شب اول محرم 1401 سید مهدی حسینی

ای مفرح ذات ،ای ممد حیات/ای حسین عزیز، ای طریق نجات/ای تمنّای سائل حسین/ربَّنا وَالرحَمنا بِالحسین/السّلام ای شاه کربلا/یا اباعبداللهِ الحسین/من از کودکی عاشقت بوده‌ام/قبولم نما گرچه آلوده‌ام/هم طبیب منی، هم حبیب منی/تو قرار دل، بی‌شکیب منی/ای تو رؤیای دلخواه من/اول‌ و پایان راه من/یا حسین ای تنها علّت/لا الهَ الّا اللّه من/من از کودکی عاشقت بوده‌ام/قبولم نما گرچه آلوده‌ام/السّلام علی? شاه کرب و بلا/ای شهید غریب/ای اسیر بلا/السلام ای سر بالای نیزه‌ها/پیکر بین صحرا رها/السلام ای مقطوعُ الوَتین/ایها المسلوب عنهُ الرّداء/ای مفرّح ذات ای ممد حیات/ای حسین عزیز ای طریق نجات/یا حسین یا حسین مولانا حسین

هرچه قدر گریه کنم/سیر نمی‌شم حسین جانم/من چه جوری از غم تو/پیر نمی‌شم حسین جانم/حلالم کن اگه از غم تشنگی تو نمردم/حلالم کن اگه جونمو پای غمت نیاوردم/حلالم کن آقا جانم/تو برای دین خدا/زجر کشیدی حسین جانم/تو همه عمر، تو یه روز/خوش ندیدی حسین جانم/حلالم کن اگه زحمتم افتاده گردنت آقا/حلالم کن برای من زیرو رو کردنت آقا/حلالم کن آقا جانم/حلالم کن اگه از غم تشنگی تو نمردم/حلالم کن اگه جونمو پای غمت نیاوردم

غیر از وصال روی تو ما را خیال نیست/غیر از خیال روی تو ما را وصال نیست/تشویش صبح و شام نداریم در حرم/زیرا که در بهشت، غم ماه و سال نیست/بهشت کربلا، سرنوشت کربلا/خدا روی قلبم نوشت کربلا/پناه کربلا، قتلگاه کربلا/شدم با غمت سر به راه کربلا/اسپند روضه‌ی تو به از عود و عنبر است/ما را بهشت در حرم تو میسّر است/ما حاجیان، محرم ماه محرمیم/رخت سیاه حوله‌ی احرام نوکر است/قرارم حسین، راه چاره‌ام حسین/به جز تو کسی رو ندارم حسین/جنونم حسین، آب و نونم حسین/می‌میرم من از تو نخونم حسین/حسین عزیزم ای‌ عزیزم حسین/با نینوای نای نی است آنکه می‌شدیم/ما آتشیم بی تو گلستان نمی‌شدیم/ما عاشقیم عاشق این یاحسین‌ها/هرگز بدون روضه مسلمان نمی‌شدیم/حبیبم حسین، ای‌ طبیبم حسین/حرم میشه کی پس نصیبم حسین/صلاتم حسین، خاک پاتم حسین/توی روضه میدی نجاتم حسین/عزیزم حسین ای‌ عزیزم حسین

حال و هوای کوچه دم آلود و درهم است/پرچم به اهتزاز درآمد، محرم است/می‌گرید آسمان و زمین در محَرّمت/طوفانی از حماسه به پا می‌کند غمت/ابلاغ می‌کند به یاران سلام تو/قد می‌کشند باز علم‌ها به نام تو/هر جا که نام توست مکان فرشته است/در هر چه تیغه‌ای که ببینی نوشته است/باز این چه شورش است/که درخلق عالم است/باز این چه نوحه و/چه عزا و چه ماتم است/تا گفتم السّلامُ عَلیکم دلم شکست/نام حسین بند دلم را ز هم گسست/دیدم که ابرهای جهان گریه می‌کنند/در ماتمت زمین و زمان گریه می‌کند/دیدم عزای اشرف اولاد آدم است/دیدم سر ملائکه بر زانوی غم است/رفتم که شرح عصمت ثاراللّهی کنم/چیزی نمانده بود که قالب تهی‌ کنم/خورشید رنگ و بوی تغیّر گرفته بود/تنگ غروب بود و فلک گر گرفته بود/ای تشنه‌کام بود و نبود تو را چه شد/سقای یالثارات تو را چه شد/ای اسم اَعظَمت به زبانم عَلَی‌الدّوام/ما جاءَ غیرُ اِسمُکَ فی مُنتهَی الکلام/آیین من تویی، که تویی پیر راستین/بَل ماوَجَدتُ غیرُک فی قلبیَ الحَزین/آن بحر پرخروش، دگر بی‌خروش بود/خورشید تکه‌تکه‌ی زینب خموش بود/حسین حسین حسین

بزار اشکهای ما رو، همه دنیا ببینه/بزار دنیای ما رو، فقط خدا ببینه/ما با حسین بندگی می‌کنیم/ما تو حرم زندگی می‌کنیم/خدا حفظ کنه تو رو واسم/بزار پای پرچمت باشم/حسین ای آبروی عالم/غمت یه حس خوبی/توی دلم می‌سازه/در خونه‌ات یه عمره/به روی همه بازه/از برکت روضه‌های شما/درد هرچی بود اینجا شد دوا/ما با حسین بندگی می‌کنیم/ما تو حرم زندگی می‌کنیم/به اشکهام، برا تو می‌بالم/تو هیئت چقدر خوشه حالم/حسین ای آبروی عالم/خدا حفظ کنه تو را واسم/بزار پای پرچمت باشم/حسین ای آبروی عالم/همین چشم‌های خیسم/خودش حکمتی داره/شاید قراره بازم/بیام حرم دوباره/این زندگی، با غمت می‌گذره/این اربعین، مارو یادت نره/یه کاری بکن که امسالم/زیارت باشه تو اعمالم/حسین ای آبروی عالم

از آب هم مضایقه کردند کوفیان/خوش داشتند حرمت مهمان کربلا/بودند دیو و دد همه سیراب ومی‌مکید/خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا/زان تشنگان هنوز به ایوب می‌رسد/فریاد العطش به بیابان کربلا/یا حسین

غروب بود/دل آسون گرفته بودو بی‌فروغ بود/کاشکی روضه‌های قتلگاهتون دروغ بود/شلوغ بود شلوغ بود/غروب بود/یک نفر صدای یا مقلب القلوب بود/بعد تیرو نیزه تازه وقت سنگ و چوب بود/غروب بود غروب بود/غبار بود/مادرش گوشه‌ی قتلگاه بی‌قرار بود/خواهرش پیاده بود و دشمنش سوار بود/غبار بود غبار بود/پیکرت سه روز مانده بر زمین رها/حسین من حسین من حسین من/السلام علی? قسیم بدماء/حسین من حسین من حسین من/کشته‌ی حسادت مردم بی‌‌وفا/حسین من حسین من حسین من/السلام علی? ذبیح والقفا/حسین من حسین من حسین من/سراب بود/ناله‌های غربت حسین بی‌جواب بود/غرق خاک و خون تن عزیز بوتراب بود/سراب بود سراب بود/عذاب بود/عشق کُشتنش ولی بین دو نهر آب بود/خنده‌های حرمله به گریه‌ی رباب بود/عذاب بود عذاب بود/عمیق بود/جای ضربه‌های نیزه رو تنش عمیق بود/ساربان رسیدو فکر بردن عقیق بود/حسین من حسین من حسین من