ولادت حضرت اباالفضل العباس (ع) مهدی میرداماد، سال 1394

بنفسی انت ای سر تا قدم ایثار و آقایی/جمالت با نگاه یوسف زهرا تماشایی/حیا را تا صف محشر حیا از گردش چشمت/خجالت می کشد از ماه رخسار تو زیبایی/تمام روز ها ای کاش بودی چارم شعبان/که می کردی تو با خورشید حسنت عالم آرایی/گرفته در بغل ام بنینت دم به دم گوید/که عباس من از روز ولادت هست زهرایی/امیر المومنین نفس نبی بوسیده دستت را/که این دست است روز رزم یک لشکر به تنهایی/تو ای سر تا قدم غیرت چه کردی در دل دریا/که بر لبهای خشکت چشم غیرت گشته دریایی/به جز تو ای علی خصلت ندارد هیچ فرمانده/مقام پاسداری علمداری و سقایی/تو ان ماه دل افروزی که در جمع بنی هاشم/به دنبال سرت خورشید کرده راهپیمایی/تو هم باب المراد عالمی هم اشجع و الناسی/تو عباسی تو عباسی تو عباسی تو عباسی

عشق می داند دلم شیدا تر از این حرف هاست/دلبری دارم که بی همتا تر از این حرف هاست/حسن روی او که در بین بنی هاشم تک است/خلق و خوی او ولی زیبا تر از این حرف هاست/من به غیر از مدح او حرفی ندارم با کسی/دشمن بیچاره اش رسواتر از ایم حرف هاست/ما هست و می فشاند نور و سگ عوعو کند/نور سیمای قمر پیدا تر از این حرف هاست/فوق ایدیهم همان دست علم گیریست که/تا قیامت پرچمش بالا تر از این حرف هاست

همین که باز نگاهم به آن نگاه افتاد/کسی درون دل من پیاده راه افتاد/هر آنچه راه به جز راه عشق بسته شده/سکوت شاعری واژه ها شکسته شد/درون قافیه ها اشتیاق می بینم/کنار دفتر شعرم براق می بینم/سوار جاده رویا سر سفر دارم/شبانه نیت فتح قمر به سر دارم/در اوج عشق و جنون خویش را که رد کردم/در آسمان علی ماه را رصد کردم/نگاه تشنه این تشنه ماه باران شد/جنون سرکش دیوانه ای دو چندان شد/رها از این قفس خاکی ام کنید امشب/که کار شعر به دیوانگی کشید امشب/میان قافیه ها بی قرار مجنونم/به یاد او صد و سی و سه بار مجنونم

تپش های دل من می خونه/شب ولادته پهلوونه/زمین و آسمونا رو دلای دشمنامونو اسم ابالفضل میلرزونه/توی شبای تنهایی من ماه دل من ماه بنی هاشمه/خدا می دونه آرزوم اینه برم حرم علمداره علقمه/به نام هیبت ابالفضل/به نام غیرت ابالفضل/به نام حضرت ابالفضل/میریم زیارت ابالفضل

دوباره بی طاقتم خرابه باز این دلم/رسیده از آسمون خحدای مشک و علم/می خونه دل دیوونه باز امشب توی میخونه/این شبا شبه بارونه/اونی که دلم دیوونه اون چشاشه/دل خرابم از کوچیکی باهاشه/حالا شب جشنه و شدم دیوونش/کسی دیگه با من کاری نداشته باشه/آقام یا اباالفضل

مرشدم گفت که امروز طرب باید داشت/مثل تسبیح فقط ذکر به لب باید داشت/نرسی پای پیاده نفسی تا معراج/رهرو راه خدا مرکب شب باید داشت/ای که سلمان شده و در پی مِنّا شدنی/بر سر سفره ات از یار رطب باید داشت/سائلی بر در این خانه تفاوت دارد/پیش ارباب کرم دست طلب باید داشت/از مقامات اباالفضل چنین دانستم/پیش از هرچه در این راه ادب باید داشت/هرکه از سیره ی سقا خبری داشت پرید/هرکه از راه ادب بال و پری داشت پرید/دل من حرف به اندازه ی دنیا دارد/هر چه امروز قلم حرف زند جا دارد/چشم طبعم به قد و قامت سروی خورده/که چنین قامت شعرم قد و بالا دارد/یا الهی به اباالفضل شده مشق شبم/لفظ بی صحبت از دوست چه معنا دارد/بین خورشیدترین های دو عالم امشب/ماهی از راه رسیده که تماشا دارد

خبر اومد یه پهلوون اومد/برا دنیا یه سایبون اومد/دل دریا ترانه های عشقو/غزل عاشقی رو می خونه سر راهش/شب رویا دوباره شده شیدا/خودشو می رسونه به نسیم نگاهش/خدای کرم اباالفضله/صاحب علم اباالفضله/نقش پرچم بالای سرم ابالفضله/ام البنین میریزه گل به پاش/آقام حسین میگه جونم فداش/یا اباالفضل قمر بنی هاشم