شام غریبان محرم 99 - محمدحسین پویانفر

روضه - هفتاد و دو شهید به صحرای زینب است پایین نامه همه امضای زینب است میمیرم و دم تو مرا زنده می کند مرا قاری من صدات مسیحای زینب است از سربلندی تو سرافراز می شوم بالای نیزه ها سرت آقای زینب است جای مرا گرفته ای و پس نمی دهی جای تو نیست بر سر نی جای زینب است امروز که مشاهده کردی مرا زدند عین همین مشاهده فردای زینب است در طول زندگانی پنجاه ساله ام این اولین نماز فرادای زینب است این جلوه های مختلف روی نیزه ات از ما رَاَیت الا جمیلای زینب است طوری قدم زدم که همه با خبر شدند کاخ یزید زیر قدم های زینب است دارند سمت من صدقه پرت می کنند خرمای نخل ها جلوی پای زینب است هر چه زدند سنگ سرش آخ هم نگفت آخر حسین گرم تماشای زینب است شاعر : علی اکبر لطیفیان Mohjat.net

روضه - وای من و وای من و وای من میخ در و سینه زهرای من در وسط کوچه تو را میزدند وای من وای من کاش به جای تو مرا میزدند وای من وای من گوشه چشم تو چرا شد کبود فاطمه فاطمه جان مگر علی مرده بود طفل یتیمی ز حسین گم شده ساربان ساربان قامت زینب ز الم خم شده ساربان ساربان

دودمه - در علقمه با حضرت عباس بگویید که تنها شده زینب دستی که به میدان ز تن افتاده بجوئید که تنها شد زینب

دمام زنی - سلام الله علیک ایها المظلوم حسینم وا حسینم وا حسینم وای تموم زندگیم مال حسینه دلم همواره دنبال حسینه گلی گم کرده ام می جویم او را به هر گل می رسم می بویم او را گل من یک نشانی در بدن داشت یکی پیراهن کهنه به تن داشت حسینم وا حسینم وا حسینم وای سلام الله علیک ایها العطشان حسینم وا حسینم وا حسینم وای اگر کشتن چرا آبت ندادند چرا زان در نایابت ندادند اگر کشتند چرا خاکت نکردند کفن بر جسم صد چاکت نکردند حسینم وا حسینم وا حسینم وای

دمام زنی - قهرمان زنان زینب کبری بود دختر حیدر و کوثر زهرا بود روح شرم و حیا حافظ کربلا وا حسینا وا غریبا