ولادت امام علی (ع)، حمید علیمی

"نَزِّلونا عَنِ الرُبوبیة" گره در کار خلق افکنده /جز خدایی ندیدم از حیدر، من چگونه بخوانمش بنده /الف و لام و میم سِر مگو است، معنی "آن کتاب" مولا بود /از همان "ذلِکَ" که گفته خدا، سِر "لا رَیبَ فیه" پیدا بود /آیه آیه رموز پنهان است، با علی این رموز پیدایند /ما هدایت شدیم با حیدر، متقین شیعیان مولایند /"لَیلَةُ القَدر" نازلش کردیم، شب قدر آمده ولایت او /آن شبی که به سینه ی احمد شده نازل ز حق محبت او / مست مست فضائلم امشب، مدح مولا شراب رنگین است /"یَسطُرون" وصف مرتضی باشد، سبب خلقت قلم این است /" وَ صِراطَ الَذینَ أنعَمتَ" با علی حق به شیعه نعمت داد /فعلا این خانه را تو قبله نما تا که روزی بنا شود نجفت /قبله مایل شود به ایوانت، کعبه زاده درود بر شرفت /از ارادت به خاک پای علی روزگاری ست دست پر داریم /اصلا این هم نشانه ی ما شد همه در دست لعل و دُر داریم /و اگر کعبه بتکده شده است، به یدالله واگذار کنید /آی بُت ها، رسیده وقتش که سجده بر تیغ ذوالفقار کنید / پیر میخانه دار با دل و جان رفته و مِی فروش آورده /تا بسازند کار بت ها را، بت شکن روی دوش آورده / کعبه و خُلد و عرش تنها نه، سند مُلک حق به نام علی ست /همه بت ها شکست و مولا گفت خانه ی من که جای بت ها نیست /روز مرگ من است روزی که از ره یار منحرف بشوم /"نَزِّلونا" بگو که شاید من از خداییت منصرف بشوم / در غدیر خم أحمد خاتم، کوری دشمن علی دائم /دست او را که برد بالا گفت "و ید الله فوق ایدیهم" /"نَزِّلونا عَنِ الرُبوبیة" گاه و بیگاه یا علی مددی /چون تو مستغرقی به ذات خدا "حَسبُنااللّه" یا علی مددی / این همه گفته ام ولی افسوس در خور شأن مرتضی نشده /وصف ذاتت که نه، ز نام علی حق "عین" علی ادا نشده

صید دو گیسوی توام، سجاده ابروی توام/مست از شراب ناب تو، افتاده در کوی توام/گر اهل ایمانی بیا، گر مرد میدانی بیا/ایمان علی، قرآن علی، گر عبد سبحانی بیا/جانم علی، جانم علی، ای جان جانانم علی***در زهد اگر بی چون شوی، در علم افلاطون شوی/بی عشق "عین و لام و یا" در نار حق وارون شوی/حیدر بهشت و کوثر است، حیدر شراب و ساغر است/او را اگر خوانی بشر، خاک دو عالم بر سرت/جانم علی، جانم علی، ای جان جانانم علی

شب نیازه، از آسمونا ستاره می باره /جبرئیل داره عطر ضریح علی رو میاره /دوباره مستم، در تب و تاب مِی حلالم /بگین به ساقی که بده امشب حالی به حالم /می خوام مجنون باشم، نجف مهمون باشم /می خوام امشب تا صبح توی ایوون باشم /علی مولا مولا، علی مولا مولا***چه بی نظیره، میر عشیره، شاه و قلندر /خدا با خلقش میگه دمادم ماشاءالله حیدر /یُمن قدمهاش کعبه ترک خورد، وِلوِله افتاد /تو آسمونا لب ملائک هلهله افتاد /می خوام نوکر باشم، به عالم سر باشم /آقام حیدر و من هم مثل قنبر باشم /علی مولا مولا، علی مولا مولا***حیدر کرار منو وا نگزار کمتر از آنی /بین رکوعت بده به سائل عقیق یمانی /من و دودمانم، من و خاندانم، دل به تو بستیم /کل قبیله ام، تبار و ایلم، حیدری هستیم /می خوام شیدا باشم، مثل دریا باشم /غلام مولا و بی بی زهرا باشم /علی مولا مولا، علی مولا مولا

وصی بلافصل خاتم علی است/قسیم بهشت و جهنم علی است/ز گهواره تا گور عشقم علی است/و استاد عیسی بن مریم، علی است/شروع سخن اسم اعظم علی است/هر آنچه اراده کند، آن شود/غبار قدم هاش "سلمان" شود/و خال لبش کل قرآن شود/بنا بود اگر ایزد انسان شود/فقط یک نفر می شد آن هم علی است***اگر خسته جانی بگو یا علی/اگر ناتوانی بگو یا علی /اگر روسیاهی بگو یا علی/بگو هر که هستی بگو یا علی

چه شود اگر قدحی کِشم ز شراب ناب تو یا علی/دل من خراب شراب نرگس نیمه خواب تو یا علی/دل من خراب نگاه تو، به فدای زلف سیاه تو/ز جهان گذشته نشسته در صف مسجد رخ ماه تو/علی یا علی، علی یا علی***اگرم به دار بری ببر، به دهان مار بری ببر /بود آتش تو بهشت من، اگرم به نار بری ببر/... مست درگه حیدرم، که خراب ساقی و ساغرم/ز قیامتم چه غمی بود که غلام حاکم محشرم/علی یا علی، علی یا علی***شده ام اسیر نگاه تو، من و حسرت رُخ ماه تو/دل اگر شکسته نشسته بر سر راه چشم سیاه تو/نه خدا بود، نه جدا بود، که یکی بود، نه دو تا بود/نه خدا علی، نه علی خدا، که علی ولی خدا بود

ز سبوی مِی خرابم، ز شراب عشق مستم /دهم به باد آخر دل مست مِی پرستم /سر کوی مِی فروشان، ز رهت ز پا فتادم /به غمت ز دست رفتم، صنما بگیر دستم /به فدای روی ساقی، قدح و سبوی ساقی /دل و دینم و عقل و هوشم همه رفت رفته رفته /دگرم ز خود خبر نیست و که نیست یا که هستم /به چه جرم باده نوشان ز بَرم کناره کردند /نه فزون شراب خوردم، نه پیاله ای شکستم /دل و دینم و عقل و هوشم همه را به آب دادی /ز کدامین باده حیدر به منِ خراب دادی /ز چه پیر مِی فروشم نخرید آبرویم /نگهی کرد سویم، قدحی نداد دستم /چه بجاست زاهدا گر تو مرا نمی شناسی /که غریب شهر قربم، سگ عالم الستم /علی مولا، علی مولا***بری از قبای زهدم، تهی از هواس و هوشم /به هوای زلف ساقی ز کمند عقل رَستم /به هوای کوی ساقی، قدح و سبوی ساقی /ز بهشت پر کشیدم، بَرِ آن صنم نشستم /علی مولا، علی مولا

در اُحُد فرموده ذات خالق پروردگار /لا فتی الا علی، لا سیف الا ذوالفقار /گوش جان بسپار بشنو این کلام کردگار /لا فتی الا علی، لا سیف الا ذوالفقار /بارها گشته مکرر از امین کردگار /مدح حیدر در عوالم ثابت است و ماندگار /شد فراری چون بزی کوهی پلیدی نابکار /سر به سر جمع صحابه پا نهادند بر فرار /این کلام حق شنیدن در احد چندین هزار /لا فتی الا علی، لا سیف الا ذوالفقار /کوری هر ناصبی و بدعتی پست و خوار /لا فتی الا علی، لا سیف الا ذوالفقار /قول حق جبرئیل و مصطفی شد آشکار /این سخن گردد مکرر تا ابد در روزگار /لا فتی الا علی، لا سیف الا ذوالفقار /مرد میدان کیست، شاهنشاه عشق و تک سوار /چون ابوطالب کند دائم به عالم افتخار /شیعه را این جمله باشد افتخار و اعتبار /لا فتی الا علی، لا سیف الا ذوالفقار

عمر من پشت در تلف که نشد /باده بی تو مرا شعف که نشد /عقل هم با دلم طرف که نشد /هیچ شهری مرا نجف که نشد /آرزویم وصال تربت اوست /مهر عشقی خریده ام که مپرس /درد هجری کشیده ام که مپرس /دلبری برگزیده ام که مپرس /به مقامی رسیده ام که مپرس /گردنم زیر بار منت اوست /از همه خلق غیر او سیرم /در جوانی فسرده و پیرم /وصل او روزی اَم نشد گیرم /من که زنده به عشق می میرم /دم آخر زمان رحمت اوست /شد زمان جنون و شیدایی /به سرم زد هوای رسوایی /از شَه امشب کنم تمنایی /که کند بر گدا تماشایی /نوبتی هست اگر، نوبت اوست /آشنایم به جای جای نجف /جنّت من بود سرای نجف /نعلبکی، استکان و چای نجف /عاقبت جان رود به پای نجف /دل من تشنه ی محبت اوست /گَه گُداری که من وضو گیرم /از همه خلق هم که رو گیرم /صد و ده بار ذکر "هو" گیرم /من همه حاجتم از او گیرم /حاجتم بسته بر اجابت اوست /نیش و طعنه به من مزن که چرا /نکنم گیسوی علی رها /خواجه حافظ جواب داده تو را /"قصة العشق لاانفصام لها" /بین یاران همیشه صحبت اوست