ولادت حضرت علی اکبر (ع) - مهدی رسولی

ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت/کار چراغ خلوتیان باز درگرفت/آن شمع سرگرفته دگر چهره برفروخت/وین پیر سالخورده جوانی ز سر گرفت/بار غمی که خاطر ما خسته کرده بود/عیسی‌دمی خدا بفرستاد و برگرفت/هر سروقد که بر مه و خور حسن می‌فروخت/چون تو درآمدی پی کاری دگر گرفت/***رُخش چه صبح ملیحی لبش چه آب حیاتی/علی اکبرلیلاست بَه چه شاخه نباتی/چه دلبری چه دلیری چه بی مثال و نظیری/چه یوسفی چه عزیزی چه ماورای صفاتی/قدش چه سروبلندی چه گیسویی چه کمندی/چه مصطفی وجناتی، چه مرتضی سکناتی/حواس قافله رفته است در صدای اذانش/هلا چه حی علایی چه عجلوا بصلاتی/حسین با پسرش رد شدند از غزل من/پسر چه ماه جمیلی، پدر چه باب نجاتی

راهی است راه عشق که هیچش کناره نیست/آنجا جز آن که جان بسپارند چاره نیست/آن دم که دل به عشق دهی خوش دمی بوَد/در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست/ما را ز منع عقل مترسان و می بیار/کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست

به احترامت به شوق نامت/زمین می‌آید زمان می‌آید/دریده جامه به مقدم تو/تمام خلقِ جهان می‌آید/به شوق عهدت به خاک مهدت/تمام هفت آسمان می‌آید/تو آمدی و به گوش عالم/طنین بانگ اذان می‌آید/اذان من تو، نماز من تو/نیاز من تو، تویی فراتر/فدای نامت که شد به نامت/علی اعظم، علی اکبر/یا علی اکبر یا علی اکبر.../زمین سراسر، زمان سراسر/جهان سراسر، علیِ اکبر/به قلب لشکر بزن که آمد/علیِ دیگر علیِ اکبر/بلند بالا، بلند همت/بلند اختر بلند رتبت/چه ماه سیما چه ماه طلعت/چه ماه منظر علیِ اکبر/شراب وحدت شراب باقی/شراب رحمت شراب ساقی/شراب شیرین شراب نوشین/شراب شِکَّر علیِ اکبر/یا علی اکبر یا علی اکبر.../محمد آمد محمد آمد/همان که باید، می‌آمد آمد/علیِ لیلا علیِ زهرا/علی حیدر علیِ اکبر/حسین آمد حسین ثانی/چنان که گفتند چنان که دانی/پر از هیاهو پر از جوانی/جوانِ لشکر، علیِ اکبر/علی اصغر چه قد کشیده/به قاسم ابن الحسن رسیده/خدای عباسش آفریده/کمی جوانتر علی اکبر/مؤذنی با تمامِ قامت/اقامه‌ی عشق و استقامت/قیامِ قدقامتِ قیامت/اذان محشر علیِ اکبر/یا علی اکبر یا علی اکبر.../سیده زینب... ?

ایها الناس بدانید گدای حسنم/عاشق خسته دل و بی سر و پای حسنم/دوش دیدم که سماء خسته ندایی آمد/حضرت فاطمه میگفت فدای حسنم/گفت مادر که شوم مادر آن سینه‌زنی/که کمی اشک بریزد ز برای حسنم/