- 125
- 1000
- 1000
- 1000
وفات حضرت معصومه (س) محمدرضا طاهری سال 1402
مرثیه خوانی وفات حضرت معصومه (س) با صدای محمدرضا طاهری، سال 1402
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
دنبالت اینجا اومدم اما ندیدمت /گفتن که اینجایی ولی اینجا ندیدمت/ فردا رو وعده داده بودن که کنارتم/ فردا رسید از راه ولی فردا ندیدمت/ دلتنگی مو ببین/خیلی دلم میخواد ببینمت فقط همین/دیر اومدی اگه حتی نبودمم/ سر مزار من بشین/دلتنگیمو ببین/ذکر لبه منی/مگه نمی گفتی همش تو زینب منی/الان کجایی پس/مگه نمی گفتی داداش مراقب منی/ دل گیرم/بی تو من میمیرم/تو رویام دستت و میگیرم/من فاطمه هستم/ ولی اینجا مدینه نیست/دردای من اندازه ی اون درد سینه نیست/اینجا شلوغِ اما با آتیش نیومدن/ دورم کسی که با تبر گل رو بچینه نیست/پهلوم سالمه/دردام یه دنیاست ولی بازوم سالمه/در به سرم نخورد/ اشکام میاد اما روی ابروم سالمه/زخمی نشد پرم/با تازیونه چهل نفر نریخته رو سرم/حالم اگه بده همش به یاد زخمای مادرم/لشگر نیست/ دور من کافر نیست/ راحت باش خون من رو در نیست/من روی ناقه بودم اما دست بسته نه/کوچه به کوچه اومدم حرمت شکسته نه/من خواهرم اما سرتو روی نیزه نیست/ خوندم نمازمو و تو راه اما نشسته نه/دورم سپاه نبود/شمر و سنانی دور محمل زنا نبود/روزم سیاه نبود/معصومه تو بازار برده فروشا نبود/آخ دختر نمی زنن/اینجا روی نیزه با سنگا سر نمی زنن/غصه نخور داداش اینجا که دستاشونو به معجر نمی زنن/جونی نیست/چادرم خونی نیست/توی قم کنج زندونی نیست
-
هر کس که بر سرش زده با عشق سر کند/باید هواى داشتن دردسر کند/باید هر آنکسى که پى وصل میرود/تا مرز سوختن بتواند خطر کند/از دست این فراق مجال فرار نیست/سوگند خورده است مرا خون جگر کند/باشد به التماس دل ما محل نده/پس لااقل بگو که چه خاکى به سر کند/حسرت خورم از گریه و حسرت خورم از دیده و بر گریه عمرم/گر پیشتر از آمدنت جان بسپارم/اصلا چگونه شمع در این گوشه اتاق/شب را بدون صحبت پروانه سرکند/دیدی که خون ناحق پروانه شمع را/چندان امان نداد که شب را سحرکند/با آنکه ذره را به نظر آفتاب کرد/باد صبا بگو که به ما هم نظر کند
-
این بارگاه قدس که از عرش برتر است/آرامگاه دختر موسی بن جعفر است/جانم فدای گنبدِ زردش که سالهاست/خورشید از تشعشع نورش ، منور است/بر شانه های گرم حرم تکیه کرده مست/این دو مناره که به بلندای محشر است/در چشم ما ، زمرد و در و عقیق و لعل/گرچه رواقها همه از سنگ مرمر است/جایی که شهر قم ، حرم آل فاطمه ست/تولیتش به عهده ی او تا به محشر است/عطر مزار گم شده را پخش می کند/قبری که عکس واضحی از قبر مادر است/او خواهر امام رضا نه ، که عشق اوست/اصلاً بگو که دار و ندار برادر است/از اشتیاق آمدنش سمت شهر طوس/فهمیده ام امام رضا ، جان خواهر است/مثل برادرش شده ، یعنی که پلک هاش/زخمی ز فرط گریه بر آقای بی سر است/با گریه خو گرفته کنارش دو چشم ما/جایی که اشک دیده ی او روضه پرور است/خیلی شبیه حال رباب است حال او/از بس به یاد خشکی لب های اصغر است/زهر جفا چه ها که نکرده ست با دلش/در این دقایقی که نفس های آخر است/هر چند داغ دیده و هجران کشیده ، باز/شکر خدا که روی سرش ، دست معجر است/یک لحظه رو به جانب گودال کن ببین/زینب هنوز خیره به رگ های حنجر است/شلاق و کعب نیزه و سیلی به یک طرف/زخم زبان شمر ز هر چیز بدتر است
-
زینب آقای خراسان تویی/تاج سر مردم ایران تویی/گل به سر و روی تو از بام ؛ ریخت/بر جگرم شعله غم شام ؛ ریخت/زینب قم ، تاجِ سرِ قافله/تو نشدی همسفرِ حرمله/زینب قم ، پیش دو چشم ترت/دست نخورده به مویِ دلبرت/زینب قم ، دخت علی پیر شد/گوشة گودال ؛ زمین گیر شد/زینب قم ، رأس جدا دیده ای/نیزه به حلقوم رضا دیده ای/زینب قم ، دست تو دیده طناب/راه تو افتاده به بزم شراب/زینب قم ، پیش تو چیزی نشد/محضرتان حرف کنیزی نشد/زینب قم ، جانم اگر بر لب است/درد من از بی کسی زینب است/عمة سادات گرفتار شد/ناقه نشین ، وارد بازار شد/عمه سادات غرورش شکست/نیزه به حلقوم حسینش نشست
-
قلب منو آرامش درد منو تسکینی/یا حضرت معصومه مولاتی اغیثینی/وقتی نباشم پیش تو دنیا برا من دلگیره/وقتی کنار تو باشم هرچی غم یادم میره/تو صحن تو انگاری که نور مدینه تابیده/قدر تو رو مثل زهرا تنها امامت فهمیده/من بی تو ویرونم/من با تو آبادم/یک لحظه م نمیره لطف تو از یادم/بی بی جان بی بی جان مولاتی معصومه/از برکت اسم تو آرومه دل مردم/هر کی که گرفتاره راهی میشه شهر قم/دستای خالی پر میشه/وقتی تو صحنت می شینم/انگار ضریح زهرا رو پیش ضریحت می بینم/مثل همیشه دستامو دستای لطفت میگیره/من خادم این دربارم/این زیباترین تقدیره/قلب من بی بی جان پیش تو آرومه/درمون دردامی مولاتی معصومه/بی بی جان بی بی جان مولاتی معصومه/دور و برتو پر بود از محرمای مومن/قلبت بوده ای بانو از رنج و بلا ایمن/شکر خدا که قم بودی/قم واسه تو آرامش داشت/حق تو ادا شد در این شهر/هیچ کی واسه تو کم نگذاشت/اما تو گریه می کردی یاد سنگای روی بام/با ناله روضه می خوندی/واسه غم بازار شام/از ناقه افتادند صد دفعه دخترها/آه ای آه از داغ چادرها معجرها/بی بی جان بی بی جان یا زینب
-
باز هم میشوم کبوترتان/دور این گنبد منوّرتان/من نمکگیر سفرهات شدهام/دست خالی نرفتم از درتان/مادر من کنیزتان بوده/پدرم نیز بوده نوکرتان/جای کرب وبلا و طوس و نجف/شدهام خاکبوس محضرتان/ما عجمها چقدر خوشبختیم/شده ایران مسیر آخرتان/اشکهایم دخیل میبندند/به ضریح فرشتهپرورتان/از ضریح تو یاس میریزد/مثل چادر نماز مادرتان/خسته از راه دور آمدهای/خستهای از فراق دلبرتان/چقدر از مدینه دور شدی/پای دلتنگی برادرتان/مثل مادر خمیدهای اما/نگرفته به میخ در پرتان/محملت پرده داشت؛ شکر خدا/سایهبان داشتی روی سرتان/گرچه شد حمله بر عشیرهی تو/شکر؛ غارت نگشته زیورتان/در میان هجوم درد نخورد/دست نامحرمی به معجرتان/شد خزان گرچه نوبهار شما/کم نشد لحظهای وقار شما/شهر قم بر تو احترام گذاشت/پیش رویت فقط سلام گذاشت/پیر قوم و بزرگ مردم قم/سر به پای تو چون غلام گذاشت/با گلافشانی قدومت قم/لعن و نفرین برای شام گذاشت/بهر تو قم گذاشت سنگ تمام/کی دگر سنگ روی بام گذاشت/کی به قم دختر ولی خدا/پای در مجلس عوام گذاشت/قم کجا رأس یک برادر را/پیش خواهر میان جام گذاشت/بهترین جای قم سرایت بود/کی میان خرابه جایت بود
-
آروم دلم از هر غم رهام/وقتی که میگم بی بی جان سلام/فهمیده اینو هر کس اومده/این گنبد چقدر مثل مشهده/باور کن باید به اینجا دل بست/اینجا زینب هست ، اینجا زهرا هست/وقتی میام حرم بانو توی خونهی خدا هستم/حس میکنم بقیع اینجاست انگاری کربلا هستم/آروم دلم از هر غم رهام/وقتی که میگم بی بی جان سلام/فهمیده اینو هر کس اومده/این گنبد چقدر مثل مشهده/باور کن باید به اینجا دل بست/اینجا زینب هست ، اینجا زهرا هست/وقتی میام حرم بانو توی خونهی خدا هستم/حس میکنم بقیع اینجاست انگاری کربلا هستم/هفده روزه که میباره چشام/هفده روزه که دلتنگ رضام/هفده ورزه که مهمون قمم/تو این بی کسی ممنون قمم/لطف اهل قم میمونه یادم/مردم رو خیلی من زحمت دادم/تموم مردای این شهربه فکر غصههام بودن/با گریههای من سوختن مثل برادرام بودن/امان امان امان ای دل/آنقدر میبینم اینجا احترام/گریه میکنم واسه داداشام/قم نیست مثل شام/قم کوفه نبود/وای از روضهی پاهای کبود/دور از دل شوره بودم دور از غم/اما عمم رو بردن بزم نامحرم/سر حسین رو نیزه ای وای/زینب و بزم می وای/رنگ همه پرید/چوب میزد یزید/امان امان امان ای وای/آروم دلم از هر غم رهام/وقتی که میگم بی بی جان سلام/فهمیده اینو هر کس اومده/این گنبد چقدر مثل مشهده/باور کن باید به اینجا دل بست/اینجا زینب هست ، اینجا زهرا هست/وقتی میام حرم بانو توی خونهی خدا هستم/حس میکنم بقیع اینجاست انگاری کربلا هستم
تاکنون نظری ثبت نشده است.