شب بیست و نهم رمضان 1403 - محمدرضا طاهری

گم کرده ام به ظلمت شب نور ماه را/حس می‌کنم بدون تو سختی راه را/تا کی بناست از غم و داغ مفارقت/هر صبح و شام سر بکشم جام آه را/امسال هم گذشت و ندیدم نگار خود/طی می‌کنم بدون تو هر سال و ماه را//آقا اگر چه نوکر خوبی نبوده ایماز ما مکن دریغ تو نیمه نگاه را/آخر چگونه بی مدد مهربانیت/جبران کنیم این همه عمر تباه را/آقا به حق عمه ی مظلومه ات قسم/امشب دراربنده در قعر چاه را

بیا که گریه کنم لحظه های آخر را /بخوان ز چشم ترم حال و روز خواهر را /دلم قرار ندارد بیا که تا دم صبح /بنالم از سر شب روضه های مادر را /پریدِ خواب رباب از خیال حرمله باز /گرفته است به چادر گلوی اصغر را /خدا کند که بمیرم در این شب و فردا /که روی نیزه نبینم سر برادر را /خدا کند که نبیند دو چشم مبهوتم /به زیر بوسه ی نیزه تنی مطهر را /خدا کند که نبینم به روی طشت طلا /جسارت نوک چوب و لبان پرپر را /شاعر: حسن لطفی