30 صفر - ظهر شهادت امام رضا (ع) - محمود کریمی، 94

روضه

مدح - آرزوی وصل تو آتش به جانم ریخته درد دل با تو سخن ها بر زبانم ریخته بند می آید زبانم تا به صحنت می رسم گوییا ظرف عسل روی زبانم ریخته جنس من جور است کوهی از گناه آورده ام آبرویم پای اجناس دکانم ریخته دوره گردم آبرویم می فروشم میخری پیش سلطان ترسم از سود و زیانم ریخته پهن کردم سفره ای از اشک کنج خانه ات روی سنگ صحن هایت خورده نانم ریخته مستطیعم حاجی ام چون آمدم بیت الرضا دور تا دور حرم اشک روانم ریخته من نمی بینم تو هر دفعه بغل کردی مرا عطر دستان تو لای گیسوانم ریخته هر کسی کرب و بلایی گشته مدیون شماست این حکایت در میان دوستانم ریخته آخر ماهی جواب ناله هایم را بده جان بابای غریبت کربلایم را بده

زمینه - ای لطف تمام یا رضا ادرکنی ای فیض مدام یا رضا ادرکنی بر محضر پاکت ای امام معصوم پیوسته سلام یا رضا ادرکنی السلام یا رضا ادرکنی ای با تو حلال باده صاف خلود غم با تو حرام یا رضا ادرکنی ای شه بپذیرم نظری کن بر ما یا نور و امام یا رضا ادرکنی السلام یا رضا ادرکنی با لطف شما روزی خود میگیرم ای رحمت عام یا رضا ادرکنی با حضرت حق بگو که لایق سازد این بنده خام یا رضا ادرکنی السلام یا رضا ادرکنی در صحن شما یاد خدا کرد دلم ای جان کلام یا رضا ادرکنی در پای ضریحتان من عاشق شده ام ای شوکتتان یا رضا ادرکنی السلام یا رضا ادرکنی با نام تو جاری شده الطاف خدا دریای مرام یا رضا ادرکنی با نام تو خشنود شود حضرت حق ای ختم کلام یا رضا ادرکنی ای نام تو احیا گر ایین علی ای حسن ختام یا رضا ادرکنی در روز شهادتت تصدق بنما یک حج تمام یا رضا ادرکنی ای لطف تمام یا رضا ادرکنی

واحد - دلم به جز مهر تو سامان ندارد دمی زندگی بی تو امکان ندارد نباشد فقیران که بی مال و پول است فقیران که مثل تو سلطان ندارد میان غم و غربت خود بمیرد غریبی که شاه خراسان ندارد نگاهت پر از مهر و لطفت فراگیر ربطی به گبر و مسلمان ندارد شده گنبد تو نگینی به عالم نگینی که حتی سلیمان ندارد قسم تا به جان جواد تو باشد نگاهی به سوگند قران دارد سرم روی دامان تو بوده یک عمر پناهم تویی این که کتمان ندارد دلم گشته اهوی صحن تو اقا در اینجا دلم شوق بستان ندارد مرا کن سگ این حرم تا نگویند که دربار سلطان نگهبان ندارد یقینا که توحید او خدشه دار است کسی که به لطف تو ایمان ندارد