وفات حضرت زینب (س) 1390 - حسن خلج

زیر لب یا مجیر می خواند/که وجودش پر از الم شده است/لحظه های غروب نزدیک است/چشم هایش مدار غم شده است/باز آرام با برادر گفت/که دلم تنگ مادرم شده است/ای برادر بگو کجا اینجاست/ناله مادرم چرا برپاست/گفت آه از این زمین بیا برویم/نیزه ها را ببین بیا برویم/تا نمردم ز دست دلشوره/این دم واپسین بیا برویم/به علمدار تا نظر نزدند/جان ام البنین بیا برویم/تا نخندیده اند بر اشکم/در غروبی غمین بیا برویم/تا نیفتاده ای در این گودال/پیش من از پشت زین بیا برویم

کجا آخر ما رو آوردی سالار زینب/که دلشوره می کشه خواهر رو یار زینب/بیا خیمه برپا نکن ای برادر/دو چشم من دریا نکن ای برادر/ببین بغضم راه نفس بر من بسته/تموم حرفم همینه جان خواهر/بیا برگردیم مدینه ای برادر/که می گیره جون منو از غم آهسته/سالار زینب یا حسین ای جان من/بجای نخل دیده ام سر سر نیزه ها رو/به جون مادر نیاری اسم کربلا رو/امان از دشت کربلا ای وای ای وای/از این صحرای پر بلا ای وای ای وای/نمی گنجد فکر غمت در باورم/همین جا می شه قاسمت قد سقا/همین جا می شه اکبرت اربا اربا/میاری رو دست بازوی آب آورم/به حال زار رباب تو می خندن اینجا/سر شیرخواره ات رو روی نی می بندن اینجا/تو و گودال قتلگاه ای وای ای وای/من و چشمای یک سپاه ای وای ای وای/می مونم تنها بین یک دنیا ماتم/نمی گیرم از دوری تو بهونه/نمی گم از سیلی و از تازیونه/می گم با تو از سفر با نا محرم/سالار زینب یا حسین ای جان من

عمه ی سادات دل بیقراره/زینب خیلی دلشوره داره/صدای قافله ای پیچیده توی صحرا/نسیم سحر میده خبری رو به دلها/رسیده یه خورشید/با یه قافله ماه و ستاره/یه فصل خزونی/که برامون عین بهاره/روی یه ناقه ابری می باره/زینب خیلی دلشوره داره/نفس های قافله افتاده در شماره/میلرزه بدنهای چند تا بچه ستاره/همه پای ناقه مثل اشک غریبی چکیدن/گمونم کسی گفت که به منزل آخر رسیدن/از کربلا کس حرفی نیاره/زینب خیلی دلشوره داره/عمه ی سادات دل بیقراره/زینب خیلی دلشوره داره

امروز محرمان حرم سایه ی سرم/شام دهم زمان نفس های آخرم/امروز بین حلقه شیران هاشمی/شام دهم به حلقه زنجیر پیکرم/امروز دخترت سر دوش عمو ولی/شام دهم به گریه که عمه گل سرم/امروز مانده ای که قرارم شوی ولی/شام دهم به نیزه سرت در برابرم/حسین غریب مادر