ولادت امام علی (ع) 1403 - محمود کریمی

سرود - دل بی‌قرار دارم؛ سر باب دار دارم هوس انار دارم؛ طلب از نگار دارم لب سرخ و آبداری شب سور و سات آمد؛ شب انبساط آمد شب التفات آمد؛ شب مسئلات آمد شب عشق و بوسه‌کاری شب عشق بی‌کرانه؛ شب شعر عاشقانه شب شور بی‌بهانه؛ شب مستی و ترانه شب عاشقانه خواندن شب بی‌قراری آمد؛ برکات جاری آمد اجل خماری آمد؛ شب می‌گساری آمد شب شاعرانه خواندن چه هوای دل‌پذیری‌! چه بهار بی‌نظیری چه دل بهانه‌گیری! چه خوش‌است زخم تیری ز کمان تک‌سواری چه دلاور دلیری؛ چه نگار چشم‌گیری چه خوش است این اسیری و چه خوش‌تر این‌که شیری برود پی شکاری رجب‌المرجّب است و خم می, لباب است و رطب و لب و شب است و شب شور یاربّ است و لحظات استجابت دم پرشعف بگیر و طربی ز دف بگیر و سر خود به کف بگیر و طرف نجف بگیر و بطلب! دهد شرابت سبب نجات آمد؛ نفس حیات آمد پل ارتباط آمد؛ شه ممکنات آمد چه دلیل دل‌ربایی چه بشارت بشیری؛ چه نذیر بی‌نظیری چه مراعات نظیری؛ چه شهی، عجب وزیری به جلال کبریایی برو سوی طور سینا؛ بطلب نگاه امّا أرنی مگو چو موسی؛ که نیارزد این تمنّا به جواب لَن تَرانی دم یاعلی بخوان و برو سمت آسمان و به هوای او بمان و دل خسته را بخوان و برهان ز سر، گرانی چه شکوه لایزالیچه؛ جمیل ذوالجلالی چه جمالی و کمالی؛ چه کرامت زلالی چه امیر دل‌گشایی منشین خراب و غمگین؛ دل خود ز غیر برچین برو ای گدای مسکین، سر راه شاه بنشین به بهانه‌ی گدایی بگو ای شه گرامی! نگران خاصّ و عامّی به تبسّم سلامی، به عنایت پیامی برسان به عرش ما را اگر عاشق نگاهی؛ ز جگر برآر آهی بطلب هر آن‌چه خواهی؛ که نگین پادشاهی دهد از کرم، گدا را علی ای همای رحمت؛ نفس رهای رحمت دم دل‌ربای رحمت؛ همه‌ی صدای رحمت تو چه آیتی خدا را شبی ای مه یگانه، بگذار روی شانه سر سائل شبانه، بنواز دل‌برانه دل بی‌قرارها را

مدح - ای دو جهان، طور تجلاّی تو گنج خداوند، تولاّی تو أرض و سماء، خاک کف پای تو روی خدا، روی دل‌آرای تو روح دو پهلوی نبی، همسرت بیت خدا، زادگه مادرت وجه خدا! جان پیمبر، تویی فاتح میدان پیمبر، تویی باغ و گلستان پیمبر، تویی تمام قرآن پیمبر، تویی فوق همه خلق و همانند خلق عبد خداوند و خداوند خلق روح مسیحا ز دم کیست؟! تو وجود، زیر علم کیست؟! تو قلب محمّد، حرم کیست؟! تو بر سر دوشش قدم کیست؟! تو قوام اسلام تویی؛ یاعلی تمام اسلام تویی؛ یاعلی تیغ تو بشکست چو در کارزار داد خداوند تو را ذوالفقار بین زمین و آسمان آشکار گفت امین وحی پروردگار سلام حق باد به مولا علی نیست جوان‌مردی الّا علی شیرخدا؛ شیرپیمبر، علی‌ست بازو و شمشیر پیمبر، علی‌ست دین جهان‌گیر پیمبر، علی‌ست تمام تفسیر پیمبر، علی‌ست آی همه فراریان اُحُد! اُحُد به شمشیر علی، فتح شد کیست علی؟! به خلق عالم، امیر کیست علی؟! ولیّ حیّ قدیر کیست علی؟! امام پیش از غدیر کیست علی؟! رفیق پیر فقیر علی که لحم و دم پیغمبر است فاتح بَدر و اُحد و خیبر است تو از سخن فراتری؛ یاعلی تو فوق وهم و باوری؛ یاعلی تو هستی پیمبری؛ یاعلی تو حیدری؛ تو حیدری؛ یاعلی تو گوهر ناب یم خلقتی تو ناشناس عالم خلقتی حجّت ما بر همگان تمام است غصب خلافت علی، حرام است علی فقط صاحب این مقام است علی علی علی علی امام است قسم به قرآن به پیمبر به آل شهادتین از تو گرفته کمال بهشت دور تو زند بال‌بال درک من و شأن تو، امری محال ستاره محو اشک شب‌های تو بوسه‌زده دعا به لب‌های تو روز ازل، محفل ما بود و تو حاصل ناقابل ما بود و تو لحظه‌ی خلقت، گل ما بود و تو پیش‌تر از ما، دل ما بود و تو حال اگر مغز و یا پوستیم هرچه که هستیم، علی دوستیم

سرود - یکی بود، همون یکی بود یکی نبود، همون یکی بود غیر خدای مهربون هیچ‌کی نبود؛ همون یکی بود تو معنی وجودی؛ تو شاهد شهودی به گفته‌ی پیمبر، همون یکی تو بودی اُشهدُ بالله علی وجه‌الله اُشهدُ بالله علی اسدالله اُشهدُ بالله علی حق حق حق علی ولی‌الله من توو سایه‌ی تاک ضریح تو نشستم پیرم که بشم توو کودکستان تو هستم تشنه‌لب به آب می‌رسه بگی سلام، جواب می‌رسه به داد ما خاکیا کی غیرابوتراب می‌رسه؟! حالت اگه خرابه، دلت توو تب‌وتابه خودت خودتو خاک کن؛ علی ابوترابه اُشهدُ بالله علی عین‌الله اُشهدُ بالله علی اُذُن‌الله اُشهدُ بالله علی حق حق حق علی ولی‌الله من با صدگره، زلفمو به ریشه‌ی قالیای ایوون تو بستم پیرم که بشم، توو کودکستان تو هستم دُرّی و صدف نجفه واسه زمین، شرف نجفه نشونه‌ی دل‌تنگیام زمزمه‌ی نجف نجفه میگن آدم و نوحن یه‌گوشه‌ی ضریحش میده شراب عرشو، یه‌خوشه‌ی ضریحش اُشهدُ بالله علی باب‌الله اُشهدُ بالله علی روح‌الله اُشهدُ بالله علی حق حق حق علی ولی‌الله من توو زندگیم هر بتیو با مدد اسم قشنگ تو شکستم پیرم که بشم، توو کودکستان تو هستم

سرود - حمداً لله الّذی هدانا وله الشّکر علی ما اولانا علی علی علی علی مولانا مجنون منم و لیلا تو لا عشق لنا الّا تو مستونه تورو می‌خونم مرگ و زندگیم با تو قاضی القضاته علی؛ میزان الصلاته علی حسن حسناته علی؛ صوم و صلواته علی یک قطره ترنم از لبت، آب حیاته علی حمداً لله الّذی اکرمنا به ولایت و حبّ تو ای جانا علی علی علی علی مولانا حیدر هو سرّ الاسرار حیدر هو برّ الابرار ای صاحب ذوالفقار علی یا غالب غیر فرّار نور نیّرینی علی؛ شمس مشرقینی علی جان عالمینی علی؛ تو ضیاءالعینی علی تو امیر مؤمنین و تو اباالحسینی علی حمداً لله الّذی بارکنا که علی شد هم دین و هم دنیانا علی علی علی علی مولانا یا قاهر و غالب! حیدر یا صادق و صاحب! حیدر سرسلسله‌ی نور، علی یابن ابی‌طالب! حیدر نور فوق نوره علی؛ جلوه‌های طوره علی شهد شعر و شوره علی؛ آمر اموره علی صاحب میخونه با ضریح انگوره علی