ولادت امام محمد باقر (ع) مهدی میرداماد، سال 1401

اول ماه رجب شد جلوه گر ماهی تمام/کامد از هفت آسمان و مهر گردونش سلام/اختر چار آسمانو آسمان هفت مهر/یوسف دو فاطمه نور دل خیرالانام/عالم هستی که چون لب بر تکلم وا کند/از دمش جوشد کلیم و از لبش خیزد کلام/شهریار ملک امکان کز تمام کائنات/ذکر او خیزد هماره فیض او جوشد مدام/بی‌ولای او همه رفتار عالم نادرست/بی‌وجود او همه طاعات خلقت ناتمام/این عجب نبود که مولانا علی بن الحسین/گیرد از او همچو پیغمبر ز زهرا احترام/علم پای کرسی تدریس او دارد جلوس/معرفت در پیش پای جابرش کرده قیام/مهر فزندان او مانند جان در سینه‌ها/نطق شاگردان او چون تیر بران در نیام/رهروان فرش را مهر تو در دل روز و شب/ساکنان عرش را مدح تو بر لب صبح و شام/ سائل کوی تو تا صبح قیامت مرد و زن/تابع حکم تو تا پایان هستی خاص و عام/می‌فروشد ناز مومن بر گلستان بهشت/آیدش بویی گر از خاک بقیعت بر مشام/نی ای کعبه‌ی دل در همه دوران سال/گر طواف آرد به گرد کعبه‌ات بیت الحرام/شخص پیغمبر تو را از سوی حق گوید درود/جابر از ختم رسل بر حضرتت آرد سلام

مواج می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم/پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم/این بال‌ها شبیه وبال‌اند ابترند/وقتی به سیر عالم معنا نمی‌رسیم/این چشم‌های تهی‌دست شاهدند/بی‌تو به جلوه‌زار تماشا نمی‌رسیم/تا بی‌کرانه‌های وجود خدایی‌ات/پر می‌کشیم روز و شب اما نمی‌رسیم/باشد اگر تمام جهان زیرپای ما/حتی به اوج بال تو آقا نمی‌رسیم/این زخم‌ها نشانه تفسیر فقر ماست/شیدا شدن میان صفات تو سهم ماست/دنیا تو را چگونه بفهمد که برتری؟/از مرز عقل‌های زمینی فراتری/ای بی‌کرانه لایتناهی‌ست وصف تو/آیینه صفات الهی‌ست وصف تو/مبهوت جلوه‌های جلالت کمیت‌ها/کی می‌رسد به درک کمال تو بیت‌ها/ای با شکوه از تو سرودن سعادت است/این شعرها بهانه‌ی عرض ارادت است/هفت آسمان به درک حضورت نمی‌رسد/خورشید تا کرانه‌ی نورت نمی‌رسد/محراب را که عرصه‌ی معراج می‌کنی/جبریل هم به گرد عبورت نمی‌رسد/چشم مدینه مات سلوک دمادمت/بوی بهشت میوزد از خاک مقدمت/محو خودت تمام سماوات می‌کنی/از بس که عاشقانه مناجات می‌کنی/آقا کلیم طور تمنا شدیم و بعد/دلتنگ چشم‌های مسیحا شدیم و بعد/مثل نسیم دربه‌در کوچه‌ها شدیم/با چهره محمدیت آشنا شدیم

بیا که غرق در انوار ذوالجلال شویم/هلال ماه رجب سرزده هلال شویم/کمال یافته‌ی قله‌ی کمال شویم/هماره خاک قدوم علی و آل شویم/مه تجلی حسن و جمال لم یزلی‌ست/خجسته باد که ماه محمد است و علی‌ست/مه نماز و قیام و دعا و ذکر و سجود/مه وصال خداوندگار حی ودود/مه چهار ولادت زچار رکن وجود/مه مبارک لبخند مهدی موعود/مه نزول کرامات خالق ازلی/ولادت دو محمد ولادت دو علی‌ست

عیان شده به جهان/جمال لم یزلی/محمد آمده از/دو فاطمه، دو علی/ماه انجم آمده/نور پنجم آمده/یا امام باقر/میلادت مبارک/امام ارض و سما/محمد بن علی/سلام ما به تو یا/محمد بن علی/در هزاران انجمن/هم حسینی هم حسن/میلادت مبارک/مه تمام علی/مه حسین و حسن/به روی شیرخدا/دوباره خنده بزن/تو حسن یا حیدری/تو حسین دیگری/میلادت مبارک/تویی همیشه ولی/تویی هماره امام/که شخص ختم رسل/رسانده عرض سلام/دادی از صدق و صفا/چشم جابر را شفا/میلادت مبارک/شب ولادت تو/شب سرور خدا/برد جمال تو دل/ز سید الشهدا/تو حسین دیگری/از همه عالم سری/میلادت مبارک/چه می‌شود شبی از/عنایت و کرمت/شود نصیب دلم/زیارت حرمت/سید و مولای من/شافع فردای من/میلادت مبارک

شب عشقه شب نوره/نفس ظلمت به غم رسیده/که دوباره یه محمد/اول ماه رجب رسیده/خنده رو لب تموم شیعه‌ها اومده/یکی از سه تا امام کربلا اومده/شب پر از ستاره، ستاره/آسمون می‌باره، می‌باره/باز فصل بهاره، بهاره/یا امام باقر/یا محمد بن علی بن الحسین/مشعل بزم معارف/عالم علم همه تویی تو/باقرآل محمد/یوسف دو فاطمه تویی تو/آقام آقام آقام/از همون چار سالگی دادی به عالم پیام/جابر از پیمبر آورده واسه تو سلام/قربون مقامت، مقامت/دل مست سلامت،سلامت/افتاده به دامت/یا امام باقر/تو برای آسمان/علم دین ماه تمامی آقا/سائل کوی تو هستم/تا همیشه گدای خونتم من/پدرت ابن الحسینه/اینه که بیشتر دیوونتم من/آقام آقام آقام/آرزوی دل من فقط اینه تو سینه/شما قسمتم کنی منم بیام مدینه/خنده رو لب تموم شیعه‌ها اومده/یکی از سه تا امام کربلا اومده/شب پر از ستاره، ستاره/آسمون می‌باره، می‌باره/باز فصل بهاره، بهاره/یا امام باقر