شهادت امام موسی کاظم (ع) سید رضا نریمانی، 1400

می‌سوزد از این حال و روزت آسمان‌ها/از روضه‌هایت بند می‌آید زبان‌ها/نامش محل استجابت هست آقا/جایی که می‌خوانند از تو روضه‌خوان‌ها/بین غل و زنجیر بودن نیست حقت/دستی که شد مشکل‌گشای ناتوان‌ها/شد حال و روزت مجتبایی در سیه‌چال/ای موسفید حرف‌های بد دهان‌ها/آقا درآورده‌ست اشک دشمنت را/این پیکری که شد به رنگ ارغوان‌ها/سیلی، غل و زنجیر، شلاق و لگدها/هر یک گذارد روی جسم تو نشان‌ها/آورد دشمن پیش تو بدکاره‌ای را/از این جسارت لرزه افتاده به جان‌ها/حالا رسیده نوبت قامت خمیدن/زنده شده داغ تمام قدکمان‌ها/قاری قرآن می شوی بین سیه‌چال/اما نمی‌بوسد لبت را خیزران‌ها/تو رفتی و اما نبود الحمدلله/دور و بر ناموس تو شمر و سنان‌ها/انگشترت شکر خدا سهم رضا شد/آه از حسین و کربلا و ساربان‌ها/رحمی به جسم بی‌سر او هم نکردند/پیراهن غارت شده برده امان‌ها/لعنت به این حرص و طمع، لعنت به کوفه/از پیکر بی‌جان او خوردند نان‌ها/گودال خالی شد ولی در خیمه غوغاست/فریاد طفلان می‌رود تا آسمان‌ها/پیش دو چشم فاطمه در بین گودال/ده مرکب افتاده به جان استخوان‌ها

آه از اقبال/هرشب تنها، بوی پیرهن خونی تو منو میبره/سمت گودال/هرشب صدبار/تورو می‌کشنت جلو چشمای خیست/میرم از حال/نیستی جونم/شبا آستین پیرهنتو می‌زارم من روی شونم/هرشب صدبار/از حرم میدوم تا حوالی مقتل سرگردونم/آه ای جونم، هستی پیشم/با این پیرهن، آروم میشم/روضه روضه، گریه گریه/برگرد امشب با رقیه/این که داره پیرهنو می دزده/پیرهن که نه کفن می دزده/یکی داره با یه کهنه خنجر/سرو از روی بدن می دزده/ای حسینم/ای ضیاء هر دو عینم

به دعاهای پر‌خیر مادرم/سر سفره‌ی موسی‌ابن جعفرم/مدیون خودش و پسرشم/تا خون تو رگمه نوکرشم/هو باب‌النجاته ماسوی الله/روحی بفداه/هو باب‌الحوائجه الی الله/روحی بفداه/گوشه‌ی حرمش آشیونمه/گنبد آقا سقف خونمه/ممنون خودش و کرمشم/جاروکش دم حرمشم/با آقامون کسی نمیشه گمراه/روحی بفداه/هو باب‌الحوائجه الی الله/روحی بفداه/در خونه‌ی موسی‌ابن جعفریم/مگه میشه که دست‌خالی بریم/داره رضایت فاطمه رو/از کربلا می‌بره همه رو/از آقا دست ما نمیشه کوتاه/روحی بفداه/هو باب‌الحوائجه الی الله/روحی بفداه

یا من یعطی الکثیر با‌القلیل/می‌بخشی نوکراتو بی‌دلیل/می‌بینی بازم التماسمو/آقام آقام آقام الدخیل/یا من یعطی الکثیر باالقلیل/می‌بخشی نوکراتو بی‌دلیل/می‌بینی بازم التماسمو/آقام آقام آقام الدخیل/خطا دیدی کربلا دادی/چقد حاجت به گدا دادی/چقد حال تورو بد کردم/ولی تو به من حال بکا دادی/الحمدالله که تویی یارم اباعبدالله/الحمداالله که تورو دارم اباعبدالله/یا من یعطی الکثیر باالقلیل/می‌بخشی نوکراتو بی‌دلیل/می‌بینی بازم التماسمو/آقام آقام آقام الدخیل/خطا دیدی کربلا دادی/چقد حاجت به گدا دادی/چقد حال تورو بد کردم/ولی تو به من حال بکا دادی/الحمدالله که تویی یارم اباعبدالله/الحمدالله که تورو دارم اباعبدالله/یا من احسانه قدیم حسین/امام حسن میگه: "کریم حسین"/بچه بودیم و از بزرگترا/یاد گرفتیم فقط بگیم حسین/یا من احسانه قدیم حسین/امام حسن میگه: "کریم حسین"/بچه بودیم و از بزرگترا/یاد گرفتیم فقط بگیم حسین/بدی کردم پدری کردی/برا نوکر، سروری کردی/بهم گفتی تورو بخشیدم/آخه واسم عمری نوکری کردی/خطا دیدی کربلا دادی/چقد حاجت به گدا دادی/چقد حال تورو بد کردم/ولی تو به من حال بکا دادی/الحمدالله تو چقد مردی اباعبدالله/الحمدالله بغلم کردی اباعبدالله/الحمدالله که تویی یارم اباعبدالله/الحمدالله که تورو دارم اباعبدالله