شب دوم محرم 1400 مجید بنی فاطمه

ای همه جا، سای? تو، روی سرم ثار‌الله/ناله کنم، هم نفسه، اهل حرم ثار‌الله/مبادا بدونه تو زنده بمانم/مبادا دمی نوحه‌ات را نخوانم/یا حسین/نوحوا علی‌الحسین سلطان کربلا/چشم ترم، برده خبر، از جگرم، بی‌تابم/ای همه جا، کرب و بلا، خیز به پا، آمده از ره مهمان/نوحه بخوان، سینه بزن، در غم شاه عطشان/مه ماتم ماه زهرا دمیده/به کرب‌ و‌بلا کاروانش رسیده/یا حسین/نوحوا علی‌الحسین سلطان کربلا/از همه جا، بوی بلا، عطر غمش، می آید/جان جهان، با دل‌و‌جان، تا حرمش می آید/زند بوسه خاک بیابان به پایش/بگیرد نسیم صحر دم برایش/یا حسین/نوحوا علی‌الحسین سلطان کربلا

اگه میشه بریم/خولی تو این، صحرا برای، سرت اومده/اگه میشه بریم/ساربونم، برای انگشترت اومده/اگه میشه بریم/حرمله دنبال علی اصغرت اومده/اگه می‌شه بریم/تا توی مشکا آبه/تا سه ساله تو خوابه/تا پسر شیرخوارت، تو دامنه ربابه/تا سر پا علمه/تو امنیت حرمه/بیا بریم برادر، تا معجرا محکمه/اگه میشه بریم/اگه بمونیم، برا رفتن، خیلی دیر می‌شه/اگه میشه بریم/اگه بمونیم، سه ساله، یه دفعه پیر می‌شه/اگه میشه بریم/وگر نه خواهرت، تو این صحرا اسیر می‌شه/اگه میشه بریم/خیمه که بر پا میشه/حرمله پیدا میشه/روی همه به روی، اهل حرم وا می‌شه/با اضطراب می‌برن/بین طناب می‌برن/از قتلگاه ما رو تا، بزم شراب می‌برن

قدم قدم، حیرون‌و سرگردونه/یه قافله، که پا رکابش بارونه/وای، کربلا/خدا چرا خیس چشماش/شکسته قلب ستاره/یه خواهری مثل بارون/واسه برادر می‌باره/دنیا نداره مثل تو برادری/بگو قرار قلب بی قرارمی/کم نشه سایت از سرم برادرم/اگه میشه بهم بگو کنارمی/وای، کربلا/نفس نفس، حدیث رفتن می‌خونی/حسین من، داری منو می‌ترسونی/وای، کربلا/به پا نکن خیمه وقتی/قراره آتیش بگیره/غریبی پیداست تو چشمات/الهی خواهر بمیره/می‌دونم این سفر تهش شهادته/می‌دونی بی تو قسمتم اسارته/می‌دونی سرنوشت خیمه های تو/آتیش دشمن و هجوم و غارته/وای، کربلا/تپش تپش، دلم از این غربت خونه/کی گفته که، بریدن از تو آسونه/وای، کربلا/سرت میره روی نیزه/تنت تو صحرا می‌مونه/یه مادری توی گودال/برا تو روضه می‌خونه/می‌بینمت رو خاک کربلا حسین/می‌زنی روی خاکا دست و پا حسین/بدون تو شکسته میشه حرمتا/کسی نداره اعتنا به ما حسین/وای، کربلا

الا یاران من میعادگاه داور است اینجا/بدن ها غرق خون سر ها جدا از پیکر است اینجا/ملک قرآن بخوان در خاک روح انگیز این وادی/که هفتاد و دو گل از باغ عترت پرپر است اینجا/نیازی نیست گل ریزد کسی در مقدم مهمان/که صحرا لاله گونه است از خون فرق اکبر است اینجا/مگر نه در نماز عشق می باید وضو از خون/وضوی من زخون حلق پاک اصغر است اینجا/شود جان عمویی همچون من قربانی قاسم/که مرگ سرخ بر وی از عسل شیرین تر است اینجا/شود حل مشکل بی آبی اطفال معصوم/که سقا با دو چشم خون فشان آب آور است اینجا/نه تنها از تن مردان جنگی سر جدا گردد/به نوک نیزه طفل شیر خوارم را سر است اینجا/مبادا کس در این صحرای خونین نامه آب آرد/جواب العطش شمشیر و تیغ و خنجر است اینجا/الهی دخت زهرا پای در گودال نگذارد/که کعبه نی جواب یا اخاه ی خواهر است اینجا/فریاد یا محمدا زینب رسید به کربلا