ظهر شهادت حضرت فاطمه (س) فاطمیه اول 94 - محمود کریمی

مدح - روی تاج عرش طبق نص لولا فاطمه نقش شد زهرا سلام الله علیها فاطمه آنکه خاک جانمازش را ستایش می کنند اولیا الله عالم کیست الا فاطمه انبیا از برکت دستاس او نان می خورند رزق و روزی می دهد به اهل بالا فاطمه ظاهرا فرموده اند ام الائمه فاطموا باطنا فهمانده اند ام ابیها فاطمه جلوه ای شد لیله القدر رسول الله او جلوه ای شد لیله المحیای مولا فاطمه بچه هایش حجه الله اند اما گفته اند آشکارا حجت الله علینا فاطمه سیزده معصوم هر یک نوری از زهراست پس می شود سر جمع این ها چهارده تا فاطمه فاطمه حق و علی حق و مع الحق اینست چه علی اندر علی چه فاطمه در فاطمه حک شده بر روی گردنبند زهرا یا علی حک شده بر ذوالفقار مرتضی یا فاطمه بس که حیدر فاطمه است و بس که زهرا حیدر است در نجف چیزی نمی بینیم الا فاطمه شادی روح خدیجه کوری چشم همه سروری دارد به زن های دو دنیا فاطمه با هر اسمی که بخوانی در نهایت مادر است راضیه حنانه الحورا زهرا فاطمه مادری بالاتر از این مهربانی بیش از این میرسد محشر به داد شیعه صد جا فاطمه خانه اش که سوخت مسمار از خجالت سرخ شد آنچنان برخورد با سینه که آنجا فاطمه

روضه - مونده روی قلبت ماجرای کوچه ماجرای مسمار تو فقط می دونی با علی چه کرده خون روی مسمار روبروشه مسماری که زهراش و شهید کرده زخم بازوی زهرا علی رو نا امید کرده ای امان امان ای وای مرو زهرا روح عرش اعلا روح آسمونا افتاده تو بستر لرزه ای مثه بید افتاده به دست پهلون خیبر روزگار بی زهرا برا مولا عذاب میشه فاطمه داره میره علی خونه خراب میشه ای امان امان ای وای مرو زهرا هی خنک میشی و هی می سوزی از نو خوب میشی عزیزم روز و روزی از نو خونمون میشه روشن با اون لبخند شیرینت خنده هم سفر کرده از اون لب های خونینت ای امان امان ای وای مرو زهرا من نفس بریدم با نفس نفس هات حیدرت بمیره خون چیه تو چشمات روزمون و شب کردی علی رو جون به لب کردی پیشونیت چقدر داغه دوباره باز که تب کردی ای امان امان ای وای مرو زهرا زهرات و حلال کن راهی میشه امشب من کفن هامون و می سپرم به زینب چند تا بخیه آخر برای پیروهن مونده ما سه تا کفن داریم حسینم بی کفن مونده ای امان امان ای وای مرو زهرا

واحد - می روی اما غممان را چه کارش می کنی درد بسیار است درمان را چه کارش می کنی لااقل به سن و سال بچه هایم رحم کن پیرهن مشکی طفلان را چه کارش می کنی آنقدر زینب گره خورده به مویش که نگو شانه موی پریشان را چه کارش می کنی اولین بار است دارم به کسی رو می زنم التماس چشم گریان را چه کارش می کنی قاتلت حال تو را هر روز می پرسد ز من طعنه این نامسلمان را چه کارش می کنی دم آخر بیا روضه بخوان گریه کنیم داغ یوسف در بیابان را چه کارش می کنی وقتی از مرکب به صورت می خورد روی زمین کینه های نیزه دارن را چه کارش می کنی

واحد - گره به کار فتاده گره گشای همه صدات می زنم ای اسمه دوای همه اگر غلام تو هستند من غلام همه اگر گدای تو هستند من گدای همه قسم به کعبه تعجب نمی کند کعبه اگر مراد تو باشی ز ربنای همه رسول گفت که یک هشتم عدس کافیست محبت اسد الله علی برای همه قبول کردن و رد کردنش به دست علیست نخست سمت نجف می رود دعای همه سر مرا به دو تا تکه سنگ بند نکن نجف برای من و کعبه هم برای همه شریک کرد خدا شیعه تو را با تو نوشته اند ثواب تو را به پای همه خدا نیاز ندارد عبادت ما را نماز خوانده علی یک تنه به جای همه