شب اول محرم منصور ارضی 1402

بیچاره‌ام، درمانده‌ام، دل بی‌قرارم/خیره شدم به پشت در چشم انتظارم/آمد محرم باز هم یارم نیامد/عمریست دارم هجر او را می‌شمارم/هر صبح سنگش را زدم بر روی سینه/تا رد شود یک صبح از سنگ مزارم/وقتی که کار هر دو عالم دست آقاست/من هم دو دستم را به دستش می‌سپارم/هرچند بی‌تابم ببینم روی او را/اما برای کربلا بی‌اختیارم/مادر لباس مشکی من را تنم کرد/پس حاجتی جز نوکری کردن ندارم/لطف کمش هم از سر عالم زیاد است/در زیر پرچم بیمه‌اند، ایل و تبارم

پر شده قلبم از ولای حسین/دوست دارم شوم فدای حسین/روی دارالعماره حس کردم/می‌وزد عطر آشنای حسین/شرمسارم از آن‌همه نامه/شرم دارم ز بچه‌های حسین/کاش یک لحظه محضرش بودم/تا بیفتم به دست و پای حسین/برغریبی خود نمی‌گریم/هست اشکم فقط برای حسین/جز من و هانی و یکی دو نفر/هیچ ‌کس نیست مبتلای حسین/مانده‌ام این جماعت نامرد/چه گرفتند در ازای حسین/همه بی‌تاب کشتنش هستند/چه بلایی‌است کربلای حسین/وسط نیزه‌ دارها گفتم/بزنیدم مرا به جای حسین/می‌شود ذبح، تشنه لب اصغر/غم عظماست ماجرای حسین/وای اگر پیکر علی اکبر/نشود جمع در عبای حسین/شد اگر پیکرم رها بر خاک/به فدای تن رهای حسین/لب خونی و تشنه‌ام گویاست/تشنگی می‌شود جزای حسین/گونه‌ام را شکافت سنگ امّا/آه از روی حق نمای حسین/می‌رسد پیش زینبین آخر/روی نیزه سر جدای حسین/حسین

اسم تو آمد روضه خوان دم را عوض کرد/داغ عظیمت معنی غم را عوض کرد/من یازده ماه است که چشم انتظارم/شور حسینی‌ات محرم را عوض کرد/اصلا به اعمال کمم دلخوش نکردم/احسان تو تقدیر آدم را عوض کرد/چشمی که شد اهل بکاء، اهل بهشت است/جانم به اشکی که جهنم را عوض کرد

اسیر بازی یک مشت کینه جو شده‌ای/بریدن سر تو نقل محفل شمر است/میان مجلس هر پست بازگو شده‌ای

صدای ارباب به گوش آید/خون محبان به جوش آید/انَا قَتیلُ العَبَرات، منم سفینه‌ی نجات/ای اهل عالم، ای اهل عالم/اجازه دادم سیه بپوشید/به این سیاهی گنه بپوشید/شده ضیافتم به پا/رسیده موسم عزا/شده محرم، شده محرم/صدای ارباب به گوش آید/خون محبان به جوش آید/انَا قَتیلُ العَبَرات، منم سفینه‌ی نجات/ای اهل عالم، ای اهل عالم