عید سعید غدیر خم 1402، محمدرضا بذری

در ملک او، ملائکه حق را ملیکه است/در عرش او، همیشه خدا را، اریکه است/گفتند علی، که عین نبی نیست، بلکه هست /باید خدا شوی که بفهمی علی، که هست/ما عاشقیم و عاشق او، کردگار هم/ما هیچ، آبرو همه از خاک او برند/ما هیچ، اولیا دم تیغش گلو برند/ما هیچ، انبیا به درش، آرزو برند/هیهات نام نامیه او، بی وضو برند/مسند گرفتند از او، اعتبار هم/دستش گرفته بود، اگر مصطفی به دست/بوسه زدند قبل همه انبیا، به دست/دستش که دید گفت خدا، مرحبا به دست/آن‌جا گرفت دست خدا را، خدا به دست /حق با علی‌ست، خاتم مکی تبار هم/مولا که پا به دوش پیمبر گذاشتند/بت‌های کعبه بر قدمش، سر گذاشتند/سرها به پای خواجه‌ی قنبر، گذاشتند/اصلاً برای کعبه، چرا در گذاشتند؟/وقتی که کعبه سینه دَرَد، پرده‌دار هم/از ما بپرس، این دل سرکش چه می‌کند؟/در تاب گیسوان مشوش، چه می‌کند؟/با مشت کاه، حضرت آتش چه می‌کند؟/از عبدود بپرس، که ضربه‌اش چه می‌کند؟/حیران تیغ اوست، میان مزار هم/رم کرده بود لشکر کفار می‌دوید/در پیش شیر، بی سر و دستار می‌دوید/هر کس که خورد ضربه‌ی کرار، می‌دوید/هر نیمه‌اش، به یک‌طرف این‌بار می‌دوید/سر می‌زند دو ابروی او، ذولفقار هم/شیطان علی ندید، به آدم محل نداد/اصلا به جز علی، به کسی هم محل نداد/وقتی که بود فاطمه، بر غم محل نداد/زهرا کنار او، به دو عالم محل نداد/ما را محل دهید و دل بی‌قرار هم/نان جویین به آب بزن، از گلو رَوَد /چاهی بکَن، به آب خوشش کو به کو روَد/هم بازی یتیم، به دوشَت بگو روَد/آنقدر وصله زن به عبایت، ز رو روَد/محو علی‌ست، حضرت پروردگار هم/با کور و با جزامی و با بی‌نوا نشست/شاهی که قبل خلق جهان، با خدا نشست/نه سال پیش فاطمه‌ی با وفا نشست/یک عمر بعد فاطمه‌اش، در عزا نشست/او را که کشت، غربت او انتظار هم/در می‌زنم، فاطمه رنجور و خسته بود/بر روی مرکبی که به سختی، نشسته بود/شاید برای فاطمه‌ای که شکسته بود/در وا کنند، هر چه که در بود بسته بود/پیرش نمود کوچه، غم روزگار هم

مولا مولا مولا مولا مولا مولا علی / که بشر می شود اینگونه مگر/ها علی بشر کیف بشر/می زنم تا به جام کوثر دست/می برد فیض صد برابر دست/بُرده مولا به کار محشر دست/نیست بالای دست حیدر دست/اسم اعظم که شرح مستند است/ذکر یا مرتضی علی مدد است/او که افلاک را تصرف کرد/وقت تفریح ، خلقِ یوسف کرد/پیش احمد ، کمی توقف کرد/سیب معراج را تعارف کرد/عشق از اول ، چنین تناوب داشت/فاطمه بر علی تعصب داشت

مولا یکیه که تا همیشه شاه مردانه/مولا یکیه که تا همیشه شیر یزدانه /مولا یکیه اونم فقط آقام علی جانه/ هم علی مدار حق، حق هم از علی جدا نیست /هیچ امیر مؤمنینی غیر شاه لا فتی نیست/در مقام حیدر این بحث که فقط بگیم خدا نیست/هدف عشقه شاه لو کشف عشقه باشه هرطرف عشقه /یا علی علی جان /هدف عشقه تا ابد نجف عشقه در تو صدف عشقه /یا علی علی جان /علی مولا مولا علی مولا مولا علی مولا مولا /مولا اونه که محبتش ملاکه ایمانه/مولا اونه که ولایتش به حکم قرآنه/مولا اونه که محبتش ملاک ایمانه/مولا اونه که ولایتش به حکم قرآنه/مولا یکیه اونم فقط آقام علی جانه/سربلندم تو عالم تا علی باشه امیرم/تا نفس دارم همیشه روزیمو ازش میگیرم/من غلام خونه زاد و بنده ی شاه غدیرم/به قربونت میشه دل پریشونت/روبروی ایوونت یا علی علی جون/به قربونت کل خلقت حیرونت/جبرئیل ثناخونت یا علی علی جان/علی مولا مولا/آقا یکیه که تا ابد امیر میدانه/آقا یکیه که رزمشوم شبیه طوفانه/آقا یکیه اونم فقط آقام علی جانه/شهسوار لافتی و فاتح بدر و حنینیه/نفس پیمبر هست و شاه کل عالمینه/جلوه ای از کرم اون حضرت ارباب حسینه/تویی حیدر شیر فاتح خیبر/مرد اول لشکر یا علی علی جان/تویی حیدر جان حضرت کوثر/نور چشم پیغمبر یا علی علی جان/علی مولا مولا

انگار از آسمان ندا می آید/جبریل ز عرش کبریا می آید/این کیست که با شکوه تر از او نیست/از دور پیمبر خدا می آید/یک سو علی است آن کسی که جان پیغمبر بود/یک سو زهراست آن کسی که وصف او کوثر بود/یک سمت حسن یک سمت حسین/انگار به پا قیامتی دیگر بود/صلِ علی محمدٍ و آل محمد/این مجد و شکوه را جهان کی دیده است/دور سرشان مُلک مَلَک گردیده است/لب باز کنند اگر به نفرین آنها/طومار زمین و آسمان پیچیده است/یک دعایشان لرزانده تمامی نجران را/در نگاهشان دیدند صلابت ایمان را/با دیده ی خود دیدند همه/حقانیت پیمبر و قرآن را/صلِ علی محمدٍ و آل محمد