هشتم محرم 1403 - میثم مطیعی

روضه - پدر آرامش دنیا، پدر فرزند أعطینا پدر خون خدا اما، پسر مجنون پسر لیلا به کم قانع نبود اکبر، لبالب گشت از دلبر به یکدیگر رسید آخر، لب رود و لب دریا پسر دور از پدر می‌شد، مهیّای خطر می‌شد پدر هی پیرتر می‌شد، پسر می‌بُرد دلها را در این آشوب طوفانی، مسلمانان مسلمانی مبادا اینکه قرآنی بیفتد زیر دست و پا پسر زخمی، پدر افتاد، پسر در خون، پدر جان داد پسر ناله، پدر فریاد، میان هلهله، غوغا پسر از زخم آکنده، پسر هر سو پراکنده پدر چون مرغ پرکنده، از این صحرا به آن صحرا که دیده این‌چنین گیسو چنین زخمی شود پهلو؟ و خاک‌آلوده‌تر از او به غیر از چادر زهرا شاعر : سید حمید رضا برقعی

زمزمه - حس میکنم کنارمی پیدات نمیکنم علی کم دیگه دست و پا بزن بازم منو صدا بزن ماه رشیدم گریه م گرفته از این تنِ درهم شده دلشوره دارم میگم مبادا چیزی از این تن کم شده غم کرده پیرم ایکاش بمیرم میشه که پاشی اکبرم میخنده دشمن با گریه‌ی من میشه که پاشی اکبرم بابا کنارت، داره میمیره آروم جونم، اکبرم پهلوت شبیه مادره فرق‌ت شبیه حیدره آخر دم غروب منم چندپاره میشه این تنم وقتی که مرکب رفت سمت دشمن جون دادم اینجا بی‌صدا با تو چه کردن چیزی نمونده از اون قد رعنا چرا؟ پاشو عزیزم پاشو علی جان شد سهم بابا چشمِ تر عمه رسیده بالاسر تو دشمن نگاش شد خیره‌تر بابا کنارت داره میمیره آروم جونم اکبرم شاعر : رضا یزدانی

مقتل

زمزمه - ماییم و ماجرای تو دنبال رد پای تو پای پیاده اومدیم از دور میاد صدای تو گاهی رو نیزه قرآن می‌خونی ای تشنه کام کربلا گاهی به زوار میگی با لبخند اهلا و سهلا، مرحبا آروم جونم، ای مهربونم آقای خوبم یا حسین تا آخر عمر، با تو می مونم آقای خوبم یا حسین شاعر : مهدی زنگنه

نوحه سنتی - ای صفای قلب زارم هر چه دارم از تو دارم تا قیامت ای رضا جان سر ز خاکت بر ندارم منم خاک درت غلام و نوکرت مران از در مرا به جان مادرت علی موسی الرضا ... از ازل رزق دل من، گریه در صحن رضا شد مشرق قلبم خراسان، نور جانم کربلا شد بهارم مشهد و قرارم کربلاست برات اربعین، به دستان رضاست علی موسی الرضا ... بر در باب الجوادش روضه‌ اکبر بخوانیم پیش سقاخانه‌ی او از علی اصغر بخوانیم همه دل داده ایم، به مشهد از قدیم مگر ما بی رضا، حسینی می‌شدیم؟ علی موسی الرضا

زمینه - مرد قهرمانم علی حیدر جوانم علی قربون قد و قامتت ای جان من جانم علی اشبه الناس ِ به رسول الله داره میره یه تنه به میدون بین لشگر چه خبره انگار لرزه افتاده به تن میدون بازم رجز - بخون بگو حیدر حیدر با شور بی - امون بگو حیدر حیدر با لهجه ی - اذون بگو حیدر حیدر علی علی علی علی حیدر حیدر ای عصای دستم علی رفتی و شکستم علی باورم نمیشه که تو رفتی و من هستم علی ای امون از حکایت دنیا ای دریغ از سلاله ی زهرا پیش جسمت شده تماشایی حال و روز یه پدر تنها ذبیح کربلای من ای وای ای وای بازم پاشو به پای من ای وای وای اذون بگو برای من ای وای ای وای فقطعوه بالسیوف اربا اربا شاعر : مهدی زنگنه

واحد - نوای زمین و زمان: یا حسین سرود دل عاشقان: یا حسین همه هم‌زبان و همه هم‌وطن وطن: کربلا و زبان: یا حسین نوای زمین و زمان: یا حسین آتشم زد لحن مظلوم صدایت می‌درخشد کهکشان زخم‌هایت عاشقم کرد کربلایت نفس نفس برای غربت تو نوحه خوانده‌ام قدم قدم دل شکسته را به کربلا رسانده‌ام در این جهان فقط عشق تو چنین بر دلم نشست قبول این دلم نشد لایقت ولی عاشقت که هست یارم دلدارم، جانم جانانم، عشقم ایمانم، ای دلخواهم با هل من ناصر، شد جانم زائر، هم‌پای جابر، در این راهم ذکرم یا مهدی، عهدم با مهدی، آیم تا مهدی، دستم گیرد شور این لشکر، عشق این دلبر، بانگ یاحیدر، عالم گیرد نوای زمین و زمان: یا حسین سرود دل عاشقان: یا حسین همه هم‌زبان و همه هم‌وطن وطن: کربلا و زبان: یا حسین نوای زمین و زمان: یا حسین یک طرف ماه یک طرف شمس حسین است این خیابان مسجد ذو قبلتین است ذکر عباس یا حسین است ببین دلم به عطر تربت تو زنده می‌شود من آمدم کسی که آمد، از حرم نمی‌رود نیازم تویی نمازم تویی قیامم تویی حسین قنوتم تویی سلامم تویی امامم تویی حسین من هم موجی از دریای عشقم، شیدای عشقم یابن‌الزهرا من هم مجنون صحرای عشقم، رسوای عشقم یابن‌الزهرا چشمم گریانت،دل سرگردانت، جانم حیرانت یابن‌الزهرا می‌خواهم باشم،مثل یارانت، مرد میدانت، یابن‌الزهرا نوای زمین و زمان: یا حسین سرود دل عاشقان: یا حسین همه هم‌زبان و همه هم‌وطن وطن: کربلا و زبان: یا حسین نوای زمین و زمان: یا حسین شاعر : دکتر محمدمهدی سیار

واحد - عاشقان کربلا راهی شوید در ولای او هواللهی شوید گل کنید از چهره گلگون او صبغة‌الله است رنگ خون او سالکان را هفتمین منزل «رضا»ست سر نهادن پیش شمشیر قضاست خوب و بد، سود و زیان زآن سو بوَد هر چه از آن سو بوَد نیکو بوَد نسیت سویی در جهان جز سوی او رو به هر سو کن، فثمّ وجهه نیست دستی در جهان جز دست دوست داده را بر دیده نِه، کز دست اوست از امامِ صادق این دارم به لب: ای عجب از کار مؤمن ای عجب! پیکر او را به مقراض بلا ذره ذره گر کنند از هم جدا ور شود فرمانروای شرق و غرب در کف او گنج‌های شرق و غرب این شود یا آن شود خیرش در اوست چه بلا، چه عافیت، هر دو نکوست هر چه پیش آید به هر روز و شبش «کله خیر» است هر دم بر لبش بشره فی وجهه‌ی، زیباست او حزنه فی قلبه‌ی، دریاست او صبحدم شو! چین ز پیشانی گشا هرنفس گل کن به لبخند رضا مثل ابراهیم بی چون و چرا تیغ بر کف با پسر، سوی منا ای شگفتا او، شگفتا این پسر: منت تیغ تو را دارم پدر! شک نکن، هم دل ببر، هم سر ز من مگذر از فرمان حق، بگذر ز من سردی چاقو به رگ‌هایش نشست شبنمی بر روی زیبایش نشست کند شد چاقو و رست آن جان پاک از دل این آزمون سهمناک این نبود اما بلا را انتها ای امان از ابتلای کربلا عید قربان است و غوغای حسین سرسپردن در تولای حسین اوج این منزل، وداع اصغر است صبر مولا در وداع اکبر است آن چنان تسلیم شد آنجا حسین این ندا آمد که صبرا یا حسین شاعر : دکتر محمدمهدی سیار

مظلوم حسین

روضه پایانی - هزار بار شنیدیم ، ذوالجناح تو آمد ولی چه می شود این بار، بی سوار نیاید مباد آنکه بیاید عطش به کشتن طفلان مباد آنکه عمویی سرقرار نیاید بدا به آتش اگر راه خیمه ی تو بگیرد بدا به آب اگر با لبت کنار نیاید خدا کند که بمیریم و باز آخر مقتل سه شعبه جانب آن طفل شیرخوار نیاید خدا کند که بمیریم و باز زینب کبری به سوی مقتل تو از دل غبار نیاید بس است رنج اسیری، بس است درد یتیمی کنار قافله ای کاش، نیزه دار نیاید شاعر: میلاد عرفان پور

مقتل