وفات حضرت زینب (س) 1402 - حسین ستوده

چیزی نمانده خاطرم از نان مادرم/چیزی به غیر تاول دستان مادرم/تنها اتاق خلوت رویای کودکی/شاهانه بود چادر ارزان مادرم/قایم که می شدیم کسی کارمان نداشت/***مادر از پیچ کوچه تا رد شد/ایستا د و کمی مُرَدَد شد/سرد شد دست گرم و پُر مهرش/آسمان تیره شد,هوا بد شد/یک یهودی مست گردَنه گیر/همچو کوهی مقابلش سد شد/چند گامی عقب عقب برگشت/ناگهان حال مادرم بد شد/شاعر: وحید قاسمی***اقساط ماهیانه بابای کارگر/کم بود در مقابل ایمان مادرم/یک سفره پر از برکت پهن کرده‌ام/با پول تانخورده قرآن مادرم/یادش به‌خیر… شانه به موهام می‌کشید/قربان گیسوان پریشان مادرم/

تو بَستر افتادم حسین! /مثلِ تو با سَر افتادم حسین! /دارم می‌میرم اما یادِ اون/نِیزه و حَنجر افتادم حسین/منتظرم بیای اشکِ من رو پاک بکنیمنتظرم بیای خواهرت رو خاک بکنی//رو کمرم هنوز مونده جای کَعب و سَنان/یادته اومدم روی جسمت مویه‌کنان/دِق کردم کربلا/دوست دارم یه‌بار دیگه برگردم کربلا/از روی مَرکب با ضَربه حسین/زدن تو رو با پا ضَربه حسین/یه سال و نیمه کابوسم شده/همون دوازده تا ضَربه حسین/نذاشتی جای شمر دستمو به موت بکشم/نذاشتی که خودم تیر رو از پهلوت بکشم/پژمرده‌م کربلا/کاشکی می‌شد که باهات می‌مُردم کربلا/به کوچه‌گردیم انداختی حسین/قرارمون نبود زینبت آواره بشه/حسین، وای، حسین، وای... /****/حاصلِ زینب/آخرم دیدی خرابه شد حسین، منزلِ زینب/اون چی‌بود آخه می‌ریخت روی سرت/مقابلِ زینب؟ حاصلِ زینب/راهِ دور رفتی/بغلِ خواهرِ تو بود حسین چرا تَنور رفتی؟ /اِی مسیحِ من/خولی هم مهمون‌نوازی می‌کنه راستی شبیهِ من؟ /یکی دستور می‌داد: غارتش کنید/خواهرش داد می‌زد: راحتش کنید/دافِعَ‌البَلایا/سَنان سیلی می‌زنه به کَعبَةُالرَّزایا/دافِعَ‌البَلایا/غریب گیر آوردنش چه‌کار کنم خدایا؟/ ****به سمتِ گودال از خیمه دویدم من

همه رویامه بمیرم تو روضه‌ها/یا که این جنازمو خاک بکنن تو کربلا/دسته جمعی نوکرا دم بدن این ذکرو آقا/حسین حسین حسین/دلبر دل‌ها حسین دلبر دل‌ها حسین.../امنا زهرا امنا زهرا.../****عقل از سر من پریده و دیوونگی جا گرفته/ایشالله من تو حرم خون خدا/روضه می‌خونم یه روزی دقیقاً پایین پا/گریه می‌کنیم و دم می‌دیم همه سینه‌زنا/حسین حسین حسین/

اِی عشق و دین و دنیای من/زیباترین تَمَنّای من/اسمت همیشه رو این لبه/عالیجنابِ شعرای من/ضربُ‌المثلِ من حسینه/کُلِّ غزلِ من حسینه/وقتی برا حسین می‌میرم/اَصلاً اَجَلِ من حسینه/شاهِ شاها حسین، مَردِ مَردا حسین/اسمِ تو چاره‌ی همه دردا حسین/من می‌افتم حسین، روی خاکت حسین/تا بیشتر عَلَمت بره بالا حسین/یااَباعَبدللّه، یااَباعَبدللّه...اَوّل رفیقِ بابای من/صَحنِ تو طورِ سینای من/اسمت همیشه رو این لبه/عالیجنابِ شعرای من/شمس و قَمَرِ من حسینه/شام و سحرِ من حسینه/وقتی کنارِ سفره‌ش هستم/یعنی پدرِ من حسینه/جانِ جانان حسین، کُلِّ ایمان حسین/مِنبرِ روضته تختِ سلیمان حسین/بِده سامان حسین، مِیِ مَستان حسین/یااَباعبدللّه سَنَه قوربان حسین/یااَباعَبدللّه، حسین یااَباعَبدللّه/زینب زینب...

گفتن اُلگوت کیه؟ بلند گفتم: قَنبر/گفتن مولات کیه؟ نَعره کشیدم: حیدر/کعبه براش پیراهنش رو چاک زده/عَلَمش رو اَوّل توی اَفلاک زده/شنیدم اونجا جبرئیل هم مات شده/مگه چه‌جور مَرهَب رو روی خاک زده؟ /مولودِ کعبه و شَریفُ‌المَکان علی/اُسطوره‌ی نَبَرد، جهان‌پهلوان علی/عشقم اینه بگم اَذان تا اَذان: علی /وقتی میگم علی، خدا میگه: جان علی/حیدر حیدر، حیدر حیدر... /مولا مولا، مولا مولا... /گفتن دیدار کجاست؟ بلند گفتم: مَحشر/گفتن کی مَحشره؟ نَعره کشیدم: حیدر/اَوّلِ دفترهام پُر از یاحیدره/هرکی بِشه خاکش رو بالا می‌بَره/من به اَذونِ بی‌علی بی‌رِقبَتم/هرکی بِهِش ایمان نداره کافره//دنیای بی‌علی؟ جهنّم که بهتره/دنیای باعلی؟ بهشتِ مُعَطّره/اِی منکرِ علی! نمازات غَصبیه/سیّاره‌ی زمین همش مُلکِ حیدره/حیدر حیدر، حیدر حیدر... /چه ذوالفقار به عَزمِ مَصاف بَردارد/اگر به خاطرِ مولا نبود ممکن بود/خدا ز خَلقِ خود اَمرِ طواف بَردارد/دوباره مثلِ علی زاده می‌شود؟ هرگز! /اگر دومَرتبه کعبه شکاف بَردارد/رفتم نجف رو به اِیوونت/من سَمتِ قبله رو گُم کردم/کعبه می‌گرده دورت پس من/دورِ سرِ علی می‌گردم/شب‌گرده علی، چه مَرده علی/کابوسِ خلیفه‌های نامَرده علی/طوفَنده علی، پاینده علی/یازهرا گفته خِیبَرو کَنده علی

علی مولا، علی مولا، علی مولا، علی مولا/عِشقم اگر عَلیست سَرِ دارَم آرزوست/مَن سَرگذشتِ مِیثَمِ تَمّارَم آرزوست/خُرما فروختن بِشَود کارَم آرزوست/رُسوا شُدن میانه‌ی بازارَم آرزوست/بالای دار از تو زَنَم جار یا علی/علی مولا، علی مولا، علی مولا/علی،‌ علی، علی، علی، علی…/علی مولا، علی مولا، علی مولا مولا…وقتی خستم میرم نجف/مست مستم میرم نجف/موقع خوابم چشمامو/وقتی بستم میرم نجف/نجف حالم اصلا دست خودم نیست به قرآن/نجف همیشه حیرون میمونه عقل انسان/من علی رو صدا زدم پس برا چی/خدا از عرش جوابمو داد و گفت جان/ایلیا علی/بعضیا با دومی شیعه با علی/چون اجازه نیست صداش بزنیم خدا/به قول نوح نبی ناخدا علی/حیدر، حیدر، حیدر، حیدر/این زن که در نوشتنش اینقدر مطلب است/شرح کتاب حیدر و زهراست؛ زینب است/با دست بسته است، ولی دست بسته نیست/زینب سرش شکسته ولی سرشکسته نیست

رها کنید این بدنو، آخه جون نداره/انقده خون رفته ازش دیگه خون نداره/ای شمر نمی‌سوزه دلت واسه زخم و جراحاتش/نشکن دیگه حُرمتشو نکش پاتو رو صورتش/بازی نکن با این رگا شمر بِبُر توروخدا/این همه گفتی ناسزا /کشتین عزیز دلمو چرا ول نکردین/انقده دور و بر این، بچه ها نگردین /دختر نداری مگه زجر نکِش موی رقیه رو/گوشوارشو بردی نَبَر النگوی رقیه رو/آتیش نزن این حرمو، با گیسوی رقیه رو/بیشتر از این خونی نکن، سر و روی رقیه رو/خاک دو عالم به سرم دور شید از دور حرم/زنده‌ست هنوز برادرم/حسین وااای.../نجاتش بدید، قتلگاه که جای دیدن نیست/خوب آبش بدید، این که رسم سر بریدن نیست/رو به قبلش کنید قبله‌گاهمه، قبله‌گاهمه/این سری که می‌بَرید سرپناهمه سرپناهمه/نکنه خواهرم این گناهمه، این گناهمه، این گناهمه/پاتو بردار سنان، قرص ماهمه/به شریک زندگی من نیزه نزن نیزه نزن نیزه نزن/جا نمونده روی این بدن، نیزه نزن، نیزه نزن، نیزه نزن/تمومش کنید، بوی خون گرفته صحرا رو/کم اذیت کنید این عزیزِ دلِ زهرا رو/نیزه‌ها رد می‌شن از کنارمو از کنارمو از کنارمو/خون گرفته جلو چشم تارمو چشم تارمو/روی این صورت زرد و زار پاتو نزار، پاتو نزار/به گلوی پاره با فشار پاتو نزار/