ولادت امام حسن مجتبی (ع) سید رضا نریمانی 1400

باید بچشد گرمی طوفان نجف را/هر کس که ندارد تب سلطان نجف را/ما را نه فقط بر سر این سفره نشاندند/خورده‌ست نبی هم کفی از نان نجف را/بخشید خدا اول این ماه مبارک/پیش از هم? خلق مسلمان نجف را/می‌خواست ببینیم کریمیِ علی را/یک روز بیاییم و بسازیم مدینه/بالای سر فاطمه ایوان نجف را/دیدیم همه سروری آل علی را/اول پسر مادریِ آل علی را/جبریل شدم مثل کبوتر شدم امشب/ای شوق ببین یک کسِ دیگر شدم امشب/نامت به لبم آمد و چسبید لبانم/انگار پر از قند مکرر شدم امشب/من از جبروت و جلوات تو شنیدم/ای عشق به من حق بده کافر شدم امشب/پیراهنم از عطر گلابت شده لبریز/از لطف شما لال? قمصر شدم امشب/آقا به ضریحی که نداری پر من خورد/پیش تو عجب نیست اگر زر شدم امشب/باید که ببینند علی را حسنش را/نقش شرف الشمس عقیق یمنش را/آیینه بگیرید پیمبر شدنش را/از روز ازل حضرت حیدر شدنش را/باید که عقیقه بکند فاطمه امشب/شیرینی این لحظ? مادر شدنش را/یوسف سرِ این کوچه دویده‌است ولی باز/می‌دید در آن غلغله آخر شدنش را/چشمی که حسد داشت به ذری? زهرا/با روی حسن دید خود ابتر شدنش را/بین الحرمین‌اند ملائک همه امشب/تبریک بگویند برادر شدنش را/تنها نه دل ما که دو عالم حسنیه‌ست/هر دو حرم کرب و بلا هم حسنیه‌ست

رسیده نور تو ازآسمان به خانه ی مولا/رسیده نور تو از آسمان به دامن زهرا/میان بال ملائک شکفته‌ای گل طاها/تمام عالم هستی شده‌ست غرق تماشا/تویی که معنی آرامشی شبیه به دریا/حسن شدی و تجلی حسن ذات خدایی/تو کعبه نیستی اما همیشه قبله نمایی/خدای جود و عطایی، کریم آل عبایی/امید آخر هرچه نیازمند و گدایی/نموده حاتم طایی/به سفره‌ی تو تمنا/گرفته معنی از این سفره جود ‌و رحمت‌ و احسان/چقدر مور نشسته‌ست در کنار سلیمان/تبسم تو همیشه دلیل بارش باران/بگیر دست گدا را میان راه، حسن جان/به دست توست عطا/ای عزیز حضرت زهرا/گره زدم دل خود را به آن ضریح خیالی/چه شوکتی چه شکوهی چه عزتی چه جلالی/طواف صحن شما نیست آرزوی محالی/خوش آن دمی که رسیده است عاشقی به وصالی/زیارت حرم توست آرزوی دل ما

روی زلف نسیم این خبره از قدیم/حسن مجتبی اومد ماه خدا/لقبش نوکرا، شد رمضان الکریم/مثل عقیقی که، یمنش یه چیز دیگه‌ست/این خانواده هم حسنش یه چیز دیگه‌ست/دلمو به دریا می‌زنم، یه افطاری منم/ایشاالله مهمون، آستان قدس حسنم/هستی حیدر، این نفس مادر/پسر فاطمه، صاحب این عالم/امید ما همه، توی صف محشره/جان به فدات آقا، تو معزالمومنینی/تو با گداها هم، سر یه سفره می‌شینی/مثل عقیقی که یمنش یه چیز دیگه‌ست/این خانواده هم حسنش یه چیز دیگه‌ست/دلمو به دریا می‌زنم، یه افطاری منم/ایشاالله مهمون، آستان قدس حسنم/ دل بهش سپردم کشکولم رو آوردم/روزیم از راه اومد/از طرف شاه اومد/نیمه‌ی ماه اومد/این نمکی که خوردم/پیش این آقا من همیشه به زیر دینم/لطف حسن بوده اگه عاشق حسینم/ عاشقتم اهل قرنم، فداییت یه تنم/خوشم جاروکش آستان قدس حسنم/دلمو به دریا می‌زنم، یه افطاری منم/ایشاالله مهمون، آستان قدس حسنم

ای جان جانان حسن، سلطان خوبان حسن/اسطور? بخشش و باران احسان حسن/عشق تو خیر العمل، ماه تو ماه عسل/از بس کریمی شدی، تو آسمون‌ها مثل/امشب از لحظ? افطار به نام حسنم/صید بی بال و پرم بسته به دام حسنم/عاشقی در به درم عبد مرام حسنم/مست لا یعقل و دیوان? جام حسنم/أیها الناس بدانید غلام حسنم/از تو دلبری بر می‌آد، از ما نوکری بر می‌آد/ماه شب فاطمه، شاه غریب وطن/هستی امام حسین، هستم من عبدالحسن/عشقت اهوراییه، جشنت چه رؤیاییه/قطعا مرید شماست، هر کس که زهراییه/چشم وا کرده شدم دست به دامان حسن/روزی از دست علی خوردم و از خان حسن/از همان روز شدم بی سر و سامان حسن/نان هر سفره حرام است بجز نان حسن/بر جبینم بنویسید مسلمان حسن/از تو دلبری بر می‌آد، از ما نوکری بر می‌آد/بیت النبی امشب‌ از، روی تو شد منجلی/تو آمدی رو زمین، ابالحسن شد علی/ای جلو? نور حق، ای اصبر الصابرین/هستی تو فرماند?، سردار ام البنین/آیة العظمی علی و محشر کبری حسن/عالی و اعلی علی و والی والا حسن/علم الأسماء علی و أحسن الأسماء حسن/جان پیغمبر علی و دلبر طاها حسن/قادر مطلق علی و مالک دل‌ها حسن/از تو دلبری بر می‌آد، از ما نوکری بر می‌آد/انگیز? زندگی، شیرینی ما حسین/واسه رضای خدا، هر دم می‌گم یا حسین/یک شوق از کربلاست، می‌گم تا هرجا حسین/پس من الان کربلام، امشب می‌گم یا حسین/هر چه بادا باد اما عشق باد/عشق بادا عشق بادا عشق باد/جوهر این عاشقی‌ها عشق باد/کار دنیا کار فردا عشق باد/عقل رفت و گفت تنها عشق باد/از تو دلبری بر می‌آد، از ما نوکری بر می‌آد

باد صبا خبر آورده، فاطمه گل پسر آورده/پسر نگو گوهر آورده/شاد پیغمبر، بی حد و اندازه/پسر زهرا، خدا چقد نازه/جبرئیل غرق شادی و شعف اومده/پسر ارشد شاه نجف اومده/تو ماه خدا، ماه مرتضی/اومده به دنیا بگین ماشاء الله/«و هو الکریم، إبن الکریم، و أخ الکریم، و جدّه خیر الأنام»/کرامت خالق یزدان، مرج البحرین یلتقیان/تفسیر آیات الرحمن/حیدر و زهرا، دریای جانان‌اند/حسن و ارباب لؤلؤ و مرجان‌اند/به گداها بگید که سفره دار اومده/توی اوج گرما فصل انار اومده/عشق عالمین، داداش حسین/اومده به دنیا بگین ماشاء الله/«و هو الکریم، إبن الکریم، و أخ الکریم، و جدّه خیر الأنام»/لؤلؤ تو بغل دریا، یا حسن خیره به مولا/به هم میان پسر و بابا/تو دل زهرا چه قندی آب می‌شه/تو وجود اون خدا داره ریشه/حد فاصل عرش تا خونه گل کاریه/صد و هجده تا دونه خرما افطاریه/سلطان کرم، شاه بی حرم/اومده به دنیا بگین ماشاء الله/«و هو الکریم، إبن الکریم، و أخ الکریم، و جدّه خیر الأنام»/از عزل عاشق شدن زیباست، عاشقی مطمئناً زیباست/عشق حسین و حسن زیباست/دم افطار اشک، عاشق‌ها می‌چسبه/و شب جمعه کربلا می‌چسبه/نوکری حسن نوکری خاص شده/پر شال سبزش رأیة العباس شده/آخر کرم، سایه سرم/اومده به دنیا بگین ماشاء الله/«و هو الکریم، إبن الکریم، و أخ الکریم، و جدّه خیر الأنام»/قرار بود که تقدیر اینچنین باشد/حرم برای حسین و کرم برای حسن