ولادت امام حسن مجتبی (ع) مجید بنی فاطمه 1400

رمضان سفره مهمانی مخصوص خداوند ودود است مه رحمت و جود است/مه ذکر و صلاة است و رکوع است و سجود است و سلام است و درود است/تعالی الله از این فیض که در نیمه این ماه دل افروز خداوند تعالی/شده در دامن زهرا مه تابان محمد متجلی/که دمیده است فروغش به دل اهل تولا/سر دست علی و فاطمه سلام الله علیها و شانه‌ی مولا/مه هر انجمن است این ولی ذوالمنن است این/به نبی جان و تن است این به علی یاسمن است این/حسن است این، حسن است این/که در این ماه خدا ماه خدا بوسه زند بر سر و رویش/همه محو گل رخسار نکویش همه دلداده‌ی خویش/همه آواره‌ی کویش همه را دیده به سویش/همه دیدند به رخسار خدا منظر او روی خدا را/شب شور و شعف اهل ولا شده امشب/که عیان وجه خداوند تعالی شده امشب/همه عالم چو دل آل علی غرق تجلا شده امشب/که ز هم غنچه نو رسته‌ی زهرا و علی وا شده امشب/گهر بحر شرف فاطمه شد مادر و مولای دو عالم علی بابا شده امشب/پسری داده خدایش چه پسر نام حسن، روی حسن،موی حسن،خلق حسن‌، خوی حسن/بلکه سزاوار بُود تا که بخوانند حسن در حسنش/لحظه به لحظه صلوات از طرف خلق و خدا یکسره بر جان و تنش/وحی الهی سخنش/بوسه گه ختم رسل لعل لبان و دهنش/کیست حسن مظهر حسن ازلی/هستی زهرا و علی، جان جهان، حصن امان،فخر زمان/روح و روان، سر نهان، نور عیان بلکه به هر عصر و زمان/برده دل اهل ولا را/مه و مهر و فلک و ارض و سما/حور و ملک جن و بشر در شب میلاد حسن جشن گرفتند/که امشب شب بسیار عظیم است‌/همانا شب میلاد کریم ابن کریم است

خوشا به حال گدایی که ریزه خوار شماست/خوشا به حال غلامی که پیشکار شماست/خوشا به حال جذامی که هم غذات شده/نشسته از سر سفره و کنار شماست/قرار شد همگی بنده‌ی شما باشیم/که بندگی خدا تحت انحصار شماست/بدون شک که حریم تو خانه‌ی وحی است/و جبرئیل امین هم سرایدار شماست/بگیر جان مرا هر زمان که می خواهی/که مرگ و زندگی من در اختیار شماست/شب تولد تو با شبی برابر نیست/برای سائل از این شب، شبی که بهتر نیست/سریع‌تر نوه‌اش را کنیزهای حرم/بیاورید که دل در دل پیمبر نیست/کجاست آن زن بی چشم و رو نگاه کند/که نسل احمد مکی تبار ابتر نیست/شفیع ما حسنین اند چون که پیش خدا/کسی عزیز‌تر از این دو تا برادر نیست/نشسته‌ایم در خانه‌ی حسن و حسین/شدیم ما همه‌ دیوانه‌ی حسن و حسین/به جز حسن چه کسی انقدر شبیه خداست/شمایل حسن از هر نظر شبیه خداست/فرشتگان مقرب به یکدگر گویند/نگاه کن چقدر این پسر شبیه خداست/علی و فاطمه آیینه‌ی خدا هستند/طبیعی است حسن هم اگر شبیه خداست

کوله‌ی عاشقیتو بردار بیار/تویی که سر سپرده‌ی این دری/اگه یه عمر سر این سفره‌ای/مدیون لقمه‌ی پدر، مادری/امشب، شب میلاد عشق/اون که به ما دل داده عشق/دلبرم نور چشم من/خاک تو واسه من وطن/رو سرم سایه‌ی حسن/آقام آقام آقام حسن/ملائک از تو آسمون اومدن/زمین و آسمون چراغونی/روی لباش و ان یکاد علی/چشمای شوق همه بارونی/دل‌ها پر از امید و نور/امشب بساط مستی جور/رولبم ذکر یا حسنه/روزی دنیا با حسنه/بانی کربلا حسنه/آقام، آقام، آقام حسن/اگه چکار گوشه‌ی چشم تو/از دل عاشقا حرم ساختن/بقیع حرم میشه تا قبل از ظهور/به جون مادرم دلم روشن/آقا تو دل‌های ما درد/غربت دلامونو خون کرده/اومدن مهندسای بقیع/تا بگن سرم فدای بقیع/جونمو میدم برای بقیع/رو لبم ذکر یا حسن/روزی دنیا با حسن/بانی کربلا حسن/آقام، آقام، آقام حسن

سلام ای پسر دریا، سلام ای پسر بارون/تویی از خطه‌ی لیلا، منم از خطه‌ی مجنون/باز نیمه‌ی ماه دل من حیرون/ساقی اومده وا شده میخونه/پشت سر هم میارن پیمونه/پیمونه، پیمونه، پیمونه/سلام ای پسر دریا، سلام ای پسر بارون/تویی از خطه‌ی لیلا، منم از خطه‌ی مجنون/از شوق دیدار تو ، تو کوچه راه بندونه/تا که بخوابی حالا ، مادر برات میخونه/به یمن قدمت حالا ، مدینه غرق بارونه/تو اونقدری نمک داری ، که با تو غم نمی مونه/سلام ای پسر دریا، سلام ای پسر بارون/تویی از خطه‌ی لیلا، منم از خطه‌ی مجنون/دورت شلوغه آقا ، هر جا قدم میذاری/دنیا به تو محتاجه ، از بس کرامت داری/همیشه از شما گفتم ، همیشه با شما هستم/منم اون کفتر جلدت ، که اهل کربلا هستم/سلام ای پسر دریا ، سلام ای پسر بارون/تویی از خطه لیلا ، منم از خطه مجنون