وفات حضرت ام البنین (س) میثم مطیعی، 1401

مادر عاشقان، فاطمه/آبروی جهان، فاطمه/عطر نابی که جاری شده/در تمام اذان فاطمه/تو ماهی که پشت ابری/تو خورشید روگرفته/تویی که موج بلاها/کنارت پهلو گرفته/تو جان مصطفایی/شهید مرتضایی/یا زهرا ای شفیع شیعیان در هر دوعالم/در کنار علی مانده ای/گرچه آتش به جانت زنند/جان فدای ولی می‌کنی/گرچه زخم ‌زبانت زنند/خوشا راه فاطمیون/که جان با ذکر تو دادند/به راه خونخواهی تو/سلیمانی‌ها زیادند/تو جان مصطفایی/شهید مرتضایی/یا زهرا ای شفیع شیعیان در هر دو عالم/هرکجا روضه ی فاطمه ست/عطر مهدی میاید از آن/همچنان از غم مادر است/گریه های امام زمان/هنوز ای پهلو شکسته/دعایت پشت سر ماست/ز طوفان ها غم نداریم/که فرزندت، رهبر ماست/تو جان مصطفایی/شهید مرتضایی/یا زهرا ای شفیع شیعیان در هر دوعالم

گناهامو ندید گرفتی، انگار ازم بدی ندیدی/تا که دیدی دلم شکسته، بازم به داد من رسیدی/گرچه برا تو کم گذاشتم، از خوبا راه من جدا بود/روضه ولی همیشه واسم، راه رسیدن به خدا بود/حاجت هرشبم، اربعین کربلا بودنه/دعوتم میکنی، من هنوزم دلم روشنه/بی سر و سامان تو ام یا حسین/دست به دامان تو ام یاحسین/بر سر نی زلف رها کرده ای/با جگر شیعه چه ها کرده ای/زهره ی منظومه ی زهرا حسین/کشته ی افتاده به صحرا حسین/مشعر حق عزم منا کرده ای/کعبه ی شش گوشه بنا کرده ای/بگیر ازم هرچی که خواستی/ولی ازم نگیر غمت رو/نفس زدن تو هیئتا رو/ بودن زیرِ پرچمت رو/دلم خوشه که تو رو دارم/حال دلم بی تو خرابه/دنیایی که حسین نداره/یه لحظه شم برام عذابه/روشنیِ دلم/از همین اشک تو روضه هاس/روسفیدی من/از سیاهیِ شال عزاس/عاقبت این عشق هلاکم کند/در گذر کوی تو خاکم کند/زهره منظومه زهرا حسین/کشته افتاده به صحرا حسین/مشعر حق عزم منا کرده ای/کعبه شش گوشه بنا کرده ای

نوحه ی ام البنین/بعد داغ نینوا/میزنه چه آتشی/صبح و شام/ به قلب ما/آه ای دل أولادی/و مَـن تَـحتَ الخَـضراء/کُـلُّـهُـم فِـداء/لِـأبی عَـبدِالله/شد جدا ز تن/سر تک تک پسرام/نذر کرب و بلا/به فدای ثارالله/دیگر مرا ام البنین نخوانید/زیرا که من دیگر پسر ندارم/پسرام، به فدای حسین/آه اگر افتاده از، بلندی/عباس به خاک/اگر چشمش غرق خون/اگر جسمش چاک چاک/میخونم أولادی /و مَـن تَـحتَ الخَـضراء/کُـلُّـهُـم فِـداء/لِـأبی عَـبدِالله/مثل مرتضی/شد دوتا فرق سقا/بین علقمه/پیش پای ثارالله/مانند او حیران مشک آبم/تا جان دهم شرمنده ی ربابم/پسرام، به فدای حسین/لحظه های آخره/رو لبام شهادتین/روی به سوی کربلا/میگم با حسین حسین/واویلا أولادی /و مَـن تَـحتَ الخَـضراء/کُـلُّـهُـم فِـداء/لِـأبی عَـبدِالله/وقت رفتنم/یاد گودال افتادم/دست و پا زده/زیر خنجر ثارالله/از آن تن در خون رها چه گویم/از آن سر بر نیزه ها چه گویم/پسرام، به فدای حسین