شب اول صفر 1403 - حنیف طاهری

روضه - به شب در دیر خود خورشید می دید از آن ابرو هلال عید می دید رخش از برگ گل شاداب تر بود لبش از لعل و در آبدارتر بود گل بی خار باغ عشق را جست گلاب آورد و آن گلچهره را شست تو ای ناقوس شو سر تا به پا گوش کزین لب ها کنی بانگ خدا گوش مبدل بر یقین تردید گردید دگر تسلیس من توحید گردید به انجیل آنچه از عیسی شنیدم شنیدن های خود یکجا بدیدم دلم هر آشنا را غیر دارد شرف بر کعبه امشب دیر دارد من امشب طالعی مسعود دارم ز یک سودا دو عالم سود دارم کسی پرسودتر از خود ندیدم کلافی دادم و یوسف خریدم ازین سر در سرم افتاده شوری سلیمانی شده مهمان موری دو چشم او هزاران راز دارد دمش عیسی صفت اعجاز دارد مرا مشمول لطفش دادگر دید که طاعاتم برش مقبول گردید ز اشک شوق کسب آبرو کرد زبان بگشود و با سر گفتگو کرد ...

زمینه - ذبیح سر بریده خوش اومدی به دِیرَم با دیدنِ سر تو من عاقبت بخیرم در و دیوار یه صلیب خونبار همه با هم روضه میخونن کل عالم آسیه و مریم همه با هم روضه میخونن وای وای وای مسیح بی صلیب اومده که عطر و بوی سیب اومده یه مادرِ غریب اومده شنیدم از غبارِ یه راه دور رسیدی محاسنت میگن از کنج تنور رسیدی دلِ بی تاب صلیبِ تو محراب همه با هم روضه میخونن شمع فانوس با صدای ناقوس همه با هم روضه میخونن وای وای وای تجلی خدا اومده شمیم ایلیا اومده شهیدِ کربلا اومده

شور - حادثه‌ی عظیم عشق کی گفته اتفاقیه نمیره مستیش اونی که مست نگاه ساقیه محرما می‌گذرنو حکایت تو باقیه باید تموم سالم محرمی شه حالم مثل همین شبایی که تشنه ی وصالم تشنه ترم کن می‌خوام فقط همین عطش بمونه اونکه برات سوخت محاله که چیزی ازش بمونه بسوزانم بسوزانم حسین جانم حسین جانم یکی یه دونه است عشق تو حتی نداره قافیه تو سینه غیر از غم تو هرچی که هست اضافیه گرمی آغوش تو رو هرکی بفهمه کافیه شیرین تر از رسیدن لذت این مسیره عاشق اونه که معشوق سراغشو بگیره عاشق ترم کندردسرای عاشقی قشنگه برات نمیرم چجوری آروم شه دلی که تنگه بسوزانم بسوزانم حسین جانم حسین جانم گریه برا مصیبتات اوجب واجباتمه زنده ی اشکه دل من گریه رگ حیاتمه یه قطره از این گریه ها بهونه ی نجاتمه تو رحمت خدایی رحم بهت نکردن پیدا نمیشه جسمت مقتلا رو بگردن تشنه تر از تو ، تو کل عالم کسیو ندیدن کفن نمی‌خواد تنی رو که به خاک و خون کشیدن بسوزانم بسوزانم حسین جانم حسین جانم