شب نوزدهم رمضان، ضربت خوردن امام علی (ع) و شب قدر 1403 - محمدرضا طاهری

بازم شب قدره و بی‌قراری /غلْط می‌خوره رو گونه‌های خیسم/بازم شب قدره و حاجتامو/یکی یکی با گریه می‌نویسم/ حاجتایی که نزدیک یه ساله/تو خاطرم مرور می‌شه همیشه/ولی تموم حاجتای عمرم/اندازه‌ی یه حاجتم نمی‌شه /حاجتم اینه آقامو ببینم/کاشکی که آرزو به دل نمونم/دوس دارم از خجالتش در بیام/خدا کنه ازش خجل نمونم/ بازم شب قدره و جات خالیه/فقط غمه که جات و پُر می‌کنه /فقط نگاه مهربون توئه/که این دل سنگم و دُر می‌کنه / باز شب قدر و خودم می‌دونم /که قَدرت و نمی‌دونم آقاجون/من امشب اومدم بگم که دیگه/پشیمونم پشیمونم آقاجون/ تو جامعه کبیره خوندم این و/لطف خدا بسته به لطفتونه/اگه تو از گناه من بگذری/دیگه خدا من و نمی‌سوزونه/ کِی می‌شه از کعبه خبر بیاد و/صدا اذونت بپیچه تو گوشم/برای انتقام بریم مدینه/کنار تو لباس رزم بپوشم/ نمی‌دونم کوفه‌ای یا کربلا/نمی‌دونم کجا عزا گرفتی//به یادمون باش آقا هر کجا که/به آسمون دست دعا گرفتی?

زار و دامن آلوده، آمدم به مهمانی/حاصل همه عمرم، گشته این پشیمانی/گرچه من گنهکارم، گشته ای خریدارم/یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله/ مورد پسند تو ، زندگی نکردم من/یک سحر به عشق تو، بندگی نکردم من/مانده بر زمین بارم، دلخوشم تو را دارم/یا کریم و یا الله ، یا کریم و یا الله/با محبّت زهرا، تا نجف کشیدم پر/ذکر هرشب قدرم، یا علی مدد حیدر/با حسین حسین امشب، حاجتم روا باشد/چون که افضل الاعمال، طوف کربلا باشد/شد حسین خریدارم، میل کربلا دارم/یا حسین حسین مولا، یا حسین حسین مولا

غریب شهر کوفه امشب/داره وداع می‌کنه با دنیا/خیلی دلش تنگه واسه زهرا/دیگه نمی‌خواد که بمونه/وقتشه بعد این همه سال/بره عیادت کنه از یارش/خوب شد یا نه زخمای مسمارش/آیا هنوز قدش کمونه/ مرغابی‌ها تو دست و پاش می‌رن/میان سر راهشو می‌گیرن/زهرا ولی چشم انتظاره/ بسه یه عمر نفس زدن با آه/آخه تا کی همصحبتی با چاه/علی دیگه طاقت نداره/ فرق شکسته ی بابارو/زینب اگه ببینه می‌میره/خونی که از سرم سرازیره/می‌ریزه هر قدم رو خاکا/ کوفه شده مثل مدینه/وقتی که می‌برن منو خونه/تمام کوچه‌ها پُر از خونه/باز افتادم به یاد زهرا/ یادمه با جراحت پهلو/دستشو می‌گرفت روی زانو/برای من دل نگرون بود/ چهل نفر ریختن سرش با هم/از اون به بعد سر تا پای ماهم/دیگه مث رنگین کمون بود?

بیا سنگینیِ بارِ گناهم را نبین امشب/مقدّر کن برایم بهترین‌ها را همین امشب/برای استجابت فرصتی بهتر نخواهم یافت/گره خورده‌ست احیا با امیرالمؤمنین امشب /شب قدر است و جا خوش کرده/بغضی در گلوی من/مقدّر می‌شود آیا برایم اربعین امشب؟/به فردایم امیدی نیست اکنون دست گیری کن/همین حالا، همین حالا، همین امشب/