ظهر شهادت امام رضا (ع)،‌ سید مهدی حسینی

باز دلم شد راهی صحن گوهرشاد تو/حاجتا میگیرم از پنجره فولاد تو/تویی همه امیدم تا حرم تو دویدم/خدا میدونه که از تو جز خوبی چیزی ندیدم/جان منی تو عشق و ایمان منی/جان منی چه خوبه سلطان منی/جان منی برکت ایران منی/یا وجیها عندالله یا بن رسول الله .../هر کسی با معرفت میرسه پیش شما/وعده دادی میرسی تو به دادش تو سه جا/خدا کنه دم آخر شما برسی با مادر/دستمو بگیری آقا بگی خوش اومدی نوکر/تو میرسی موقع تلقینم آقا/تو میرسی لحظه تدفینم آقا/تو میرسی من تو رو میبینم آقا/یا وجیها عندالله یا بن رسول الله .../از مصیبت های تو غرق غم شد عالمین/لحظه های آخرت یک نفس گفتی حسین/افتادی به روی خاکا یاد غریبی آقا/ولی کسی روی سینه ات دیگه نیومده آقا/تو قتلگاه محاسنو به دست کشید/تو قتلگاه صدای مادرت رسید/تو قتلگاه دوازده ضربه زد برید/?

جانِ این عالَم به قربان علی‌ موسی‌الرضا/ دست نوکر‌ها به دامنِ علی‌ موسی‌الرضا /مست و حیرانم زِ ایوانِ علی‌ موسی‌الرضا/می‌برم روزی من از خوانِ علی‌ موسی‌الرضا/جانِ جانِ جانِ جانانم سلام /ای امیر و شاه و سلطانم سلام/پر زده این دل به سمت مرقدت /خیره مانده چشم‌ها بر گنبدت /ای فدای لطف‌های بی‌حدَت /ای تمامِ عشق و ایمانم سلام /جانِ جانِ جانِ جانانم سلام /ای امیر و شاه و سلطانم سلام/در حریمت روی لب‌ها می‌نشیند این نوا /آن صدای خسته و عاشق، صدایی آشنا /دامنِ آلوده و روی سیاه آورده‌ام /گر چه آهی در بساطم نیست آه آورده‌ام/هر چه هستم هر که بودم بر کسی مربوط نیست /بر امامِ مهربان خود پناه آورده‌ام /من به عشق تو گرفتارم علی‌ موسی‌الرضا/لطف کردی و بدهکارم علی‌ موسی‌الرضا/کن نظر حالِ شرَروارم علی‌ موسی‌الرضا/بی‌نهایت دوستت دارم علی‌ موسی‌الرضا/آمدم بازم به این دریا رضا /ای امیدم روز محشر یا رضا /عاشقت هستم که من از بچّگیم /با تو مأنوس است دیگر زندگیم/رزق و روزی همه از آن قدیم /از تو می‌آید سراسر یا رضا /آمدم بازم به این دریا رضا /ای امیدم روز محشر یا رضا /جانِ جانِ جانِ جانانم سلام/ای امیر و شاه و سلطانم سلام/من دستِ خالی آمدم، دستِ منو و دامان تو /سر تا به پا درد و غمم، دردِ منو و درمانِ تو /تو هر چه خوبی من بَدم، بیهوده بر هر در زدم /آخر به این در آمدم، باشم کنارِ خوانِ تو/از هر دری من رانده‌ام، من رانده‌ی وامانده‌ام /یا خوانده با ناخوانده‌ام، اکنون منم مهمانِ تو /پای من از رَه خسته شد، بال و پَرم بشکسته شد هر در به رویم بسته شد، جز درگهِ احسان تو /گفتم منم در می‌زنم، گفتی به تو سر می‌زنم/من هم مکرّر می‌زنم، کو عهد و کو پیمانِ تو؟/سوی تو روی آورده‌ام، ای خُم سَبو آورده‌ام/من آبرو آورده‌ام، کو لطفِ بی‌پایانِ تو؟/حالِ منِ گوشه نشین، با گوشه‌ی چشمی ببین /جز سایه‌ی پرُ مهرتان، جایی ندارم جانِ تو/من خدمتی ننموده‌ام، دانم بسی آلوده‌ام /امّا به عمری بوده‌ام، چون خار در بُستانِ تو/

از همان بدوِ تولد تو شوی سلطانم /دست من نیست اگر خیره به این ایوانم /دورم از پنجره فولاد به قولِ حافظ /من چه کردم که چُنین مستحقِ هجرانم/بده بستانِ قشنگیست تو لبخند بزن /در قبالش به خدا می‌گذرم از جانم /هر چه باشم به حریم تو پناه آوردم /لطف زهراست اگر در حرمت مهمانم/می‌سپارم دل خود را به کبوترهایت /حس خوبیست که در صحن تو سرگردانمگوشه‌ی صحن گوهرشاد نشستم با بغضروضه‌ی تشنگی جدِّ تو را می‌خوانم /شاه پناهم بده خسته‌ی راه آمدم /آه نگاهم مکن غرقِ گناه آمدم/

همه آبرومو از همین علم دارم/همه زندگیمو مدیون علمدارم/پدر و مادرمم فدات بشن بازم/به تو و مادر تو خیلی بدهکارم/ای محبوب من شهرآشوب من/امشب رو به من دستاتو وا کن/یا نعم الامیر دستامو بگیر/واسه نوکری ما رو سوا کن/الهی نوکرت برات بمیره/سایه ات رو از سرم خدا نگیره/آخرش یه روزی از عشق تو میمیرم/من امام حسینیم همینه تقدیرم/میرسی به داد من تو خونه قبرم/آخرین روضه خونگیمو میگیرم/حسرت میخورم که پای علم/کم سینه زدم کم گریه کردم/حسرت میخورم از اینکه چرا/دور از کربلا کم گریه کردم/کاش بیشتر به روضه رفته بودم/یه یا حسین بیشتر گفته بودم/در خونه تو رو به هر کسی بازه/نداره لطف و محبت تو اندازه/اگه این شهر برای ما نفس گیره/میشه توی روضه های تو نفس تازه/آقا رحمتی دارم زحمتی/اکشف کُربتی دردم زیاده/به ام البنین اشکامو ببینباشم اربعین پای پیاده/الهی نوکرت برات بمیره/سایه ات رو از سرم خدا نگیره/

در جوانی بی حسین احساس پیری میکنم/بگذر از پیری که احساس حقیری میکنم/دولتِ عشقش بنازم با لباس نوکری/در سفارتخانه ی دلها سفیری میکنم/من فقیر اهلبیتم لیک کَشکولم پُر است/فخر بر تاج ِ شهان با این فقیری میکنم/گر امیرالعاشقین این عشق را امضاء کند/میروم عرش و ملائک را امیری میکنم/

همه جا کربلا، همه جا نینوا/من ابالفضلیم، به امید خدا.../روی لبم واویلا، کسی ندیده توی دنیا/که با لبای تشنه سقا، بمیره در کنار دریا/یارو علمدار من، منو نذاری تنها ای کاش/به فکر غصه‌های من باش، یه کاری کن غریبم داداش/ابالفضل.../پاشو ببین ای سقا، که حرمله سه شعبه داره/میشه رباب دیگه آواره، میره رو نی، سر شیر خواره/پاشو ببین ای سقا، که نقشه‌ها دارن این لشکر/میان به پشت خیمه آخر،برای نبش قبر اصغر/جفا کردن، زنده زنده سرتو جدا کردن/عذاب میدن، حتی به مرکباشون آب می‌دن/سرت جنگه، تشنه سر می‌برن که وقت تنگه/بین قتلگاه، شدی زیر و رو/وصیت کردی با، خس خس گلو/بدنت سر تا سر زخمه مو به مو/چیکار کردن، زن و بچه‌ها همه فرار کردن/کم آوردن، چند تا بچه زیر دست و پا مُردن/نمردم آخر، سر تو رو رو نیزه دیدم/پی تو روی خار دویدم/چیا ز حرمله شنیدم/تو اون شلوغی، چطور لباس تو دراومد/دیدم که شمر کافر اومد/دیدم که شمر با خنجر اومد/

دیدم سمت حرمه دست تو/مُردم واسه ورمِ دست تو/محکم گرفتی پیراهن‌تو/می‌خوای کسی نبینه تنتو/اما باید غارت بشی حسین جانم /زیر نیزه اذیت بشی حسین جانم/دیگه نزدیکه مادر برسه/قصه نکنه به سر برسه/زینب نگاه به این افتاده کن/زینب کفنشو آماده کن/قصه‌ای شد این خواهری حسین جانم/تو که از من تنهاتری حسین جانم/به حبیب بگو پاشو رفیق حسین جانم/دیگه رفته گلو زیر تیغ حسین جانم/بی تو دلمو آتیش می‌زنن/دارن حرمو آتیش می‌زنن/سرِ پیری و آوارگی حسین جانم/دم هجران بیچارگی حسین جانم/تن تو زیر چادرم حسین جانم/به بیابون‌ها بسپارم حسین جانم/یه مسلمون پیدا نشد حسین جانم/شمرم از سینت پا نشد حسین جانم/ای کشته‌ی گرسنه و تشنه/ابی‌عبدالله/حلقومتو سپردی به دشنه /ابی‌عبدالله/هر دفعه که صدا زدی مادر ابی‌عبدالله /خنده زدن سیاهیِ لشکر /ابی‌عبدالله/سیدِ مظلوم حسین جانم.../

با مرکب از تن، برادرم گذشت/آب از سرم گذشت، آب از سرم گذشت/غروب شد، خورشید نشست/شمر ولی از تنت پا نشد/اذان شد، نمازش رو بست/راه حلقت ولی وا نشد/یک زن تنهام چطور، شمرو ازت جدا کنم؟/پاشو اذون مغربه، من به کی اقتدا کنم/نذار جلو نامحرما، تو رو بلند صدا کنم/اونی که از مقتل، سر تو حالا برد/روی سر زینب، صداشو بالا برد/جلوی نامحرما، معذبم/من زینبم، خواهر تو /جلوی نامحرما معذبم/چی بگم از خواهر تو/عمه زینب زینب.../

هر چقدر گریه کنم سیر نمی‌شم /حسین جانم /من چه جوری از غم تو پیر نمی‌شم /حسین جانم /حلالم کن اگه از غم تشنگی تو نمردم/حلالم کن اگه جونم رو پای غمت نیاوردم /همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی /که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی /تو نه مثل آفتابی که حضور غیبت افتد /دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی/دل و دین و عقل و هوشم همه را به آب دادی/ز کدام باده ساقی به من خراب دادی /بعد صد سال اگر از سر قبرم گذری /من کفن پاره کنم زندگی از سر گیرم/

عمه رو جای من زدند چقد اشتباهی /این شبا از درد نمی خوابه بمیرم الهی/زیر علمت امن ترین جای جهان است/چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است/

حتی اگر برم به زیر خاک /یا حسین یا حسین، روحی فداک /آقا جان هلاکتم هلاک /یا حسین یا حسین، روحی فداک /حسین آی آی آی حسین.../ای مفرح ذات، ای ممد حیات/ای حسین عزیز، ای طریق نجات/ای تمنای سائل حسین،‌/ربنا ارحمنا بالحسین/السلام ای شاه کربلا /یا ابا عبدالله الحسین/