ولادت امام زمان (ع) مهدی میرداماد، سال 1394

امشب بهشت را به تماشا گذاشتند/امشب نمک به سفر? دنیا گذاشتند/امشب به روی دامن نرجس از آسمان/ماهی به نام مهدی زهرا گذاشتند/امشب به خان? حسن عسگری برو/چون راه را برای همه واگذاشتند/از بس که آمدند پی دستبوسی اش/از بس زیاد دل روی دل جا گذاشتند/یوسف ببین که آخر صف ایستاده است/او را برای نوبت فردا گذاشتند/لیلا صفات ها همه مجنون صفت شدند/از عشق، سر به دامن صحرا گذاشتند/امشب پدر به خال پسر بوسه می زند/کعبه به روی سنگ حجر بوسه می زند/از یک طرف شبیه نبی با ملاحت استاز یک طرف شبیه علی با عطوفت استاز یک طرف چو مادر سادات غرق نور/از یک طرف شبیه حسن با صلابت است/با این همه صفات جمال و جلالی اش/ارثی که از حسین گرفته شجاعت است

دنیا پر از گل نرگس میشه/بوی ظهورت داره حس میشه/اونکه دل ما رو مونس میشه/یه روزی وارد مجلس میشه/میاد با صدای حیدر/رو دوشش عبای حیدر/سیصد و سیزده نفر همراهشن از شیرای حیدر، بچه های حیدر/میاد آقامون به زودی/فرار می کنه یهودی/فاتحه ی خودش رو/باید بخونه آل سعودی/به به چه ورودی

خبر بدید یار اومده/ماه شب تار اومده/مژده بدید به عاشقا/طبیب دوار اومده/دلبر رسیده/سر و سرور رسیده/از کرانه عشق نور امید دمیده/توی کل عالم عطر نرگس پیچیده/یابن طاها یابن یاسین/علی العجل یابن امیرالمومنین

تو که آینه تو که آیتی، تو که آبروی عبادتی/تو که با دل همه راحتی ، تو قیام کن که قیامتی/زد اگر کسی در خانه‌ات، دل ماست کرده بهانه‌ات/همه جا گرفته نشانه‌ات، به چه حسرتی به چه حالتی/غزلم اگر تو بسازیم، و نی‌ام اگر بنوازیم/به نسیم یاد تو راضیم نه گلایه‌ای نه شکایتی/نه، مرا نبین، رصدم نکن، و نظر به خوب و بدم نکن/ز درت بیا و ردم نکن تو که آستان سخاوتی