رحلت حضرت محمد (ص) حسن خلج 1401

بودند اگر ز شأن تو آگاه یک به یک/جا داشت جان دهند، تو را پیش هر قدم/ای مهربان به جمل? ذرات کائنات/آزرد از چه قلب تو را خلق، بیش و کم/تنها نه آن ‌که با تو وفایی نداشتند/دنیا وفا نکرد، به ذریه تو هم/ای فخر کائنات نبودی به کربلا/آن دم که شد شهید، حسین تو از ستم/گردید سرو قامت آن نخل آرزو/از تیشه ستیزه مروانیان، قلم

مگذار مرا در این هیاهو آقا/تنها و غریب و سر به زانو آقا/ای کاش ضمانت دلم را بکنی/تکرار قشنگ بچه آهو آقا/ای شرح شفاعت تو مشهور، سلام/آمیزه‌ای از کرامت و نور، سلام/گویند زیارت تو حجِ فقراست/بر گنبد و بارگاهت از دور سلام

چشم سر بسته شد ولی ناگاه/چشم دل دید دلبر آمده است/بانوی بانوان خدیجه که بود/آرزوی پیمبر آمده است/آمده یار با وفای نبی/از بهشت برین به استقبال/بوی مرگ و فراغ تا آمد/رفت زهرا کنار او از حال/مانده ما بین ماندن و رفتن/می‌کشیدش دو جذبه از دو طرف/یک طرف شوق دیدن همسر/یک طرف غربت امیر نجف/آن طرف خنده های وصل به هم/این طرف اشک دید? زهرا/آن طرف اِرجِعی اِلی رَبّک/این طرف ناله‌های وا اَبَتا/گرچه لب روی لب فشرده ولی/ناله اش تا به آسمانها رفت/التماسش هر آنچه زهرا کرد/او به همراه مرگ تنها رفت/نفس رفته ناگهان برگشت/چشم خوابیده باز شد بیدار/و سراسیمه گفت با زهرا/آه از در، فغان از آن دیوار