شب هفتم محرم مهدی میرداماد 1401

لالا لالا لالایی گل پونه/قناری بی آب و دونه/خدا خودش روزی رسونه/لالا مادر تو بدون شیره/این لبه یا اینکه کویره؟/گریه نکن صدات می‌گیره

درود اهل کرامت به بنده‌ی کرمت/حرم سلام رساند به زائر حرمت/خدا چونان علمت کرده در جهان وجود/که هست مملکتش زیر سایه‌ی علمت/جهنم است به چشم بهشتیان در حشر/دلی که نیست در آن سوزی از سرای غمت/اگر شود ز غمت اشک آب دریاها/به قطره قطره‌ی خونت کم است/به وقت مرگ بیا پا به دیده‌ام بگذار/هزار جان گرامی فدای هر قدمت/بعید نیست ببخشی گناه حرمله را/اگر به خون علی اصغرت دهد قسمت/کربلا

فکراتو کردی کجا میری ای تیر؟/می‌خوای بشی دندونه شیری ای تیر؟/ازخون عباس من سیری ای تیر؟/بچم رو واسه چی می‌گیری ای تیر؟/برو خیمه حال ربابو ببین/به قلبم نشستی به قلبش نشین/به حنجر نشستی یه جوری بشین/که دیگه نیافته سرش رو زمین/الهی که آتیش بگیری/الهی که ای تیر بسوزی/که دیگه نتونی یه طفل و/ رو کتف بابایی بگیری/فکراتو کردی کجا میری ای تیر؟/می‌دونی از ما چی می‌گیری ای تیر؟/خاموش نکن روی ماهم رو ای تیر/از من نگیری سپاهم رو ای تیر/به چشمای گریون ام البنین/به سینه‌ام بشین و به چشمش نشین/برو خیمه حال ربابو ببین/به چشمش نشستی به مشکش نشین/الهی مسیرت عوض شه/الهی به قلبم بشینی/الهی که تیر سه‌شعبه/مثل حرمله خیر نبینی

جان به پیکرداشت وقتی مشک‌ها جان داشتند/کاش می‌شد ابرها آن روز باران داشتند/کاش می شد قطره‌ی آبی به خیمه می‌رسید/آب‌ها هم کاش که حرپشیمان داشتند/آب باعث شد که مردی آب شد پیشه همه/آب از شمرگویا اذن میدان داشتند/کودکی آرام شد بالای لای تیرها/بعد ازآن گهواره‌ها خواب پریشان داشتند/سوره‌ی کوچک که روی دست بابا ذبح شد/مجلس مرثیه‌ای آیات قرآن داشتند/چون خدای کعبه بود ولایق تسبیح بود/آن که را زیر عبای عرش پنهان داشتند/هیچ داغی مثل داغ کودک شش ماهه نیست/اهل بیت از حرمله بغض دو چندان داشتند

به خیمه قحط آب است/همه دل‌ها کباب است/علی اصغر به دامان رباب است/عطش بالا گرفته،همه دل‌ها گرفته/که لب‌ها تشنه‌ی یک جرعه آب است