با صدای عباس صالحی
علامه مجلسی در بحار فرموده که من این مناجات را یافتم مروی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام در کتب بعضی اصحاب رضوان الله علیهم؛
متن و ترجمه:
إِلَهِی لَیْسَ لِی وَسِیلَةٌ إِلَیْکَ إِلا عَوَاطِفُ رَأْفَتِکَ وَ لا لِی ذَرِیعَةٌ إِلَیْکَ إِلا عَوَارِفُ رَحْمَتِکَ
خدایا به پیشگاهت وسیله اى جز عواطف مهرت ندارم، و به درگاهت دست آویزى جز آنچه از رحمتت شناخته شده
وَ شَفَاعَةُ نَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ وَ مُنْقِذِ الْأُمَّةِ مِنَ الْغُمَّةِ
و جز شفاعت پیامبرت پیامبر رحمت رهایى بخش امت از رنج و ناراحتى ندارم،
فَاجْعَلْهُمَا لِی سَبَبا إِلَى نَیْلِ غُفْرَانِکَ وَ صَیِّرْهُمَا لِی وُصْلَةً إِلَى الْفَوْزِ بِرِضْوَانِکَ
خدایا! این دو وسیله را براى من سبب رسیدن به آمرزشت قرار ده، و آن دو را رابطه اى براى دستیابى به خشنودیت بگردان،
وَ قَدْ حَلَّ رَجَائِی بِحَرَمِ کَرَمِکَ وَ حَطَّ طَمَعِی بِفِنَاءِ جُودِکَ
همانا امیدم به حریم کرمت فرود آمده، و مرکب طمعم به آستانه جودت بار انداخته است،
فَحَقِّقْ فِیکَ أَمَلِی وَ اخْتِمْ بِالْخَیْرِ عَمَلِی وَ اجْعَلْنِی مِنْ صَفْوَتِکَ
پس درباره خودت آرزویم را محقّق ساز، و کارم را به خیر پایان ده، و مرا از آن برگزیدگانى قرار ده
الَّذِینَ أَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَةَ جَنَّتِکَ وَ بَوَّأْتَهُمْ دَارَ کَرَامَتِکَ،
که در در میان بهشت قرارشان دادى و خانه کرامتت را در اختیارشان گذاردى
وَ أَقْرَرْتَ أَعْیُنَهُمْ بِالنَّظَرِ إِلَیْکَ یَوْمَ لِقَائِکَ وَ أَوْرَثْتَهُمْ مَنَازِلَ الصِّدْقِ فِی جِوَارِکَ
و دیده آنان را در روز قیامت با نگاه به سوى جمال خویش روشن نمودى، و جایگاه راستى را در جوارت به آنان واگذار نمودى،
یَا مَنْ لا یَفِدُ الْوَافِدُونَ عَلَى أَکْرَمَ مِنْهُ وَ لا یَجِدُ الْقَاصِدُونَ أَرْحَمَ مِنْهُ
اى آنکه باریافتگان بر کریمتر از او بار نیابند، و قصدکنندگان مهربان تر از او را نیابند،
یَا خَیْرَ مَنْ خَلا بِهِ وَحِیدٌ وَ یَا أَعْطَفَ مَنْ أَوَى إِلَیْهِ طَرِیدٌ
اى بهترین کسى که شخص تنها با او خلوت کند، و اى مهربانترین کسى که انسان رانده به جانب او روى آورده،
إِلَى سَعَةِ عَفْوِکَ مَدَدْتُ یَدِی وَ بِذَیْلِ کَرَمِکَ أَعْلَقْتُ کَفِّی
به سوى گستردگى عفوت دست گدایى دراز کردم، و به دامن کرمت چنگ آویختم،
فَلا تُولِنِی الْحِرْمَانَ وَ لا تُبْلِنِی بِالْخَیْبَةِ وَ الْخُسْرَانِ یَا سَمِیعَ الدُّعَاءِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
مرا سزاوار حرمان مکن و به ناامیدى و زیان دچار مساز، اى شنواى دعا، اى مهربانترین مهربانان.
علامه مجلسی در بحار فرموده که من این مناجات را یافتم مروی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام در کتب بعضی اصحاب رضوان الله علیهم؛
متن و ترجمه:
إِلَهِی لَیْسَ لِی وَسِیلَةٌ إِلَیْکَ إِلا عَوَاطِفُ رَأْفَتِکَ وَ لا لِی ذَرِیعَةٌ إِلَیْکَ إِلا عَوَارِفُ رَحْمَتِکَ
خدایا به پیشگاهت وسیله اى جز عواطف مهرت ندارم، و به درگاهت دست آویزى جز آنچه از رحمتت شناخته شده
وَ شَفَاعَةُ نَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ وَ مُنْقِذِ الْأُمَّةِ مِنَ الْغُمَّةِ
و جز شفاعت پیامبرت پیامبر رحمت رهایى بخش امت از رنج و ناراحتى ندارم،
فَاجْعَلْهُمَا لِی سَبَبا إِلَى نَیْلِ غُفْرَانِکَ وَ صَیِّرْهُمَا لِی وُصْلَةً إِلَى الْفَوْزِ بِرِضْوَانِکَ
خدایا! این دو وسیله را براى من سبب رسیدن به آمرزشت قرار ده، و آن دو را رابطه اى براى دستیابى به خشنودیت بگردان،
وَ قَدْ حَلَّ رَجَائِی بِحَرَمِ کَرَمِکَ وَ حَطَّ طَمَعِی بِفِنَاءِ جُودِکَ
همانا امیدم به حریم کرمت فرود آمده، و مرکب طمعم به آستانه جودت بار انداخته است،
فَحَقِّقْ فِیکَ أَمَلِی وَ اخْتِمْ بِالْخَیْرِ عَمَلِی وَ اجْعَلْنِی مِنْ صَفْوَتِکَ
پس درباره خودت آرزویم را محقّق ساز، و کارم را به خیر پایان ده، و مرا از آن برگزیدگانى قرار ده
الَّذِینَ أَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَةَ جَنَّتِکَ وَ بَوَّأْتَهُمْ دَارَ کَرَامَتِکَ،
که در در میان بهشت قرارشان دادى و خانه کرامتت را در اختیارشان گذاردى
وَ أَقْرَرْتَ أَعْیُنَهُمْ بِالنَّظَرِ إِلَیْکَ یَوْمَ لِقَائِکَ وَ أَوْرَثْتَهُمْ مَنَازِلَ الصِّدْقِ فِی جِوَارِکَ
و دیده آنان را در روز قیامت با نگاه به سوى جمال خویش روشن نمودى، و جایگاه راستى را در جوارت به آنان واگذار نمودى،
یَا مَنْ لا یَفِدُ الْوَافِدُونَ عَلَى أَکْرَمَ مِنْهُ وَ لا یَجِدُ الْقَاصِدُونَ أَرْحَمَ مِنْهُ
اى آنکه باریافتگان بر کریمتر از او بار نیابند، و قصدکنندگان مهربان تر از او را نیابند،
یَا خَیْرَ مَنْ خَلا بِهِ وَحِیدٌ وَ یَا أَعْطَفَ مَنْ أَوَى إِلَیْهِ طَرِیدٌ
اى بهترین کسى که شخص تنها با او خلوت کند، و اى مهربانترین کسى که انسان رانده به جانب او روى آورده،
إِلَى سَعَةِ عَفْوِکَ مَدَدْتُ یَدِی وَ بِذَیْلِ کَرَمِکَ أَعْلَقْتُ کَفِّی
به سوى گستردگى عفوت دست گدایى دراز کردم، و به دامن کرمت چنگ آویختم،
فَلا تُولِنِی الْحِرْمَانَ وَ لا تُبْلِنِی بِالْخَیْبَةِ وَ الْخُسْرَانِ یَا سَمِیعَ الدُّعَاءِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
مرا سزاوار حرمان مکن و به ناامیدى و زیان دچار مساز، اى شنواى دعا، اى مهربانترین مهربانان.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان