شب چهارم محرم، مجید بنی فاطمه

دست ما نیست گرفتار تو هستیم حسین از ازل تا به ابد زار تو هستیم حسین هیچ کس غیر تو ما را به خدا راه نداد ما پناهنده به دربار تو هستیم حسین تو نبودی همگی اهل جهنم بودیم تا خود حشر بدهکار تو هستیم حسین ما که هسیتم فقط آدم تو ای ارباب ما هواخواه و هوادار تو هستیم حسین کاسه چشم من از شوق تو لبریز شده پر شدیم از تو و سرشار تو هستیم حسین اولین گریه کن و مرثیه خوانت زهراست ما فقط گرمی بازار تو هستیم حسین مادرت دست مرا دست تو داده، خواهی یا نخواهی همه سربار تو هستیم حسین

رخصت بده دو طفل خودم را فدا کنم این فیض رو سپید شدن رو ز من مگیر هم دختر شهیدم و هم خواهر شهید این مادر شهید شدن را ز من مگیر باید عزیز را به فدای عزیز کرد در خیمه غیر این دو عزیزی نداشتم غیر از دو طفل خود که به قربان تو کنم در خیمه ام برای تو چیزی نداشتم بیهوده میزنند همه لاف عاشقی کس نیست عاشق به مانند زینبت ای هست و نیستم به فدای تو یاحسین ناقابل است جان دو فرزند زینبت خوش بخت خواهری که تو باشی برادرش تا سایه تو هست دگر غم نمی خورد فرزند اگه چه همه دنیای مادر است دنیای بی تو هیچ به دردم نمی خورد از هر چهارسو به تو شمشیر می زنند باید برای خود سپری دست و پا کنی از خیمه ام دو تا سپر آورده ام حسین باید که هر دو تا پسرم را فدا کنی سخت است دست و پا زدن بچه های من اما فدای طفل رباب وسکینه ات سخت آن بود که داخل گودال بنگرم خنجر به دست شمر نشسته به سینه ات

پسرهام فدای علی اصغر تو نبینم غمت رو فدای سر تو آه داداش غم نخور خدا یک دم از من نگیره تو رو یا حسین جون من پسرهام که رفتند تو دیگه نرو خوبه که رفتن و نمی بینن آتیش رو چادرو وای نمی بینن این صورت ها و گوش های از خون پرو خود من فدات شم که تو زنده باشی بمیرم نبینم که شرمنده باشی سایه رو سرم تویی که همه هستی خواهری جون من رو بگیر نگن که برادر تو بی لشکری ساعت دیگه ای می بینم که رو خاکی و بی سری بین اون قتله گاه نمی مونه انگشت و انگشتری حسین جان حسین

اهل البکاء هان العزا نوحوا علی سلطان کربلا یا حسین کشتی نجات یا حسین جانم بفدات ای تشنه فرات نعم الحبیب شیب الخضیب خد التریب ای کشته غریب یا حسین کشتی نجات یا حسین جانم به فدات ای تشنه فرات

نوبت غم می شود تکیه علم می شود خانه دل های ما مثل حرم می شود هُرم حرارت داغ عزای تو در رگ و خونم حسین مثل زهیر و جُناده و عابس گرم جنونم حسین شیرین تر از جان منی حب الحسین اجننی با دل و جان آمدیم سینه زنان آمدیم مثل حبیب و وهب پیر و جوان آمدیم چایی روضه و خاک حسینیه زنده کند مرده را گریه برای تو می کند احیا هر دل افسرده را تاب و تب سینه زنی حب الحسین اجننی بر در تو خادمم عبد بنی هاشمم محو علی اکبر و دلشده قاسمم آمده ام که به رحمت واسعه عرض ارادت کنم در یم گریه گریه کنانت غسل شهادت کنم در موج خون بت شکنی حب الحسین اجننی

دلشوره دارم ببین بی تاب و بی طاقتم نزار از دست بره این آخرین فرصتم این حال منو فقط یه خواهر می دونه منو ردم نکن نگاه زینب بارونه بزار برن میدون عزیز برادرم بشن مث اکبر مدافع حرم منم دل دارم منم دل دارم منم یه مادرم دل و دلدارم دل و دلدارم عزیز برادرم قربانی دارم حسین، ابراهیم کربلام فدای غربت چشای تو بچه هام سهمم توی این منا کمه خوب می دونم بزار برن حسین منم تو خیمه می مونم رو مو زمین نزار عزیز برادرم چیزی نمونده تا اسارت حرم منم دل دارم منم دل دارم منم یه مادرم دل و دلدارم دل و دلدارم عزیز برادرم ما سربازای توییم پای عشقت جون به کف بزا سر بلند بشیم پیش شاه نجف ما شیر نر زینب و از نسل یاسیم فدایی تو و شاگرد رزم عباسیم نزار توی خیمه ما نا امید بشیم باید بریم میدون تا رو سفید بشیم فقط لب تر کن فقط لب تر کن برات شهید بشیم دل و دلدارم دل و دلدارم عزیز برادرم

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خدای حسین و فدیناه بذبح عظیم به پا شد عزای حسین نام حسین آمد عالم یک صدا شد نام حسین آمد اینجا کربلا شد می جوشد از زمین خون خدا حسین ما عاشق توییم لبیک یا حسین بسم الله الرحمن الرحیم سلام ای امیرم حسین تو اجازه بدهی پای تو بخونم بمیرم حسین بر من نگاهی کن من عمره دلداده بر دامن لطفت یک عاشق افتاده در دل هوای خون بر لب نوا حسین نعم الامیر من لبیک یا حسین بسم الله الرحمن الرحیم منم عاشق دیگرت پسر زینب کبری منم فدای علی اکبرت نامم محمد شد ای جان پیغمبر قربانی عشقم نذری به یک خواهر در بین خون زنم نامت صدا حسین نعم الامیر من لبیک یا حسین

آمدم بر آستانت سر نهم سامان بگیرم دل دهم دلبر بیابم جان دهم جانان بگیرم آمدم پایت ببوسم تا مگر دستم بگیری آمدم دردم بگویم از کفت درمان بگیرم حر آزادم و لیکن بنده این خاندانم در ردیف بندگانت گر توان عنوان بگیرم ای حسین ای آنکه سبط رحمة للعالمینی رخصتی که از تو جواز رحمت رحمان بگیرم میهمان بودی و اول من به رویت راه بستم چون نداستم نباید راه بر مهمان بگیرم خستم از این راه بستم چون دل اهل حرم را آمدم شاید رضایت نامه از زهرا بگیرم آمدم با جان نثاری زینبت را شاد سازم تا که از زهرا به محشر سرخط غفران بگیرم دست رد بر سینه ام نگذار و بگذر از خطایم تا به راهت سینه را در معرض پیکان بگیرم

سایه تو روی سرمه خونه امیدم حرمه این حسین حسینی که میگم صدقه سر مادرمه با این که من دل تو رو شکستم دروغ نگفتم عاشق تو هستم گرفته دست تو همیشه دستم اربابم... تو باشی توی زندگیم بسمه سلاممو علیک بگی بسمه یا اباعبدالله یا اباعبدالله ای دلیل عاشق شدنم افتخارمه سینه زدن تنها آرزوم اینه بشه پیرهن سیاهم کفنم گفتی به من با همه مرامت حسینی شو دنیا می شه به کامت جوانیمون فدای پیرغلامت اربابم با این که من دل تو رو شکستم دروغ نگم من عاشق تو هستم گرفته دست تو همیشه دستم اربابم... تو باشی زندگی بسمه سلامم و علیک بگی بسمه همین که غیرتی شدم بسمه یه بچه هیئتی شدم بسمه یا اباعبدالله

ما را کشانده اند به میخانه حسین تا مستمان کنند ز پیمانه حسین پروا نمی کنیم از آتش، حسین هست آتش حرام گشته به پروانه حسین دست تو سرپرستی ما را سپرده اند ما را گذاشتند در خانه حسین ?حب الحسین اجننی? ای عاقلان شهر یعنی شدیم ما همه دیوانه حسین نام رقیه است که "باب الحسین" ماست سوگند می خوریم به دردانه حسین جان همان سه ساله مرا کربلا ببر با بچه های هیئت ریحانه حسین

به دل هوای حرم به لب نوای حسین مسیر ما می رسد به کربلای حسین به عشق ارباب بگو بسم الله بگو صلی الله علیک یا اباعبدالله السلام علیک یا شاه عطشان من حسین فریادم تا پایان عمر جان من حسین آقام آقام آقام حسین خسته راه اومدم، آه توانم بده ای که مرا خوانده ای راه نشانم بده به عشق ارباب بگو بسم الله بگو صلی الله علیک یا اباعبدالله تا وقتی که زندم حسین از عشقت دل نمی کنم تا باشه خون توی رگم سینه می زنم سینه می زنم آقام آقام آقام حسین

باشه امانت پیش تو این اشک چشمامو سینه زنی هامو دلم خوشه من هم می بینم آقامو به کی قسم بدم تو رو اون آخر کاری وقت گرفتاری یادت نره ارباب یه نوکری داری آره بعد مردنم چی میشه خودت بیای کنارم جای این شبا بیا شب جمعه ها سر مزارم چشم امیدم به کرم اربابه روی چشام جای قدم اربابه منو ببر پیش خودت دیگه نمی تونم مث یه ویرونم بزار که آروم شه دل پریشونم دل منو بخر ازم که مونده رو دستم این دل وابستم چیزی ندارم جز این نفس خستم هر کسی دلش شکست بیشتر از همه برات عزیزه میدونی چند دفعه تو نذاشتی آبروم بریزه الهی که سایت روی سرم باشه قرار ما هم باز دم حرم باشه چشم امیدم به کرم اربابه خودت که دیدی هر دفعه وقتی زمین خوردم اسمتو آوردم تو آبرو دادی من آبرو بردم یه خواهشی داره ازت چشای پر ابرم سر اومده صبرم برس به دادم تو تاریکی قبرم آخه غیر تو مگه کی میاد سراغ بی پناها همه میرن و خودت می مونی برای رو سیاها دار و ندارم رو به تو بدهکارم خیلی بدم اما خیلی دوست دارم چشم امیدم به کرم اربابه روی چشام جای قدم اربابه