شب بیست و نهم رمضان 1401 - محمود کریمی

مدح - ای به فدایت همه جان جهان خاک رهت، سرمه‌ی افلاکیان دور فلک، حلقه‌ی خلخال تو عرش برین زیر پر و بال تو وصله‌ی بر جامه‌ی تو، جان من بخیه‌ی آن رشته‌ی ایمان من لطف تو کز عالم بالا رسید مائده بر مادر عیسی رسید پاسخ أنّی لک هذا، تویی نزد خداوند تعالی، تویی خانه‌ی تو، حسرت جنّت شده مائده از مطبخ تو آمده خوشه‌ای از گندم احساس تو آرد شده در دل دستاس تو خرده‌ی نانی که ز دستت فتاد نان وسط سفره‌ی دنیا نهاد شمس بود، ذرّه‌ای از کوی تو بال گرفت از پر جاروی تو عرش خدا را که تویی قائمه از چه شدی خاک‌نشین فاطمه منّت حقّ بود که بر ما رسید روح تو را بر همه عالم دمید تا که نماز تو رقم می‌خورد حرکت افلاک به‌هم می‌خورد خیل ملک، کرده فلک را رها تا که ببینند نماز تو را ای دم تکبیر تو، تکبیر عشق عشق شده پیر تو ای پیر عشق تو امةالله در این عالمی پس تو به حقّ، با خود حقّ محرمی عرش به درگاه تو آرد نیاز خانه‌ی تو فرش ندارد نیاز شهپر جبریل امین، فرش تو بودن همراه علی، عرش تو از تو پدر گفت که جانم فداش پهن نموده‌است برایت عباش صورت تو، حسرت خورشید شد سایه‌ی تو، مایه‌ی امّید شد لیله‌ی اسرای نبی، فاطمه میوه‌ی طوبای نبی، فاطمه سیب که شد هدیه به احمد، تویی چلّه‌نشینی محمّد، تویی دیدن خالق بود امری محال خواست خدا جلوه کند چندسال آینه‌اش در بر عالم گشود چهره‌ی در آینه، روی تو بود ای که تویی مادر خیرالانام مام امامی و امام امام وصف تو این‌سان که امامت کند روز قیامت چه قیامت کند خستگی‌ات حضرت بانوی آب غصّه‌ی دریا شده، لختی بخواب جام ملک، پر ز می ناب کن وقت اذان، لطف به محراب کن گردش دستاس به دستان کیست؟! جنبش گهواره‌ی نوزاد چیست؟! حضرت میکال شده یار تو جای تو هرروز کند کار تو روح‌الامین ساکن در خانه‌ات خادم گهواره‌‌ی دردانه‌ات قسم به سینه‌ی مجروح مادرت، زهرا تو بر ظهور، دعای فرج بخوان؛ مولا تو بر ظهور، دعای فرج بخوان که هنوز شرار دود ز بیت علی رود بالا تو بر ظهور دعای فرج بخوان که علی بود هنوز عزادار مادرت، زهرا

روضه - دیگر کسی به چهره‌ی قبل‌اش نمی‌شناخت پایین پلک فاطمه، کبود و سیاه بود از شدّت خجالت از هم، در این سه‌ماه راه کلام این زن و شوهر، نگاه بود جای تمام شهر، برایش علی گریست جای تمام شهر، علی غرق آه بود نگذاشت تا که فاطمه نفرین‌شان کند ورنه به آه فاطمه، عالم تباه بود هم‌صحبتی نداشت دگر بعد فاطمه تنها کسی که گوش به او داد، چاه بود رغبت نداشت، پا بگذارد به خانه‌اش راه عبورش از وسط قتلگاه بود

نوحه - یه مادری دارم بهشت زیر پاشه سرنوشت توو نگاشه یه مادری دارم نجات توو دعاشه زندگی توو صداشه خدای مهربونی؛ مادر ای عشق آسمونی؛ مادر مادرم فاطمه‌است مادر پدر و مادرم، فاطمه‌است یه مادری دارم که خشمش عذابه که دعاش مستجابه یه مادری دارم که عشقش حسابه هر ثواب و عقابه دلیل گریه‌هامی؛ مادر امام هر امامی؛ مادر باورم فاطمه‌است باور و مادر رهبرم، فاطمه‌است یه نوکری داری غلام نگاته نوکر بچّه‌هاته یه نوکری داری غلام حسینت عاشق کربلاته ای تشنه‌کام بی‌سر؛ ارباب حسین غریب مادر؛ ارباب یادلیل یاحسین نور پیشونی جبرئیل، یاحسین زائر تو منم، الدخیل یاحسین