وفات حضرت زینب (س) 1402 - مهدی اکبری

بعد صد سال اگر زنده شوم بار دگر/به جز از نوکری تو نکنم کار دگر/گر بسوزد تن من باز ز خاکستر من/بر نیاید که رود بر در دربار دگر/جز تو دلدار دگر نیست اگر هست حسین/دل نمانده است دهم تا که به دلدار دگر/نیست غیر از تو مرا چشم مپوشی از من/هست هر چند تو را نوکر بسیار دگر/تو بخر هیچ بخر ناز کن اما مسپار/سر بازار مرا دست خریدار دگر/شاعر: سید پوریا هاشمی/***اگر دلواپسِ من بوده ای من بیشتر بودم/میان بستگان خود به تو وابسته تر بودم/رسیده لحظه ی مرگم سراغم را نمیگیری؟!/به شوق دیدنت از صبح هی خیره به در بودم/میان بسترم جان میدهم حالا تک و تنها/منی که لحظه ی جان دادن چندین نفر بودم/نگاه اولم را بین آغوش تو خندیدم/از آن بدو تولد با تو یک جور دگر بودم/نگاه آخرم گودال بودی گریه میکردم/وَ از موی سرِ آشفته ات آشفته تر بودم/هنوزم با مرور خاطراتت جان به لب هستم/سه ساعت زخم خوردی و سه ساعت محتضر بودم/میان التماس من تو را هر کس که آمد زد/چه بر می آمد از این دستِ تنها؟! یک نفر بودم/به ابن سعد رو انداختم آخرسر از غربت/منی که از سخن با یک غریبه بر حذر بودم/به پیش چشم من ده اسب از روی تنت رد شد/تو خونین پیکر و من بیشتر خونین جگر بودم/بهانه تا نگیرند از نبود تو یتیمانت/برای بچه ها هم عمه بودم هم پدر بودم/سوار ناقه ها کردم همینکه دخترانت را/برای محملم دنبال مَحرَم در به در بودم/تویی که شرط ضمن عقد من بودی، خبر داری؟!/که من از کربلا تا شام با که همسفر بودم/تورا با خیزران میزد مرا ساکت کند دشمن/حلالم کن برادر جان برایت دردسر بودمگروه شعر یا مظلوم

بیا ببین حال زینبو /یه سال و نیمه که شدم آواره /خاطره‌ی تلخ رفتنت /هر لحظه برام روی تکراره/میگی نه/هنوزم، تعریفی نداره حال و روزم /هنوزم، وقتی که آب می‌خورم، می‌سوزم /هنوزم، چشم‌مو به پیرهنت می‌دوزم /دلبرم، برادرم /تو رو به چادر زهرا مادرم /مثل اکبرت داداش/دم آخری بیا بالاسرم/آه پناه حالم، خرابه حالم/هنوز شبا من خواب می‌بینم /خواب وداع آخرت رو داداش /چقدر بهت گفتم که حسین /از روی نی مراقب زینب باش/میگی نه/نبودی، ما کجا، محله‌ی یهودی/ نبودی، سنگ‌مون می‌زدن از حسودی /نبودی، که تنم پر شده از کبودی /خنده‌ها، شام بلا/به خدا صد رحمت به کربلا/جلو نیزه‌ی غمت/جمعشون جمع و نگاهشون به ما/ تو قلب من، یک حسینیه‌ست /حس می‌کنم تو رو کنارم داداش/سرم رو، رو زانوهات بذار/ که غیر تو کسی ندارم داداش /میگی نه /عذابه، زندگی بی تو برام عذابه/ عذابه، تو گوشم ضجه‌های ربابه /عذابه، چی برات بگم من از خرابه /از طناب، حال خراب/تو خودت بودی نگم بزم شراب /دخترت ترسیده بود /وقتی که می‌زدنم به انتخاب/آه پناه حالم /خرابه حالم

عالمة غیر معلمه /فهمة غیر مفهمه/ از تو باید گفت دختر علی / روی منبر علی/زینب، زینب/سر میدم به پای تو جان بطلب زینب/دقیقا عین حیدری/ وقتی که میکنی غضب زینب/بی کران زینب/نور آسمان زینب/ ذکر روز و شب صاحب الزمان زینب قهرمان زینب الگوی زنان زینب به ابی انت و امی عمه جان زینب/اون که حب حیدر به سینه داشت / پا جای شخص فاطمه گذاشت/ صاحب عرش کبریا تویی / ناموس خدا تویی/ صاحبم زینب خیلی به نوکری تو طالبم زینب/ من که عمریه /میرسه از حرمت مواجبم زینب/ کوه غم زینب / حافظ علم زینب /بعد عباسه نگهبان حرم زینب /همه دیدن که - هستی با جنم زینب /با علی فاصله داری یه قدم زینب

ای که مرا، خوانده‌ای، یا حسین/می‌خوانمت، از هویدای دل/یا سیدی، تو کجا ما کجا؟/مهر شما، شد هویدای دل/یا داعی‌الله دنیای من/یا شفی‌َالله عقبای من/کار دو دنیا در دستان تو/من به تو محتاجم، آقای من.../

یزید می‌لرزه /ابن مرجانه مثل بید می‌لرزه/شدید می‌لرزه /خطبه‌هاشو هر کی شنید می‌لرزه/عجب اجلالی /دست و پای شمر پلید می‌لرزه/انسیه زینب، زاکیه زینب/خون حیدر تو رگات جاریِ زینب/تو دل شامات خطبه خوندی و/کاخ ظلمو کردی حسینیه زینب/حیدری گفتاری، سخنور قهاری/بعد عباس علی علم رو برمیداری/اونقده باباتی که میشه گفت در وصفت/زینب کبری نه، تو زینب کرّاری/عمه جان یا زینب، عمه جان یا زینب/عوام می‌لرزه/خطبه می‌خونه شهر شام می‌لرزه/چه نطقی داره/پایه‌های منبر مدام می‌لرزه/همه مبهوتن/کوفه داره با یک کلام می‌لرزه/دختر حیدر، محشرِ حیدر/درستو پس میدی محضر حیدر/لحن مولا تو لحن تو پیدا/خطبه‌هات میشه تیر آخر حیدر/با کلامت زینب، علی رو احیا کردی/شال مولا رو دور کمرت می‌بندی/من بنازم به این همه توانایی که/کوفه تا شام چهل تا درِ خیبر کندی

حسین امیر، دست این گدا رو هم بگیر...//حسین آقام، همه میره تو میمونی برام/دیوونه بازیام با رقص علمته /خاطره سازیام با عکس حرمته / بی تو برام آخر غمه حس میکنم ی چیزی کمه/دورم ازت ولی همه ثانیه هاش جلو چشمه /رویای کربلا غوغای کربلا /یادم نمیره یک لحظه شبهای کربلا /سلطان کربلا، با تو قرار من باشه ایوان کربلا/ابا عبدالله، ابا عبدالله، ابا عبدالله، عشق/به سینه می زنم ثابت شه خرابتم/می بینی اشکمو، من جام شرابتم/از روزی که به تو رسیدم/جز خوبی که چیزی ندیدم/زندگیم از کرم توئه، شاهرگمو واسه تو میدم/با معرفت حسین، عشقم فقط حسین/پام وایسادی همیشه ممنونتم حسین/مقبولیت حسین، با شخصیت حسین/تا با توام نمی ترسم از آخرت حسین/ابا عبدالله، ابا عبدالله، ابا عبدالله، عشق

آدم گریه کرده حوا گریه کرده/با سر بریده برا تو یحیی گریه کرده/قطعا از یوسف یعقوب نبی دل میکند/اگه یک بار علی اکبر تو میدیدش/آدمی که سیب خورد و از بهشت بیرون شد/بوی عطر سیب کربلای تو بخشیدش/بنی آدم اعضای یکدیگرند/که در آفرینش همه نوکرند/همه نوکران اباالفضل تو/غلام غلام علی اکبرند/حسین جان حسین جان حسین جان حسین/ .../میگفت تو دل چاه یوسف یا اباالفضل/موسی تا میخواست باشه دریا میگفت یا اباالفضل/نوح اگه از طوفان ها به سلامت میره/بادبان کشتی نوح عَلَم عباسه/توی بدترین شرایطم عموما انبیاء/اسم اعظمی که میگن قسم عباسه/به نام خداوند جان آفرین/خدای اباالفضل ام البنین/کسی شک داره معجزه میکنه/یه امسال بلند شه بیاد اربعین/اباالفضل اباالفضل اباالفضل ...