شهادت امام محمد تقی (ع) 1401 سید مهدی میرداماد

افتاده بود تشنه لب و آه می کشید/فریاد بی کسیش به جایی نمی رسید/مجموعه ای ز مقتل اولاد فاطمه است/پس روضه هاش می طلبد گریه شدید/باید به پای روضه این سرور صبور/سر را شکست گریبان ز غم درید/کف می زدند با نفس آتشین او/چندین کنیز پست زنا زاده پلید/شرمنده ام ز حضرت زهرا از این کلام/آنقدر ناله زد ز عطش تا نفس برید

اگه گرفتاری بگو یا جواد الائمه/اگه گنهکاری بگو یا جواد الائمه/اگه دوسش داری بگو یا جواد الائمه/کار من همین گدایی کار تو گره گشایی/اسم تو براش مقدس هر کسی امام رضایی/کرم تو آبروی رو سیاها حرم تو سر پناه بی پناها/اگه گرفتاری بگو یا جواد الائمه/اگه گنهکاری بگو یا جواد الائمه/اگه دوسش داری بگو یا جواد الائمه

ارث قبیله است که هرکس جوان‌تر است/مویش سفید گشته و قدش کمان‌تر است/این بیست و پنج سال که سنی نمی‌شود/اما بهار عمر شما پر خزان‌تر است/تو مجتبای خان? موسی بن جعفری/با همسری که از همه نامهربان‌تر است/زهری کشنده بود و لبت را سیاه کرد/زهری که چوب نیست، ولی خیزران‌تر است

خدا مهر تایید گریه رو/ پای روضه های تو میزنه/امام ششم فرموده به ما/ حسین علت اشک مومنه/حال ما رو به راه میشه/ با حضور تو روضه هات/تو هیات حس می کنم/ اومدم تو صحن و سرات/یا ابا عبد الله انت فی قلبی/اونی که برام میمونه تویی/ اونی که برات گریون منم/چشام عاشق روضه هات شده/ تا اسمت میاد گریه می کنم/تو مسیح زهرایی و/ روضه تو دار الشفاست/هر جا باشیم دل های ما/ شب های جمعه کربلاست/یا ابا عبد الله انت فی قلبی

شاهی و بنده نوازی/ ماهی و محرم رازی/با مهر تربتت آقا/ نمازم چه نمازی/پرچم عشق تو آقا تو آسمونا بلنده/جبرئیلم دخیلش رو به ضریح تو می بنده/نبض دل من میزنه به ساعت کرب و بلا/میدونی رویای من زیارت کرب و بلا/حرم خواب و خیال دلی که غرق ملال/بطلبم سالی چند بار تو رو به حق سه سال/با یه نگاه به ضریحت شبیه ابرا میشم/با یک سلام رو به گنبد میشه آروم دل زارم/میرسه آقا همه شب به حرم تو صدامون/ثواب این عرض ادب برا پدر مادرامون/آخرشم با دلی که شده کبوتر روضه/شهید عشق تو میشم میون سنگر روضه/اخرشم با تبی که تب زیارت آقا/خوب میدونم آب غسلم خون شهادت آقا/میگم مثل حر و زهیر به تو امیر شهدا/عاقبت ختم بخیر یعنی مسیر شهدا/ابالفضل

عشق یک سینه پر از آه و یک دل بی قرار می خواهد/خواب راحت برای عاشق نیست عاشقی حال زار می خواهد/دیدن یار گرچه شیرین است نیست عاشق کسی که خودبین است/حرف عشاق واقعی این است هر چه میل نگار می خواهد/خوش به حال مدافعان حرم عشق را در عمل نشان دادند/تا بفهمیم یوسف زهرا عاشقی جان نثار می خواهد/گر بگویی بمیر می میرم بین دستان توست تقدیرم/عبد بی دست و پا برابر تو کی ز خود اختیار می خواهد/منتقم جان مادرت زهرا بازگرد و بگو به آن دو نفر/زدن بانویی بدون پناه قلب تاریک و تار می خواهد