شهادت حضرت فاطمه (س) شب سوم فاطمیه اول 94 - میثم مطیعی و امیر عباسی

روضه - ای جان ِ حیدرت به فدایت، سخن بگو جانم به لب رسید برایت، سخن بگو در غربت مدینه تویی همدم ِ علی دل تنگ شد برای صدایت،سخن بگو در خاک نیست جای تو،خاموش می شوی من می روم به خاک به جایت، سخن بگو هم صحبت همیشه ی جمع ملائک ِ اینک علی فتاده به پایت،سخن بگو با بازوی ِ شکسته،تویی حامی علی آه! ای شکسته دست ِ دعایت، سخن بگو ای خطبه ی فصیح تو چون روضه آتشین دنیا سکوت کرده برایت،سخن بگو

زمینه - امیر عباسی - فاطمیه فصل عزاست تو سینه ها ماتم سراست (ای خدا) باز دلا پریشون شده چشما کاسه ی خون شده (ای خدا) شبای فاطمیه رو هر کسی درک نمیکنه خوش بحال اون که یه شب روضه روترک نمیکنه یا فاطمه یا فاطمه... کار روزگار و ببین علی شده خونه نشین (ای خدا) نامردای شهر اومدن خونشونو آتیش زدن (ای خدا) فتنه و کینه و نفاق دادن دوباره دست به دست یه از خدا بی خبری پهلوی زهرا رو شکست یافاطمه یا فاطمه... نرو بی تو تنها میشم غم تو زده آتیشم (فاطمه) این خونه بی تو خونه نیس منم و دو تا چشم خیس (فاطمه) تموم حسرتم شده دیدن خنده های تو به جای من تو رو زدن کاش بمیرم به جای تو یافاطمه یافاطمه... دستِتو به پهلو نگیر از علی دیگه رو نگیر (فاطمه) من که بریدم از همه یه چیزی بگو فاطمه (فاطمه) سخته ولی یه بار دیگه جواب حیدرو بده دنیا اگه بامن باشه بدون تو چه فایده یا فاطمه یا فاطمه حالا موقع رفتنه علی داره حرف میزنه (فاطمه) می بینی شکستم پاشو رو خاکا نشستم پاشو (فاطمه) هر چی بلا تو زندگی سراغمون اومد گذشت منزل نو مبارکه خونه ی من که بد گذشت یا فاطمه یا فاطمه...

واحد - امیر عباسی - سوره قدر قرآن دلها کوثر مصطفی ، فجر مولا پاسخم را بده جان زینب السلام علیکِ یا زهرا ای روح استقامت ای عاشق شهادت ای حامی ولایت یا فاطمه یا زهرا در دل سینه زن های زهرا شور و تاب و تب فاطمیه درس عشق ولایت دهد بر عالَمی مکتب فاطمیه ای غصه دارحیدر ای بی قرار حیدر ای جان نثار حیدر یا فاطمه یا زهرا ای که بودی و هستی همیشه یار روح الله و رهبر ما مادر لاله های شلمچه سایه لطف تو بر سر ما ما دشمن اعدائیم در مکتب مولاییم ما اهل یا زهراییم یا فاطمه یا زهرا ای کریم کریمان حسین جان لاله سرخ زهرا حسین جان ما همه سائل کوی عشقیم فتصدَّق علینا حسین جان ای دین و قرآن ما ای جان و جانان ما ای بهتر از جان ما یا سیدی یا مظلوم

واحد - بر روی شانه ما، بنگر باز لاله‌ها را راهی هست تا شهادت، گلهای نسل ما را دستی از غیب آمد، کز نو گلچین سازد، سابقون السابقون را عاشقان بسم الله، خون می‌خواهد این راه، خوانده‌اند اهل جنون در دفاع، از حرم، ماتِ رزم ما جهان شد سامرا، تا دمشق، جبهه جهادمان شد (می‌جنگیم تا آخر، جان ما و امر رهبر) ترسی از دشمنان نیست، پروای جانمان نیست گر مولا جان بخواهد، جز لبَّیک بر زبان نیست رسم ما شهامت، راهمان شهادت، کربلا بهشتمان است سربند یا زینب، بر پیشانیهامان، خط سر نوشتمان است یا حسین می‌رسد، بانگ هل من ناصر تو مانده بود بر حرم، آن نگاه آخر تو (می‌جنگیم تا آخر، جان ما و امر رهبر) ما امروز به نداهای آسمانی لبیک می‌گوییم هرگز از راه شهدا بر نمی‌گردیم ما به مقدساتمان لبیک می‌گوییم و سرباز آن هستیم با خون خود درخت حق را آبیاری می‌کنیم و هیهات که از آن منحرف شویم خون‌هایی که در کربلا جاری شد شعله‌ای را بر افروخت که با عظمت و کبریا شعله ور می‌شود شاعر : محمد مهدی سیار

واحد - امیر عباسی - از نخست زندگی هرگز نمی شد باورم که شود این خانه روزی قتلگاه همسرم روزتنهایی که حتی یک نفر یارم نبود دیدم آنجا پشت در افتاده تنها یاورم بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه آب فراتم ای عجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

روضه - امیر عباسی

شور - دل زائر صحن بقیع می شود هر دم خوانیم به اشک و سوز دل با همه عالَم ای عصمت کبری انسیة الحورا لاله گلشن مصطفی ، زهرا یا فاطمه جانم بودی همیشه دشمن ظلم و استکبار درس تو بر عالَم ، اشداء علی الکفار محبوبه داور، ای جان پیغمبر شدی شهیده ی یاری رهبر یا فاطمه جانم با اذن حق صاحب زمان می رسد از راه آن یاور مستضعفان می رسد از راه با شور عاشورا سربند یا زهرا وعده ما شود مسجدالاقصی مولا اباصالح العجل العجل یا اباصالح

روضه - گندم از دسته دستاس تو برکت دارد دست لطف تو به هرچیز محبت دارد بی وضو دست به نام تو زدن جایز نیست نام تو عصمت محض است قداست دارد سائل آمد در این خانه و حاتم برگشت در کرم حضرت صدیقه قیامت دارد تو به نه سالگیت ام ابیها شده ای حرف ما نیست بگوییم، روایت دارد ماجرای ورم پای تو در وقت نماز متواتر شده از بس سندیت دارد روز محشر همه بر پا و تو بر ناقه سوار تا بدانند همه فاطمه حرمت دارد خوش بحالش که کنیزی شما را میکرد واقعا فضه چه اندازه سعادت دارد بُرد باماست که مانوس به زهرا شده ایم خاک بوسی درش حکم عبادت دارد گریه روز و شبت تاب ز مردم برده از تو بی بی در و همسایه شکایت دارد دل از غصه کباب تو مرا آتش زد بیت الاخزان خراب تو مرا آتش زد