شب بیست و نهم محرم 99 - محمدحسین پویانفر

روضه - حسین جان به یاد لبت یک شبم خواب راحت نداشتم کنار تن بی سرت کاسه آب گذاشتم واویلا حسین جان تو بودی و گودال و ریگ و تنت زیر نیزه خداحافظی کرده با زینبت زیر نیزه واویلا صدا میزدم مادرت رو یا مظلوم نشون میدادم حنجرت رو یا مطلوم صدا میزدم مادرت رو ای بی کس به دامن بگیره سرت رو یا مظلوم به صحرا سپردم که با خاک بپوشونه دادش تنت رو بمیرم که بردن جلو چشم من پیرهنت رو واویلا تا حالا از این خونواده زنی رو نبردن اسارت الهی میمردم نمیدیدم اون قدر جسارت واویلا به آتیش کشیدن حرم رو یا مظلوم نبودی شکستن سرم رو یا مظلوم ندیدی چشای ترم رو با غیرت شلوغی دو رو برم رو یا مظلوم بمیرم گلوی بریدت همیشه به یادم میمونه روی چادر سوخته من هنوز رد خونِ واویلا بمیرم که تو نیزه خوردی و اون نیزه معلومه داغ بود خدا میدونه واسمون بدترین اتفاق بود واویلا سر تو که رو نیزه ها رفت یا مظلوم همش چادرم زیر پا رفت یا مظلوم جلو چشم نا محرما من افتادم پناه غریبیم کجا رفت یا مظلومMohjat.net

واحد - السلام السلام علی الشهید المظلوم علی اَخیهِ المَسموم به سینه عشاقت نفس المهموم عالم به شورش عزای تو جانم به اشک روضه های تو خوانم به راه کربلای تو به شوق دیدار حسین هَلا بِزُوار حسین السلام السلام علی الذبیح العطشان علی القتیل العریان نفس المهموم توست غم بی پایان یا مَن لَهُ الشِفا بِتُربَتِه یا مَن لَهُ البُکا بِغُربَتِه یا مَن لَهُ الهُدی بِروضَهِ به شوق دیدار حسین هَلا بِزُوار حسین السلام السلام به پیکر صد پاره به خواهر آواره به مادری که از غم شده بیچاره ای وای سر حسین به نیزه ها ای وای آتیش زدن به خیمه ها ای وای الشمر جالسا علی Mohjat.net

واحد - شبهای جمعه حضرت زهرای مرضیه با مریم است و هاجر و حوا و آسیه می آید از سوی جنان بر دشت ماریه گهی گردد به دور خیمه ها با شیون و ناله گوید حسین من ای نور عین من گاهی رود اندر کنار مرقد عباس ریزد سرشکی آن نکو انفاس گاهی رود خیمه گاه با جمله حوریه کو نور عین من بی سر حسین من حسین بود حج من و نمازم به نوکری این امام بنازم من به شور و شینم عاشق حسینم کرب و بلا راه نجاتم حسین سفینه النجاتم به وقت مردن این بود شعارم نام حسین زیبا ترین کلامم من به شور و شینم عاشق حسینم هذا عَزاکَ یا حسین جان روحی فِداکَ یا حسین جان همه جا کربلا همه جا نینوا تو حسین منی نور عین منی Mohjat.net

تک - زدم صدا اگه صدام میاد تو این شلوغیا تو رو خدا جلو چشای من نزن تو دست و پا دویدمو خودم رو سمت قتلگاه کشیدمو بریدمو بدون پیروهن تو رو که دیدمو حسین واویلا ای واویلا حیا نکرد صدا زدم نَبُر و اعتنا نکرد حیا نکرد به اشک چشم مادرت نگاه نکرد برا خدا سرت رو میبُره عزیزم از قفا خدا خدا دیدم تو قتلگاه چقدر چوب و عصا حسین واویلا ای واویلا مقابل چشای من سرت تو دست قاتله تو هلهله می پیچه تو سرم صدای حرمله