شهادت امام حسن مجتبی (ع) 1403 - محمدحسین پویانفر

اولین دلبند زهرا یامعزالمومنین/السلام ای جان طاها یامعزالمومنین/ای سکوتت حین غوغا یامعزالمومنین/ای سپه سالار مولا یامعزالمومنین/اولین شاکرد و شاگرد اول حیدر حسن/شیر بی تکرار زهرا یک تنه لشکر حسن/کی ببیند این جهان مانند سردار جمل/سرور آزادگان در بند سردار جمل /ذکر یازهرا است بر سربند سردار جمل/وای از آن دم که شود غرنده سردار جمل/عرصه را از خون بدخواهان لبالب می کند/روز اُمُ الناکثین ها را حسن شب می کند/پرچمش ساییده سر بر آسمان ها مجتبی /هست در فردوس آقای جوان ها مجتبی/بر غریب و آشنا داده است نان ها مجتبی/مهربانی کرده با نامهربان ها مجتبی/سید ما با جُزامی هم رفاقت می کند/چون خدایش بر همه عالم محبت می کند/مجتبایی ها به جز خوبان دوران نیستند/مجتبایی‌ها که از چیزی هراسان نیستند/دل پریشان‌های این آقا پریشان نیستند/گریه کن هایش قیامت دیده گریان نیستند/اجرتان ای سینه زن‌های حسن جان با حسین/میدهد محشر جواب این حسن‌ها را حسین /سینه‌ی از داغ زهرا شعله ور ، یعنی حسن/از حسین و مرتضی مظلوم تر یعنی حسن /سال‌ها مانوس با آه جگر یعنی حسن/بی قرار کوچه و دیوار و در یعنی حسن /ای شهید زنده‌ی آن کوچه‌ی بی مادری/در بنی الزهرا تو آقا از همه تنها‌‌تری /بشکند دست تو ای ظالم چه آوردی سرش/نوجوان پیرمردی شد عصای مادرش/خواب بود ای کاش این صحنه، نمیشد باورش/وای از سنگینی ِ دستی که رد شد از سرش/گاه گوید فاطمه ، گاهی حسن روح الامین /وای اگر پیش پسر ، مادر بیفتد بر زمین /آه آقای غریب ما چه‌ ها آمد سرت/خون بگرید از غم مظلومی تو مادرت/کشت ما را خط به خط ِ عمر ِ گریه آورت/قتلگاهت خانه‌ی تو ، قاتلت شد همسرت/وای من از تو چه قدر این قوم کینه داشتند/که میان خانه‌ات هم راحتت نگذاشتند/ذکر زهرا یا بُنیَّ ، آسمان‌ها سینه زن/من به هر تشییع گریَم یاد تشییعت حسن/کاش میشد که شبانه دفن گردد این بدن/بی کفن، خون گریه کرد از داغت ای خونین کفن/ای حسن جان بر حسینت زندگی دشوار شد/بعد تو انگار دیگر از کفن بیزار شد

قبر امام مجتبی زائر ندارد/مهدی به روی قبر او سر میگذارد/مظلوم حسن‌جان مظلوم حسن‌جان/میگفت و آن آیینه ایزدنمایی/آتش گرفتم سوختم مادر کجایی/مظلوم حسن‌جان مظلوم حسن‌جان/قلب تمام شیعیان سوزد ز داغش/سلام ما بر قبر بی شمع و چراغش /مظلوم حسن‌جان مظلوم حسن‌جان/

حی علی خیرالعمل/ ذکر من از روز ازل/یا حسن یا حسن، یا حسن / و هو الکریم ابن الکریم/و اخ الکریم و جده خیرالانام / و هو الامام ابن الامام /و اخ الامام و حبه خیرالتمام/ یاحسن یاحسن یاحسن یاحسن/و هو الاحبیب ابن الحبیب و اخ الحبیب و عینه شمس الضحا /و هو الطبیب ابن الطبیب و اخ الطبیب و بیته دارالشفا /و هو الامیر ابن الامیر و اخ الامیر و امه خیر النسا /و هو الحسن ابن علی و اخ الحسین و اخته بنت الهدی /یا حسن، یا حسن، یا حسن/

تا نیایی گره از کار بشر وا نشود/درد ما جز به ظهور تو مداوا نشود/الدخیل آقا یابن الزهرا مهدی/منجی کل اهل دنیا مهدی/اربعین یعنی بیعت با صاحب، بیعت با مهدی/لا نجات الا به ظهور الحجه/تا نیایی نرود غم از دل ای نور دو عین /پس بیا تا برویم با تو زیارت حسین/اسم تو شیرین، چون عسل یا مهدی/ذکر من بوده از ازل یا مهدی/می رسم زیر قبه و میخونم /العجل یا مهدی/لا نجات الا به ظهور الحجه/تا نیایی که جهان غرق عدالت نشود/شعر عاشقانه ی، شعر وصالت نشود/ای تمنای هر دل آزاده/این دلم زیر پای تو افتاده/منتظر یعنی هر نفس دلداده، هر قدم آماده/لا نجات الا به ظهور الحجه

ما را به غیر تو مددی نیست یا حسن/عشقی شبیه تو ابدی نیست یا حسن/بهتر ز نام تو سندی نیست یاحسن/از تو غریب‌تر اَحَدی نیست یاحسن/ ای از غریبه‌های دو دنیا غریب‌تر/ای از حسینِ فاطمه حتی غریب‌تر/کریم آل الله یا حسن مجتبی/ آقا تویی که سِبطِ رسول مکرّمی/طعنه شنیدی از همه شهر و پر غمی/در خانه هم نبود تو را یار و همدمی/جعده تو را فروخت به دینار و درهمی/خاکم به سر که گفتن این غم زیاد بود /جعده یزید را به تو ترجیح داده بود /کریم آل الله یا حسن مجتبی

سجده بر این نام چرا واجب است؟/قبله علی ابن ابی طالب است/من سگ کوی نجفش می‌شوم/جمله نگوید که بی صاحب است/تمام لذت عمرم در این است/که مولایم امیرالمونین است/همین است و همین است/فقط حید امیرالمونیین است/تا ابد هر چه خلیفه است به قربان علی/تا ابد هر چه کریم است به قربان حسن