وفات حضرت خدیجه (س) 1400 - احمد واعظی و امیر کرمانشاهی

روضه - واعظی - ظاهراً جد اطهرش هم بود پدرش بود مادرش هم بود وقتی افتاد روی گونه راست بین مقتل برادرش هم بود جای سالم نبود در بدنش زخم تا بود پیکرش هم بود زیر پای سنان و نیزه و تیر نه فقط سینه حنجرش هم بود بی کس و بی پناه از نزدیک سنگ می خورد و خواهرش هم بود خواهرش قبل قاتلش آمد تا نفس های آخرش هم بود گر چه او را زدند اما چون چادرش بود معجرش هم بود آن زمان هم که غارتش کردند به روی دست ها سرش هم بود شاعر : مصطفی متولی

زمینه - واعظی - خیلی وقته که ندیدم حرمو کربلات اون حرم محترمو نمی دونم چکار کنم آقا کجای دلم بذارم این غمو ای همه امیدم ای امیرم من شبمو تویی مه منیرم تو رو خدا فاصله ها رو بشکن یه کاری کن آقا دارم میمیرم من کربلا می خوام آقا بیش ازین پر دردم نکن تو نگاه به کارای بدم نکن صد هزار دفعه غلط کردم آقا دیگه تنبیهم نکن ردم نکن امید من به گوشه نگاته دوای من تو حرم هیئتاته خوب میدونی با تمام بدی هام جون و دلم بسته به کربلاته من کربلا میخوام وقتی روضه هاتو یادم میارم بچه گونه سر رو زانوم میذارم آقا مثل من زیاد دور و برت ولی من جز تو کسی رو ندارم بر لب من لعن بنی امیه رفته دلم رو تل زینبیه الهی که یه روزی تو کربلات شهید بشم تو روضه رقیه من کربلا میخوام

روضه - کرمانشاهی - ای نور قلب عاشقم، شمع این خانه تویی زهرا زهرا مرو مرو،لطف کاشانه تویی ای مرغ پر شکسته ی افتاده کنج قفس از فرط غصه فاطمه در سینه مانده نفس ممنونم اگر نروی ، میمیرم اگر بروی ، زهرا مرو مرو زهرا گفتم عزیزم تو زنی پشت در مرو اسباب شادی دگران میکنی مرا زهرا ببین چگونه به زانو درآمدم عمری اسیر زخم زبان میکنی مرا ای نخل بریده ثمر، ای مادر کشته پسر لاله ی پرپر شده ام زهرا برخیز من هم بی مادر شده ام زهرا برخیز

زمینه - کرمانشاهی - این تقاص کدوم گناهه می‌دونی چند وقته چشم به راهه این تقاصِ کدوم گناهه هم شبم سیاهه هم روزم سیاهه میگم کربلا میگن که راه ها بسته است میگم امام رضا میگن رواقا بسته است دربه درم جایی رو دیگه ندارم که برم دربه درم کسی نیست دست بکشه روی سرم دلت میاد نوکرت یه گوشه تنها بمونه دلت میاد که دوباره از حرم جا بمونه من که یادم نمیره هیچ وقت امیر کرمانشاهی این تقاص کدوم گناهه هوامو داشتی تو شرایط سخت پدری کن تو این یه بارم اگه کربلا نیام میشم سیاه بخت فقط راضی شو هر جوری باشه هستم من آماده ام کولمو حتی بسته ام در به درم مگه میشه اربعین نرم حرم دربه درم بعد کربلا مدینه ببرم امام حسین دل من تنگه برا امام حسن امام حسین مهر یا حسن روی دلم بزن

زمینه - کرمانشاهی - این تقاص کدوم گناهه می‌دونی چند وقته چشم به راهه این تقاصِ کدوم گناهه هم شبم سیاهه هم روزم سیاهه میگم کربلا میگن که راه ها بسته است میگم امام رضا میگن رواقا بسته است دربه درم جایی رو دیگه ندارم که برم دربه درم کسی نیست دست بکشه روی سرم دلت میاد نوکرت یه گوشه تنها بمونه دلت میاد که دوباره از حرم جا بمونه من که یادم نمیره هیچ وقت این تقاص کدوم گناهه هوامو داشتی تو شرایط سخت پدری کن تو این یه بارم اگه کربلا نیام میشم سیاه بخت فقط راضی شو هر جوری باشه هستم من آماده ام کولمو حتی بسته ام در به درم مگه میشه اربعین نرم حرم دربه درم بعد کربلا مدینه ببرم امام حسین دل من تنگه برا امام حسن امام حسین مهر یا حسن روی دلم بزن

روضه - کرمانشاهی - اسلام جز به مهر تو جانی به تن نداشت عصمت به غیر نام خدیجه سخن نداشت آن سال های سخت اگر با نبی نبود گوییی سپاه دین علی بت شکن نداشت جز دامن بهشتی آن مادر شریف گیتی توان مادر کوثر شدن نداشت غار حراست چله نشین طعام او جز او رسول مَحرم سر و علن نداشت سرمایه دار اول شهر حجاز بود اما زمان رحلتش حتی کفن نداشت زخم زبان شهر به جانش خرید و باز باکی زجان فشانیش آن شیر زن نداشت چشم رسول در غم او بارها گریست گویا به غیر لاله گلی این چمن نداشت

روضه - کرمانشاهی - چیزی ندارم پیشکش الا که با اخلاص پای غم زهرا بریزم اشک جاری را با روضه ای که دوست داری بین ابیاتم روشن کن امشب آتش این سوگواری را تنها فقط بین شما رسم است خیلی زود مادر به دختر می سپارد خانه داری را زینب به مادر رفته یعنی خوب می فهمد درد یتیمی را غم این زخم کاری را پس آستین را برد پیش چشم آن دختر شاید نبیند چوب را ….

شور - کرمانشاهی - این سفره افطار نیست این سفره روضه است آب خوش نمیره پایین از گلوی هیچکس خونوادگی گریه می کنیم دم اذون مغرب تشنه بودی گرسنه بودی چه سفره ای چه افطاری پره غمه اذون مغرب آه از این اذون مغرب دم اذون برا غارت ریختن دم خیمه دم اذون دیدی پر از نامرحمه خیمه دم اذون آسمونم تیره شد و تار شد دم اذون خونوادش راهی بازار شد آه از این اذون مغرب این سفره افطار نیست سفره رقیه است رزق و روزیمون همیشه دست این سه ساله است خونوادگی گریه می کنیم خونه میشه خرابه تشنه بود و گرسنه بود و چه سفره ای چه افطاری غذا که نیست دیگه عذابه آه از اون شب خرابه یهو پرید سرو که دید بچه به هق هق افتاد تو بغلش سرو گرفت رقیه دیگه جون داد آه از اون شب خرابه

شور - کرمانشاهی - ای بهشت من کربلا سرنوشت من کربلا آب و خاک من ای سرشت من کربلا کربلا کربلا کربلا دلیل اشک و زاری کربلا رو دلا زخم کاری کربلا قرار بیقراری کربلا کربلا برو بیاس چه شوری کربلا قسمت من صبوری کربلا میکشه من و دوری کربلا ای قبله گاه زمین حال دلم رو ببین من دلخوشیمه همین بیام اربعین جنت الاعلی کربلا عرش معلی کربلا قبله نمایی ندارم الّا کربلا کربلا دوای درده تربت کربلا آرزومه زیارت کربلا شب جمعه قیامته کربلا کربلا توی دنیا پناهمه کربلا به خدا قبله گاهمه کربلا حرم پادشاهمه کربلا ای قبله ی مومنین شیرین شورآفرین

مناجات - کرمانشاهیگرد حرم دویده ام صفا و مروه دیده ام هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی شود ...