شهادت حضرت فاطمه (س) مجید بنی فاطمه

کی دیده که پرنده ای کنار لونه گم بشه یه مادری تو کوچه ای ، که داره خونه گم بشه آخه چطور تو رو زده که خون به چشمت اومده ای جوان مرتضی نیمه جان مرتضی قدکمان مرتضی توی کمین نشسته و کمربه کینه بسته و یه نامه پاره پاره و یه گوشواره شکسته و بگوبه هرکی دشمنه کسی زن و نمی زنه

خوشی ز عمر ندیده خدا نگهدارت صنوبری خمیده خدا نگهدارت قرار بعدی ما کربلا غروب دهم کنار حلق بریده خدا نگهدارت امام غربت و درد و بلا خداحافظ پسر عموی به غم مبتلا خداحافظ نشد کنار تو باشم علی حلالم کن قرار بعدی ما کربلا خداحافظ ز خانه ها همه بوی طعام می آمد ولی به جان تو بابا گرسنه خوابیدم

رو به آسمون نگات گواه روز آخره قد هزارتا آسمون بغض گلوی حیدره اگه بری تو از خونه سنگ صبور من چاره بدون بدون تو عزیزم روز و شب علی سیاهه دست من تو دستات بود که بی هوا تو پرگرفتی درداتو با علی نگفتی بهونه ی سفر گرفتی هوای خونه غم باره دلم همیشه آشوبه هنوز دلم می لرزه وقتی یکی میاد در و می کوبه دفتر خاطره ها رو لوح دیوار و در هر کلمه هر حرفش منو به کوچه می بره خاطره هات یه آتیش هر ورق سوخته شده با اشک غم های تو پلکام به میخ در دوخته شده دست من تو دستات بود که بازوی تو رو شکستن داغ تو روی دلم گذاشتن به پای مرگ ما نشستن از این زمونه دلگیرم از عمر و بودنم سیرم آخر یه روز میاد که زهرا میون روضه هات بمیرم هوای خونه غم باره دلم همیشه آشوبه هنوز دلم می لرزه وقتی یکی میاد در و می کوبه

کار ما نوکری بوده، تویی که سروری کردی دوباره بچگی کردم، همیشه مادری کردی آرزومه مشمول دعات شم دعام این روزی خاک پات شم مادر مهربون من الهی فدات شم تموم دنیا مادر،امید فردا مادر بیا و دستم و بگیر، می دونی تنهام مادر