شهادت حضرت فاطمه (س) شب دوم فاطمیه دوم 98 - مجتبی رمضانی

روضه - دل ما را غم او بود چنین عاشق کرد اشک کافی ست نه والله که باید دق کرد لایق وصل نبودی به عزاخانه ی او ای دل این صاحب عزا بود تو را لایق کرد کشته ی اشک کند گریه چه داغی ست مگر که در این داغ حسین ابن علی هق هق کرد ای رسول دو سرا غصب فدک را دیدی بغض داماد تو اصحاب تو را سارق کرد پشت در فاطمه اش سوخت و لب دوخت علی می توان آه چه با مردم بی منطق کرد کفر آن روز ز کفار زمان گشت خجل فسق هم کرد حیا زآنچه که آن فاسق کرد حرامزاده ی ملعون کافرد نامرد حیا نکرد و ز دستش هر آنچه آمد کرد نگفت فاطمه دردانه ی پیامبر است نگفت خانه ی او خانه ی پیمبر است شرار بغض علی از سرش زبانه کشید به روی مادر ما نعره وحشیانه کشید شنید ناله ی زهرا و ناشنیده گرفت خبر ز محسن او داشت و ندیده گرفت لال بودند سران عرب آن روز ولی دفن نیمه شب زهرا همه را ناطق کرد صبح امروز زنی خورد زمین در کوچه خبر آمد سرشب شوهر آن زن دق کرد

زمینه - یه قبر برا دو تامون کمه بی تو همه دنیا قبرمه ازم نخواه برم خونه هر جا تو باشی خونمه باورت می شد یه روز عزیزم رو بدنت خاک بریزم وای الوداع دعای خیر هر غروبم الوداع همه خاطرات خوبم فقط یه خواهش دارم همین پاشو یه بار حالمو ببین پاشو ببین یل خیبر می خواد پاشه می افته زمین من که خیبرو شکسته بودم پشت یه در شکسته شدم وای چاره نیست خونتو از علی جدا کن اما باز برای همسایه ت دعا کن وای الوداع دعای خیر هر غروبم الوداع همه خاطرات خوبم