شب دوم صفر حسن خلج 1402

می نشینم همه شب گوشه این تنهایی/به امیدی که تو روزی ز سفر بازآیی/موج چشمم به هوای تو خروشان شده است/غرق غم هستم و تو ساحل این دریایی/بنشین در بر آئینه ی قلبم یک دم/تا ببینی چقدر ای مه من زیبایی/دل به تو بسته ام و خلق رهایم کردند/آخر عشق همین است، همین تنهایی/باز هم روضه گرفتیم برای جدت/حتم دارم که تو در مجلس ما می آیی

ای هر پنج تن بلا دیدم/من تورا روی نیزه ها دیدم/سر یک نیزه ی بلند ، حسین/گیسوان تورا رها دیدم/بین جمعیتی که سنگ زدند/چهره ی چند آشنا دیدم/به غذا لب نمیزنم دیگر/سر سفره سر تو را دیدم/آه از آن لحظه ای که افتادی/سر تو زیر دست و پا دیدم