شب اربعین 1401 - حنیف طاهری

روضه - با پای سر به سِیْر سماوات می‌رویم احرام بسته‌ایم و به میقات می‌رویم تا بارگاه قبله? حاجات می‌رویم قسمت اگر شود به ملاقات می‌رویم میقات ما حسین، ملاقات ما حسین زانو زدیم پیر و جوان بر زمین تو ما حلقه بسته‌ایم به دور نگین تو ما را کشانده است کجاها طنین تو افتاده‌ایم در گذر اربعین تو ای واژه واژه نام تو صد ماجرا حسین ما چون کبوتران حرم پر شکسته‌ایم از آشیان گذشته و از خود گسسته‌ایم چون صیدهای زخمی در خون نشسته‌ایم یعنی که دل به لذت دیدار بسته‌ایم مرهم حسین، صبر حسین و شفا حسین ای جان شرحه شرحه بگو ماجرا چه بود راز به خون تپیدن خون خدا چه بود آن جوشش صدای تو در کربلا چه بود دادی بها به خون خودت، خون‌بها چه بود ای خون پاک تو، همه‌دم خون‌بها حسین با بادها بگو که هوایم هوای توست با نای‌ها بگو که نوایم نوای توست بغضی که در تلاوت در خون رهای توست سودای آتشی‌ست که بر خیمه‌های توست ای تا ابد، نوای من بی‌نوا حسین گل‌زخم‌ها شکفته شده روی پیکرت چون کعبه فوجِ تیغ گرفته‌ست در برت بعد از تو دشت، یکسر«إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَت» بالا سرت، بلند سرت، تا خدا، سرت بر ما چه رفته است به شوق تو یا حسین

زمینه - چه آتشی‌ست، آتشی که در شرار داغ تو که داغ عشق مبتلا به درد اشتیاق توست برای عاشقان تو اجل همان فراق توست نفس به نفس، تپش به تپش، قدم به قدم کشانده مرا به مرز جنون خیال حرم خوشا به هرکس تنش غبار غم تکان بدهد خوشا به هرکه بی‌صدا سرود عشق خواند و رفت خوشا به هرکه از حبیب خویش جا نماند و رفت چه میشد اگر نَمی بچشم از آب حیات قدم بزنم، نفس بکشم کنار فرات نفس به نفس، تپش به تپش، قدم به قدم کشانده مرا به مرز جنون خیال حرم چه غم که دور مانده است ز خیل زائران تو همیشه مهربانِ من به مهر بی‌کران تو امید بسته این شکسته بال آسمان تو به پای سر و به چشم دل و به بال خیال وصال تو نیست برای دل شکسته محال دلی که طی کند به پای آه طول جاده را چه زود می‌رسد پیاده از نجف به کربلا خدا که عاشق تو را دمی نمی‌کند رها کسی که دلش هوای تو کرده زائر توست دلی که در او غم تو نشسته حائر توست نفس به نفس، تپش به تپش، قدم به قدم کشانده مرا به مرز جنون خیال حرم

زمینه - کسایی که برا خدا کنیزن برای نبی و علی عزیزن کسایی که همه عالم فداشون مثل برگ خزون زمین میریزن از محملا میفتن وا حسینا میگفتن سمت قتلگاه میدون به قبر حسین میرسن به زیر خاک هستی شون حالا غریب و بی کسن ای وای حسین حسین سید این حرم امام سجاد روی قبر پدر با گریه افتاد داره می سوزه و با ناله می گه عمه جان عمه جان نمی ره از یاد دوره کردن پیکرش تشنه بوده حنجرش من که نتونستم برم به یاری تاج سرم غریب و تنها کشتنش جلو چشم اهل حرم ای وای حسین حسین یک به یک می دوان سمت مزاری همه اهل حرم به سوگواری آب می ریزن روی قبر اباالفضل همه دخترکان به گریه زاری پاشو از جا ای عمو به ما خوشامد بگو تو عموی بی نظیری بعد تو رفتیم اسیری آرزوی ماست دوباره علم به دوشت بگیری ای وای حسین حسین

زمینه - سایه ات از سرم زیاده دل می زنم به جاده این عرض سلام من رو کی آقا جواب نداده حال مضطرم عجیب نیست من بیمارم طبیب نیست دنیا رو بگردی هیچ کس بعد از کربلا حبیب نیست محبوبم حبیبم امام حسن بیمارم طبیبم امام حسین وقتی من با تو آشنا شدم کی گقته غریبم پسر فاطمه دستمو بگیر ای سرمایه جوونیم عشق پاک آسمونیم من با تو بهارم اما بی‌تو سردم و خزونی سقف خیمه ات آسمونه خونه امیدمونه یاد اربعین به خیر که هرچی دارم از همونه یک سال انتظار آخرش حرم کردم گریه بالا سرش حرم گریه می‌منن آسمونی‌ها وقتی مادرش می‌رسه حرم پسر فاطمه دستمو بگیر ای ماه بلند زینب ای گیسو کمند زینب چشمت روی نیزه بازه ای نیزه پسند زینب تشنه بودی آب می خوردن موتو به نسیم سپردن دست روی سرم گذاشتم پیراهنت رو که بردن روی دامن مادرت سرت قرآن خونده رگهای حنجرت مقتل گفت تو رو دوره کردن و گفتن وای بر احوال خواهرت واویلا واویلا واویلا

واحد - مثل نسیمی از پی تو صحرا به صحرا اومدم من راه نجف تا کربلا رو موکب به موکب بلدم من با زائرات با همشون رفیقم انگاری که رو ابرام وقتی توی طریقم دورت بگردم دور علمت دورت بگردم دور حرمت تا کربلا قطره به قطره اشکای ما اذن دخوله هر یک قدم توی مسیرش قدر هزار حج قبوله این سرزمین جاده‌ی سرنوشته اسمشو چی بذارم؟ اگه نگم بهشته اینجا مسیر دلدادگیه تمرین عشق و آزادگیه دورت بگردم دور علمت دورت بگردم دور حرمت

واحد - ای جوانمردترین، مَرد عالَم داغ تو تلخ‌ترین درد عالم زخم شمشیر و تیر و سَنان یک طرف نقض پیمان یک طرف تشنگی‌های پیر و جوان یک طرف طفل عطشان یک طرف شنیدیم که گفتی دلداده باشید اگر دین ندارید، آزاده باشید جذبه‌ی دلبری در نگاهت حرّ و جُون و وَهَب در سپاهت هر که را با خودت تا خدا می‌کِشی بَه چه زیبا می‌کِشی عالَمی را سوی کربلا می‌کِشی تا کجاها می‌کِشی پیامِ تو این است آماده باشید برای رسیدن در جاده باشید شنیدیم که گفتی دلداده باشید اگر دین ندارید آزاده باشید

واحد - صدای کرب‌وبلای حسین می‌آید به هوش باش، صدای حسین می‌آید تجارت و زن و فرزند و دین و دنیا را کسی که کرده فدای حسین، می‌آید یکی به پای ترک خورده و پر از تاول به شوق بوسه به پای حسین می‌آید یکی به منصب سقّایی است و مشک به دوش بسوی واعطشای حسین می‌آید یکی است از سفر مکّه تازه برگشته به سمت قبله‌نمای حسین می‌آید یکی به هروله با دسته‌ی طُوَیرجیان مگر به سعی و صفای حسین می‌آید یکی به لهجه‌ی مشهد به روی خاک نوشت ببین غلامرضای حسین می‌آید توان آمدن کربلا نداشت یکی به دست کارگشای حسین، می‌آید یکی خیال نمی‌کرد قسمتش باشد می‌آید و به دعای حسین می‌آید قلندری به وَلای علی قسم می‌خورد که با امید وَلای حسین می‌آید مسیحی، اهل تسنّن، سیاه و سرخ و سفید هرآنکه هست، برای حسین می‌آید خوشا زیارت آنکس که بعد برگشتن به پرسش فقرای حسین می‌آید فرشته تا به قیامت فرستدش صلوات که اربعین به عزای حسین می‌آید شهید کوچه‌ی ما بین کاروان با ماست به دیدن شهدای حسین می‌آید اگرچه گرم تماشاست رهبرم از دور ولی دلش به هوای حسین، می‌آید خدا گواست که از این حماسه پژواکِ تجلّیاتِ خدای حسین می‌آید دم ورودی کرب‌وبلا چه غوغایی است نوای نوحه‌سرای حسین می‌آید عمود آخر جاده است و روضه‌خوان می‌گفت جواب أدرک أخای حسین می‌آید حسین داغ دلش تازه است و عبّاسش به پیشواز، بجای حسین می‌آید خدا کند سخن روضه‌خوان غلط باشد که خنجری به قفای حسین می‌آید خدا کند سخن روضه‌خوان غلط باشد سرِ ز سینه جدای حسین می‌آید تکان پرچم توحید را تماشا کن نسیم باد صبای حسین می‌آید به گوش باش، عزیز حسین در راه است به هوش باش، صدای حسین می‌آید شاعر : مهدی جهاندار

تک - کجایید ای شهیدان خدایی بلاجویان دشت کربلایی کجایید ای سبک بالان عاشق پرنده تر زمرغان هوایی حسین جانم حسین جانم چه اعجازی ست در کویت که دارد بهترین ها را که خالی کرده از شوقش تمام سرزمین ها را همه از خانه ها بیرون زدند و عازم یارند دل با جمع بودن داده ای گوشه نشین ها را حسین جانم مسیحی ارمنی هندو میان زائران هستند تو یک جا جمع کردی زیر قبه کل دین ها را زمین کربلا در آسمان هم مشتری دارد همان روز ازل برده دل عرش برین ها را حسین جانم حسین جانم

شور - ای به قربان آن جسم صد چاک تو سجده گاه من تربت پاک تو خوش به حال غبار مزار حسین تا قیامت نشسته کنار حسین از ازل تا ابد شد دچار حسین خاک پای ارباب تو دل این خاک جای ارباب وقت سجده ها دارم رو چشام خاک پات و میذارم من اسیر همین خاک پای توام تو برای من و من برای تو ام خاک پای همه زائرای توام تشنه شب جمعه کربلای تو ام جانم ای حسین جانم از ازل عمر ما سر شده با حسین آخر اشهد سینه زن یا حسین من به جز تو کسی رو ندارم حسین که سر از کوی تو برندارم حسین به همین روضه تو دچارم حسین این عشق آبرومونه واسه تو مردن آرزومونه مثل عابس و جندب سر می دیم آخر پای این مکتب برا پر کشیدن پر و بال منی برکت همه ماه و سال منی میخری همه رو بی حساب و کتاب کربلا بطلب ما رو جان رباب

شور - دله دیگه، شده مبتلا دله دیگه، می‌ره هرکجا دل منم می‌ره کربلا، آره کربلا، آره کربلا کربلا خون? اول و خون? آخر نوکراته کربلا واس? اون که گم کرده راهش رو راه نجاته حرم ای آرامش زمین حرم بر بام جهان نگین حرم عالم در طواف تو در احرام اربعین حسین روحی لک‌الفدا حسین نفسی لک‌الوقا حسین سلطان کربلا سلطان کربلا دله دیگه، می‌زنه صدات دله دیگه، می‌مونه به پات دله دیگه، می‌میره برات برا کربلات، برا کربلات دل که جای خودش داره من پای این عاشقی سر سپردم هر جایی کم آوردم فقط اسمتو رو زبون آوردم حسین سلطان بی‌قرین حسین باب رحمت زمین حسین عشق تو حرارته فی قلوب مؤمنین حسین روحی لک‌الفدا حسین نفسی لک‌الوقا حسین سلطان کربلا سلطان کربلا

شور - خیلی به تو مدیونم، بهم اجازه دادی، که نوکرت باشم خیلی به تو مدیونم، دست منو گرفتی،که از زمین پاشم ممنونم، بابت همه‌‎ی روزا که، تو بودی کنار من تا که، دلم نلرزه این دنیا، با همه‌ی خوشیاش آقا، با یه دقیقه دوریه از، تو نمی ارزه قرار من، خوشیه روزگار من دیگه چی میخوام از خدا، تو که باشی کنار من رسم عاشقی اینه، که چشمای نوکر، به دست آقاشه الهی که تا آخر، دست من آقاجون، به دامنت باشه درمون دل بی قرار دیوونه، کسی که عاشقه مجنونه، عشق حسینه محزونه، بهونه میگیره میخونه، دوای دلایی که خونِ، عشق حسینه پناه من، همه‌ی سوز و آه من واسه رسیدن به خدا، فقط حسینه راه من قرار من، خوشیه روزگار من دیگه چی میخوام از خدا، تو که باشی کنار من دور حرم دویده ام، صفا و مروه دیده ام هیچ کجا برای من، کرببلا نمی شود جز سر غرق خون تو، که شد چراغ قافله رأس بریده‌ی کسی، راهنما نمی شود بی همگان به سر شود، بی تو به سر نمیشود داغ تو دارد این دلم، جای دگر نمی شود قرار من، خوشیه روزگار من دیگه چی میخوام از خدا، تو که باشی کنار من

روضه