شب شهادت امام جواد (ع) 94 - سعید حدادیان

روضه - تا مو به موی دل نکنی آشنای دوست راهت نمی دهند به خلوت سرای دوست دیوانه شد دلم که نهادم به دست یار فرزانه شدم سرم که فکندم به پای دوست با صد هزار حسرت و اندوه زنده ام ای خاک بر سرم که نگشتم فدای دوست

روضه - همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود هر کس میان صحن حرم راه می‌رود از هر چه غصه دارد و غم می‌شود ر‌ها هر سائلی به خدمت این شاه می‌رود وقتی فرشته‌های حرم بال می‌زنند از سینه‌های شعله زده آه می‌رود اینجا بهشت روی زمین فرشته هاست از کوی تو فرشته به اکراه می‌رود خورشید در طواف حرم، وه! چه دیدنیست هر شب به پای بوسی آن ماه می‌رود باب الجواد راه ورودی به قلب توست حاجت رواست هرکه از این راه می‌رود شاعر : فاطمه نالی زاده

روضه - از تو با شور و شین می خواهم سفر کاظمین می خواهم طوفِ قبر حسین میخواهم یا جواد الائمه ادرکنی من دلشکسته دلبشکسته توام اندوهگین غربت پیوسته توام گویی کنار حجره در بسته تو ام بینای اشک چشم و تن خسته تو ام گریان به پای ناله آهسته توام چون شمع در عزای تو یا حضرت جواد ...

مناجات - آن مشکلی که حل نشود مشکل من است آن دشمنی که دوست نگردد دل من است شب رفت و قصه های دلم ناشنیده ماند این گفتگو به وعده فردا گذاشتم دیروز از خدا طلب مرگ کرده ام امروز گوییا که دعا مستجاب شد گفتم که همسرم ببرد رنج از دلم غربت نگر که کوکب بختم به خواب شد از بس که سوخت پیکرم از تاب آفتاب شرمنده از تشعشع خود آفتاب شد ...