عید غدیر 1401 - مجید بنی فاطمه

چه شود که ز راه وفا اگر نظری به جانب ما کنی/که به کیمیای نظر مگر، مس قلب تیره طلا کنی/چمن از رخ تو روایتی، شکر از لب تو حکایتی/چه شود گهی به عنایتی، نظری به سوی گدا کنی/تو به شهر علم نبی دری، تو ز انبیا همه بهتری/تو غضنفری و تو صفدری، چو میان معرکه جا کنی/تو زنی به دوش نبی قدم، فکنی بتان همه از حرم/حرم از وجود تو محترم، ز صفا، صفا تو صفا کنی/تو مراد من، تو نجات من، به حیات من، به ممات من/چه زیان کنم چه ضرر برم چو برآوری، چو عطا کنی/نرسد اگر به علی کسی به کجا رود به کجا رسد

ذوالفقار تو دو دم دارد و عیسی یک دم/پس اولوالعزم ز شمشیر تو یک دم عقب است/ساقی می ای بده که مرا زیر و رو کند/بویش ز دور، کار هزاران سبو کند/دنیا علی نداشت اگر آبرو نداشت/دنیا چگونه شکر چنین آبرو کند/احمد به روی دست علی را گرفت و گفت/دست کسی نظیرش اگر هست رو کند