شهادت حضرت رقیه (س)، شب پنجم صفر 1403 - حنیف طاهری

روضه - دخترکش می نخوان بزرگ خواتین باب حوائج بهین عزیزه داور مایه آرامش حسین سکینه بهر سکینه ست او مونس و خواهر ای که بود ارتقا زاده نامت ای مترقی ترین حقیقت باور جمله پویندگان راه ترقی مشق رقیه نوشتند به دفتر جده تو کوثر کتاب پیمبر ای به کتاب حسین سوره کوثر شب که تو سجاده پدر بگشایی صبح دمد او ز سجده برنشکد سر بوی گل از جانماز کوچکت آید باغ بهشت از نماز توست معطر وقت قنوتت به شوق دیدن زهرا از پس پرده کشند اهل حرم سر فاطمه را با نبی بکش تو به تصویر چند قدم همقدم شو با علی اکبر خنده بزن تا شود بهار شکوفا دیده گشا تا شود بهشت مصور شیر خدا خفته بین بیشه مژگانت موج به چشمت زند صلابت حیدر تیغ دو ابرو بکش به هم که ز هیبت فتح کنی بی نبرد قلعه خیبر ...

روضه

زمینه - کار خدا رو ببین چی شده از آسمون ماه اومده رو زمین یه حکمتی داشته که منو تا اینجا رسوند از روضه گودال یه چیزایی شنیدم بهتر که ندیدم اسبا که رسیدن یه صدایی شنیدم بهتر که ندیدم من الذی ایتمنی بگو چرا پس بی کفنی من الذی ایتمنی چرا با من حرف نمی زنی تا حالا کجا بودی شنیدم از عمه ها که پیش خدا بودی حالا که می بینمت گله ندارم ولی تا حالا کجا بودی از کربلا تا شام یه ماهه چی کشیدم بهتر که ندیدی رو خار بیابون پا برهنه دویدم بهتر که ندیدی من الذی ایتمنی چرا سکوتو نمی شکنی من الذی ایتمنی چرا با من حرف نمی زنی چه بی خبر اومدی به دیدن بچه ها آخر سر اومدی چی به سرت اومده سر روی نیزه ها چه بی خبر اومدی کاش سر نگفته همیشه واسه دنیا سربسته بمونه راز چادر من و لب خونی بابا سربسته بمونه من الذی ایتمنی چه خوبه تو آغوش منی من الذی ایتمنی چرا با من حرف نمی زنی