شهادت امام زین العابدین (ع) مهدی میرداماد 1401

امشب گرفته دعام راهی عرش خدام زائر کرب و بلام/از شدت گریه هام سویی نداره چشام زائر کرب و بلام/آخه نمیره یادم پیش نگامه هر دم/دیدم بابامو رو خاک صد پاره تنش/صحنه محشر دیدم یه تن بی سر دیدم/حتی نذاشتن باشه کهنه پیرنش بردن ز تنش/دیدم که چقدر بد جور زدنش/رو تکه حصیر جم شد بدنش/ای وای یا حسین/غریبم و مضطرم تا لحظه آخرم میباره چشم ترم/به یاد اهل حرم‌ ناله های خواهرم میباره چشم ترم/چل ساله که میبارم زمونه داد آزارم/به یاد شهر شام و سنگ لب بام/روضه من الشامه یه دنیا غم همرامه/بزم شراب و چوب و لبهای بابام حرفم نا تمام/چل ساله خدا خونه دل من/حرف کنیزی شد قاتل من/ای وای یا حسین

من از دیارِ غم و روزگار بارانم/من از حوالی اشک و تبار بارانم/کسی نمانده برایم غریب میمیرم/کسی نمانده بگویم چقدر دلگیرم/کسی نمانده بسوزم که عقده وا گردد/کسی نمانده زِ قلبم غمی جدا گردد/قسم به سرخی چشمم به گرمی آهم/نرفته از نظرم خاطرات جانکاهم/چگونه با که بگویم غروب غمگین است/غمی که مانده به دوشم چقدر سنگین است/منم که بی کسی خیمه‌گاه را دیدم/میان خیمه ولی قتلگاه را دیدم/که ذوالجناح پر از خون ولی سواری نیست/به جای جای تو غیرِ زخم کاری نیست/حرامیان همه بر گرد پیکرش بودند/تمام نیزه به دوشان پی سرش بودند