شب هشتم محرم 99 - محمدحسین پویانفر

روضه - خیال روی تو در هر طریق همره ماست نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست به رغم مدعیانی که منع عشق کنند جمال چهره تو حجت موجه ماست ببین که سیب زَنَخدان تو چه میگوید هزار یوسف مصری فتاده در چَه ماست اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد گناه بخت پریشان و دست کوتَه ماست به حاجِبِ در خلوت سرای خاص بگو فلان ز گوشه نشینان خاک درگه ماست به صورت از نظر ما اگر چه محجوب است همیشه در نظر خاطر مُرَفَه ماست اگر به سالی حافظ دری زند بگشای که سال هاست که مشتاق روی چون مه ماست حضرت حافظ پسرم اى پسرم اى پسرم کس نداند که چه آمد به سرم نه همین روح سجودم بودى تو همه بود و نبودم بودى گرچه صدپاره تنى اکبر من حاصل عمر منى اکبر من دل من چون تن تو صد چاک است بعد مرگ تو حسابم پاک است کُشتى ام اى همه زندگی ام گشته اى باعث شرمندگی ام بدنت سیر ز جانم کرده این همه تیر کمانم کرده بس که صدپاره ز پا تا سر توست همه دشت پر از پیکر توست دیدنى کرده مرا دیدن تو میکِشم حسرت بوسیدن تو دست خود شانه گیسوت کنم عوض بوسه تو را بوت کنم جان به لب از لب خشکت خجلم سخنى گو که شده آب دلم mohjat_net

روضه - خِس خِس سینه ات انداخت ز پا بابا را به زمین هِی نکش آنقدر عزیزم پا را پیرمردم! هم? دلخوشی من برخیز بر نمی خیزی اگر باز کن این لبها را دشت پُر گشته ز تو یا که تو از دشت پری؟ به زمین ریخته ای می نگرم هر جا را سهم آهوی من از زندگی اش صیاد است بست با نیزه به رویش ره این صحرا را پهلویت آمدم و پهلویت آزارم داد باز دیدم وسط آتش در، زهرا را خُنکای جگرم بی تو نمیخواهم من به خدا لحظه ای از زندگی دنیا را تو تجلای غم پنج تنی ای ولدی که به هر زخم به تصویر کشیدی ما را.. شاعر : سید پوریا هاشمی

زمینه - به امید لطف و کرمت دل بستم به پرای شال علمت دل بستم دلآشوبم فکر اربعینم من دعا کن که داغش رو نبینم من ایشالله باز تو صحنت بشینم من منو دل تنگی منو بی تابی منو رویای حرم ابا عبدالله بیا لطفی کن بکش دستی رو سرم حسین یا مولا از حرم میدیدم برق شمشیرت رو پسرم میبینی پدر پیرت رو زمین خوردی من با تو زمین خوردم چقدر خون بود از حلقت در آوردم تنت رو من مابین عبا بردم بلند شو بابا ببین که زینب نشسته بالاسرت میون صحرا دارم میگردم به دنبال پیکرت علیِ اکبر علی به تنت میبینم نیزه و خنجر ها یه علی اکبر بود شد علی اکبر ها بمیرم که جسمت اربا اربا شد بمیرم که پهلوت مثل زهرا شد تو خیمه ... دست و شور و غوغا شد دارم میچینم تنت رو بابا یکی یکی تو عبا به دنیایی که نباشی تو من میگم بعدک الافا علیِ اکبر علی mohjat_net

واحد - نمیخوای منو هم مسیرت کنی یه رحمی به بابای پیرت کنی میشه بی تو دنیا برا من عذاب به خون تو می بنده بابا خضاب به سمتت از خیمه دویدم من خودم رو می کشیدم من همین که جسمت رو نگاه کردم جوونا رو صدا کردم واویلا واویلا بلند شد شو ببر عمه رو تا حرم نمیگی چجور اومده خواهرم نذار حال من دیگه بدتر بشه نذار عمه بعد از تو مضطر بشه بیا فارق از هر ملالم کن علی اکبر حلالم کن دل زینب خیلی پریشونه تنت بابا پر از خونِ واویلا واویلا mohjat_net

دمام زنی - عاشقی می‌کنیم باز مثل همون قدیما نمیذاریم بگیرن امام حسین رو از ما محال کربلا من رو صدا نکنه به عهد هرساله ما وفا نکنه من و فراق اربعین خدا نکنه یا حسین نحن بحمائک یا حسین حلت بفنائک تا خداوندی خدا برجاست پرچم شاه کربلا برپاست یا حسین یا حسین

دمام زنی - قصه عشق و عاشقی شیرینه قرارمونه بیقرارت باشم هرجای دنیا هم باشم میدونی باید که اربعین کنارت باشم یا حسین حسینه از بهترین عبادت ها چی میمونه غیر این روضه و زیارتها گفتی اربعین بیا سمعا و طاعتا یا حسین یا لیتنا کنا معک شاه سلام علیک

دودمه - اکبر رود ای اهل حرم جانب میدان کفن کرده به گردن گیرید به بالای سر او همه قرآن کفن کرده به گردن