شب بیست و هفتم محرم 99 - محمدحسین پویانفر

روضه - سوی محشر توشه ای هر چند نفرستاده ام هست امیدم به این اشک به ظاهر ساده ام جای حیرت نیست بعد از روضه حالم بهتر است مادرم در روضه شیرم داده هیأت زاده ام هر زمان جز او ندیدم هیچ کس را عاشقم چشم اگر بستم به جان و مال خود دلداده ام فاطمه چندین برابر خرجی ام را داده است در عزای بچه هایش هرچه خرجی داده ام بس که مستم می کند نام حسین بن علی ترس دارم غافلان گویند اهل باده ام پیروهن مشکی من محشر نجاتم میدهد دست گیری می کند این جامه از سجاده ام راه رفتن تا خدا راه نجف تا کربلاست چند سالی می شود دیوانه‎ این جاده ام از خطر هرگز هراسی نیست در راه وصال من برای دیدنش تا پای جان آماده ام صورتم هر بار در این راه خاکی می شود یاد آن خد التریب روی خاک افتاده ام Mohjat.net

پیش زمینه - گریه نکن رباب عروس مادرم گریه نکن رباب منم یه خواهرم گریه نکن رباب آتیشمون زدی از وقتی رفت علی خیمه نیومدی گریه کن برا خودت گریه کن برا حرم گریه کن گریه کن اما رباب آروم یکم گریه کن ای وای دلم خونه رباب ای وای بی سامونه رباب ای وای پریشونه پریشونه رباب گریه نکن رباب با بی کسی بساز با گریه هات علی زنده نمیشه باز گریه نکن رباب به غم امون نده دستای خالی تو انقد تکون نده گریه کن که آبو وا کردنو سینه ات پر از شیر شده دنبال بچت نگرد آخه دیگه دیر شده ای وای صدا گریه ات رباب ای وای دلو کرده کباب ای وای سوزونده صورتت رو آفتاب شاعر : محسن عرب خالقیwww.Mohjat.net

زمینه - لالایی بخواب گل پرپر علی اصغر شده قحط آب جان مادر علی اصغر مثل چوب خشک شده لبای تو خونیِ مادر چرا رگای تو من بمیرم واسه گریه های تو لالایی مادر ریخته خون تو روی پرت علی جای بوسه نیست رو حنجرت علی آه چرا بندِ به مو سرت علی لالایی مادر