شب پنجم محرم حسن خلج 1402

مردم ازین الم که نمردم برای تو/ای خاک بر سرم، که نشد خاک پای تو/گر اختیار مرگ به دستم دهد خدا/روزی هزار بار بمیرم برای تو

از خیمه گاه دویدم و گفتم عمو کجاست؟/آیا عموی ماست که در زیر دست و پاست؟/دیدم نگاه خسته اوسمت خیمه رفت/معلوم بود دل نگران از برای ماست/دیدم کسی جسارت خود را تمام کرد/ای وای روی پهلوی او جای چکمه هاست/گفتم عموی تشنه لبم را رها کنید/اما جواب خواهش من رقص نیزه هاست/دستم نحیف بود بود که شمشیر از او گذشت

از خودی بگذر که اینجا کربلاست/آخر پیری شروع ماجراست/چشم بستن از علایق دیدنی ست/مستی پیران عاشق دیدنی ست/پیر ما مست شرابی دیگر است/هر که اینجا تشنه تر دریاتر است/عشق با شوری عجیب آغاز شد/یا حبیبی با حبیب آغاز شد/اینکه تیغش مثل ابرویش کج است/پیر میدان مسلم ابن عوسجه است//مثل شیری حی و حاضر آمده استبا حبیب ابن مظاهر آمده است/آمدند اسب شرف را زین کنند/تا محاسن را به خون رنگین کنند/هر کجا خون است مذبونها تر است/ریش ها با این حنا زیباتر است/این یکی در رزم از آن پیش تر/آن یک از آن با شهادت خویش تر/عاشقی پیران سر هم عار نیست/عشق با پیر و جوانش کار نیست/هر که با عشق حسینی پیر شد/شهرتش خورشید عالم گیر شد/خاطرت تا روز محشر شاد باد/آی مسلم خانه ات آباد باد