تک سوار ما آن که اگر نبود دل فاطمی نبود حتی نبود گریه ی سجاد یار ما زهرا هنوز دست به پهلو دعا کند با پهلوی شکسته خدا را صدا کند

بدونید آقام تاج سر و من خاک پاشم ایشالا یه همچین شبی رو سامرا باشم از نور آقامه که دل غرق نوره باز دنیا چراغون از فیض حضوره بازم تو دلم چه شوری به پاست من اینجا هستم و دل توی سامراست دلدار و دلبری مولا یا عسکری ببینید گل خنده رو تو لحظه ی شادی به روی لب پر شعف حضرت هادی تا امشب دخیلش باز دستای من شد باز نقش دل من، یا مولا حسن شد به عشقش بازم دلم مبتلاست من اینجا هستم و دل توی سامراست دلدار و دلبری مولا یا عسکری یه عمره که تو دستای پر مهرش اسیرم نشستم که از دست آقام عیدی بگیرم هر لحظه دل من شد بی تاب آقا هم محتاج عشقه هم محتاج آقا بازم دامنش تو دستای ماست من اینجا هستم و دل توی سامراست دلدار و دلبری مولا یا عسکری می خونم به عشق عاشقی که حالا نیستش به عشق همون سیدی که بین ما نیستش شد عمری اسیر و دل بی تاب زهرا تو دنیا یه عمری شد مجنون مولا بدونن همه که زهراییم منم مثل سید حسین تبری ایم تا روز محشرم مجنون حیدرم

تقدیم محضر تو هزاران سلام، کم کعبه اگر کند به شما استلام، کم آنقدر محترم شده ای که اگر کند عالم به احترام وجودت قیام، کم پشت درت برای تبرک به محضرت کلّ ملائکه که کنند ازدحام، کم ای چهره ی تو روشنیِ راه عالمی پروانه ی رخ تو شود خاص و عام، کم شایسته ی مقام و بزرگی، وجودتان گرچه که در قبال شما این مقام، کم شکر خدا که فاطمی و حیدری شدیم مجذوب حضرت حسن العسکری شدیم تمثال دیگری ز علی باز زاده شد ماهی نصیب و قسمت این خانواده شد وا شد ز آسمان درِ رحمت به سمت خاک وقتی به دست های پدر، طفل داده شد نور پسر به نور پدر تا که شد مُضاف زیبائیِ جهان خدا فوق العاده شد گل کرد بر لبم صلوات پیاپی ام دست خودم نبود لبم بی اراده شد این بارِ دوم است که در خانواده شان از نام دلربای حسن استفاده شد وقتی کرم ز چهره ی او منجلی شده یعنی که دومین حسن بن علی شده شاعر: مهدی مقیمی

ما بنده ایم گرم تمنای اهل بیت در سینه ام نشسته رد پای اهل بیت دل بسته ام به وعده ی فردای اهل بیت بر پای سفره های حسن های اهل بیت خاک مرا به دست کریمان سرشته اند یعنی غلام نام حسنها نوشته اند امشب در آسمان علی ماه می رسد کهف الورای دیگری از راه می رسد شیری ز بیشه ی اسدالله می رسد یوسف به شوق دیدنش از چاه می رسد در خانه ی امام زمان بزم شادی است لبخند شوق بر روی لبهای هادی است زیباترین بیان زبان منی حسن تو رهبر امام زمان منی حسن یک شرط از شروط اذان منی حسن تو دومین امام جوان منی حسن این پنج شنبه ها که به نام تو خورده اند ما را به پایبوس ضریح تو برده اند با هر پیاله باده زدن عاشقت شدم با جذبه های نام حسن عاشقت شدم وقتی شنیدم از تو سخن عاشقت شدم با هر فراز جامعه من عاشقت شدم مستبصر بشانکم آوای قلب ماست طیبا لخلقنا، گل ما از گل شماست فهم کسی نمی رسد آقا به ساحتت ده پشت تو امام، فدای اصالتت اجداد من تمام اسیر عنایتت قسمت نبود کعبه بیاید زیارتت این کعبه ای که رتبه اش از عرش برتر است از سینه چاکهای قدیمی حیدر است دلهای شیعیان همه در انحصار توست عالم تمام در کنف اختیار توست هر مومنی نشانه اش از اعتبار توست در دست من عقیق یمن یادگار توست بس باشد از شما که به ما می رسد همین طعم خوش زیارت ایام اربعین باید به روى قبر تو مرقد درست کرد ابن الرضا براى تو مشهد درست کرد یک صحن و یک رواق مجدد درست کرد مانند کاظمین دو گنبد درست کرد کی می شود دوباره پر از توشه ات شوم من غرق اشک زائر شش گوشه ات شوم هر کس که رفته دیدن صحن و سرایتان آتش گرفته است وجودش برایتان افتاده است پرچم گلدسته هایتان مثل مدینه شد حرم سامرایتان حس می کند کسی که رسیده به محضرت بوی بقیع و چادر خاکی مادرت شاعر : رضا تاجیک

آسمون امشب برا تو گل می باره روی دست امام هادی مژده بهاره ابر کرامت رو سر دنیا اومد مدینه بی قراره اروم و قرار نداره شبای شیدایی امیر دلهایی عزیز زهرایی بنازم من چه آقایی برا دلم تنها تو دلبری خدا رو شکر ماها رو میخری حبیبنا مولانا عسکری روی نیاز و درِ خونت آوردم آقا یه عمره نون و نمک سفرتُ خوردم با دست خالی همیشه با یه حالی برای زندگیم روزیم و از پیش تو بردم تو شوق پروازم به عشقت می نازم به تو دل می بازم با دوری تو می سازم دلم میخواد با این کبوترا بیام پیشت از مشهد الرضا کنار اون ایوون سامرا قاصدک امشب یه خبر میرسونه دوباره خنده رو لبای صاحب الزمونه خبر رسیده تو آسمون فرشته دلای عاشقا رو دست لیل میرسونه دلم شد پا بندت اسیر لبخندت فدای فرزندت دل و دادم به دلبندت تو این دلم شوق زیارتنگاه تو عین سعادته امید من محشر شفاعته عمریست که دم به دم علی می گویم در حال نشاط و غم علی می گویم یک عمر علی گفتم و انشاءالله تا آخر عمر هم علی می گویم