ولادت حضرت زینب (س) 1402 - محمود کریمی

مدح - امشب از برج ولایت، اختر آمد؛ اختر آمد بحر موّاج شرف را گوهر آمد؛ گوهر آمد کوثر ختم رسل را کوثر آمد؛ کوثر آمد شیر حق، یعنی علی را دختر آمد؛ دختر آمد بانگ یارب یارب آمد؛ برج دین را کوکب آمد عشق در تاب‌وتب آمد زینب آمد؛ زینب آمد کرده روشن چشم زهرا و امیرالمؤمنین را در لباس بندگی، مرآت حُسن داور است این بلکه از سرتاقدم آئینه‌ی پپیغمبر است این در شجاعت، در بلاغت، در فصاحت، حیدر است این با حسین‌بن‌علی از کودکی هم‌سنگر است این عصمت صغراست آری؛ زینب کبراست آری دختر زهراست آری؛ شیر عاشوراست آری می‌درد با خطبه‌هایش قلب سخت خصم دین را منطق پیغمبر و اعجاز حیدر بر زبانش یک جهان طوفان به دل، یک بحر گوهر در دهانش ای فدای آن زبان و آن دهان و آن بیانش می‌سزد خوانم چو مادر، سوره‌ی کوثر به شانش وجه، وجه کبریایی؛ صبر، صبر مصطفایی روح، روح نینوایی؛ از ولادت کربلایی کربلا کرده‌ست سرتاسر سماوات و زمین را اوست بی‌استاد، استاد تمام آفرینش دختر زهرا و در معناست مام آفرینش همدم و هم‌سنگر و یار امام آفرینش در اسارت بر کف دستش، زمام آفرینش عقل، حیران کمالش؛ قدر، مبهوت جلالش ماه در گردون، هلالش؛ مهر، مشتاق جمالش خوشه‌چین خرمن خود کرده، صد روح الامین را کیستم من تا زبان در مدحت زینب بگیرم از چه بنهادند بر دوش، این چنین امر خطیرم او جهان اکبر است و من همان جرم صغیرم وای می‌ترسم که آخر زینب‌اللّهی بمیرم آه! زینب زنده‌ام کن؛ پر ز اشک و خنده‌ام کن در همین کو، بنده‌ام کن؛ بنده‌ی پاینده‌ام کن تا ز فیض خاک ره، بخشی به من علم‌الیقین را سوز دل، آه درون، فریاد جان، ذکر لبی تو گرد خورشید ولایت، کوکبی تو؛ کوکبی تو در دل ویرانه‌های شام غم، ماه شبی تو زینبی تو، زینبی تو، زینبی تو، زینبی تو ای به مردانت امامت! وی به دل‌هایت اقامت هر قیامت، یک قیامت؛ بر همه خلقت زعامت در تو بینم اقتدار رحمةٌّ للعالمین را تو همان پیغمبر مبعوث از دریای خونی گاه طوفان مهیبی؛ گاه موج لاله‌گونی در دل مجروح ثارالّلهیان سوز درونی با کلام زنده‌ات پیروز بر خصم زبونی علم از داور گرفتی؛ حلم پیغمبر گرفتی نطق از حیدر گرفتی؛ صبر از مادر گرفتی

سرود - روح مقاومته زینب؛ زینب نور بی‌نهایته زینب؛ زینب هر آزاده‌ای توو عالم می‌ذاره پیشونی به ساحت زینب؛ زینب سوره‌ی آل‌الله؛ منصوره‌ی آل‌الله ای کمال وحدت با حضرت ثارالله مجموع امّ و اب، زینب؛ یازینب اسطوره‌ی آزادگی، زینب معلّم دلدادگی، زینب توو همّ و غم باید شصت‌ونه بار بگی زینب جبهه‌ی شرّه که جنگ‌افروزه جبهه‌ی مقاومت پیروزه ریشه‌ی شرّ بنی‌صهیون از شعله‌ی زینبیون می‌سوزه آخر معرفتی زینب؛ زینب اسوه‌ی رشادتی زینب؛ زینب برادر تو ابوفاضل میگه مولاتی، سیّدتی زینب؛ زینب مرجع احبابی؛ فرمانده‌ی اصحابی تا به روز محشر، تو نائب اربابی ذکر روز و شب زینب؛ یازینب ای اسد بنت اسد، زینب من الازل الی‌الابد، زینب رمز عملیات حسینی‌ها مدد زینب می‌دونم تو باعث میثاقی بین عبّاس و همه عشّاقی می‌دونن مستا که می‌گردونه جامو با اشاره‌ی تو، ساقی سردار جان‌به‌کفی زینب؛ زینب تفسیر لا تخفی زینب؛ زینب امیر کلّ قوای دربار پادشاه نجفی زینب؛ زینب کامله یازینب؛ سرسلسله یازینب با لطفت خواهم شد، دل یک دله یازینب عشق پر تاب و تب زینب؛ یازینب همای عرش‌آشیان، زینب صبر و یقین قهرمان، زینب سردر عرش کبریا حک شد جان زینب مظهر و جلوه‌ی یا فتّاحی از سویدای دلا آگاهی آیت‌اللهی و سرّاللهی رهبر نهضت ثاراللهی با حسن هم‌قدمی زینب؛ زینب با حسین هم‌قسمی زینب؛ زینب دخیل اهل حرم به دستاته فاطمه‌ی حرمی زینب؛ زینب نور خدایی تو؛ شور عرفایی تو بنت اباالغوث و امّ‌النّجبایی تو ای صاحب مکتب زینب؛ یازینب رسول احیاگر دین، زینب شور و شکوه اربعین، زینب بیا و من رو هم توو این دریا ببین زینب بودی لحظه‌لحظه جای مادر با حسین و با حسن تا آخر تو مدد میدی که ما می‌گیریم ذکر یا اباالحسن؛ یاحیدر